ხო მაგრად გაალამაზებენ

ეგენი თუ მიუშვი ყველა სადგურს სტაფილოსფრად გადაღებავენ და ნახე მერე

მემანქანეებს კიდე ლომის ფორმებს ჩააცმევენ.
ისე მაგარი სასტავია, ინტელექტში რო შემოვარდნენ "ლომებივით" ყველა სტაფილოსფერი პავიაზკებით დარბოდა, გეგონება დამპყრობლები იყვნენ. მერე რო ვკითხე რატო გიკეთიათ მეთქი: ნაწილმა ვინც ცოტა ნორმალური იყო, ძირითადად ჩემი მეგობრები, მოიხსნეს და თქვეს დაგვავალეს ამათი ესე და ესეო. მეორე ნაწილმა, ანუ ვინც არ იყო ჩემი მეგობარი, ერთმანეთი რო ვიცნოთ იმიტო გვიკეთიაო. ხოდა ეგ იყო და შემოვიხვიე მუხლზე სტაფილოსფერი პავიაზკა და დავდიოდი, უნდა გენახა რა სახეებით მიყურებდნენ იგივე გილაური და გვალია

და კიდე ერთი ფაქტი, ყველა ცდილობდა ელაპარაკა ინგლისურად მაგაზე ვაბშე ჩავბჟირდი

ერთხელ მეძახიან ერთერთი განყოფილების თუ სამმართველოს უფროსს უნდა შენი ნახვაო (ნუ რატო უნდოდა ჩემი ნახვა მაგას არ ჩავუღრმავდები

) ხოდა შევდივარ და ზის გოგო ლეტ 30-35. დიალოგი შემდეგნაირად წარიმართა.
- გამარჯობათ
- (მე) გაგიმარჯოთ
- and what can you tell me about etc.
- (მე გაოცებული სახით) და რატო მელაპარაკებით ინგლისურად?
- (ცინიკურად) are you going to tell me that you don't speak english? haha
- (ამ დროს უკვე ვფიქრობ: რა ეშველება ამ საცოდავს

) ამის შემდგომ დიალოგმა დაკარგა ყოველგვარი საქმიანი ურთიერთობის ელფერი. იყო ცინიზმი, დაცინვა, გროტესკი მოკლედ მივართვი ყველაფერი სასურველი ინფორმაციის გარდა

მორალი: საქმე იმაში კი არ არის რო მე მას ინგლისურად ვერ დაველაპარაკებოდი, საქმე ისაა რატო უნდა ვილაპარაკოთ ორმა ქართველმა ერთმანეთში ინგლისურად. მე ვერ გავიგე რატო უნდა გველაპარაკა და შესაბამისად არც ველაპარაკე.
მოკლედ დაახლოებით ესეთი ისტორია იყო

იმედია თავი არ შეგაწყინეთ
2009 წლის 25 ივნისს გარდაიცვალა მსოფიოს ყველა დროის #1 მომღერალი მაიკლ ჯექსონი და უცებ ყველა სოფლელი ჯექსონის "ფანი" გახდა... მართალია მანამდე მოსმენილიც არ ქონდათ, მაგრამ მაინც...