
ლეგენდა საილენთ ჰილისი შესახებ მე-17 საუკუნეში იწყება, ინდიელებს ეს ადგილი წმინდა ადგილად მიანდათ და უჩვეულო რიტუალებსაც აქ ატარებდნენ, საუკუნის მიწურულს ამ ადგილას მდინარე ტალუგასთან ქალაქი ააშენეს, რომელიც დაარსების დღიდან საშინელების ეპიცენტრად იქცა. ჯენიფერ კერელი ჯადოქრობის გამო მოსახლეებმა ცეცხლზე დაწვეს, მისი ძეგლი დღესაც დგას როზვოტერის პარკში, მე-18 საუკუნეში ჭირი გავრცელდა და მოსახლეობამ ქალაქი დატოვა, ხოლო 19 საუკუნის დასაწყისში, მაცხოვრებლები ისევ გადმოასახლეს. 1810 წელს ქალაქში ბრუკ ჰეველის ჰოსპიტალი ააშენეს, საზარელი ადგილი იყო სადაც ჭირით დაავადებულები სულს რაფავდნენ, შემდგომში დაწესებულება სულიერად დაავადებულთა კლინიკად გადაკეთდა. ამერიკაში სამოქალაქო ომის დროს, კლინიკა ტყვეების საპატიმროდ გამოიყენებოდა, აქ დატყვევებულებს წამებით კლავდნენ, ამორჩევის საშვალება აძლევდნენ ან ჩამოხრჩობა ან მახვილი.
დაღუპულთა დასახიჩრებულ სხეულებს იქვე მდინარეში ყრიდნენ, პატრიკ ჩესტერს ჯარისკაცს რომელიც შვილთან ერთად იბრძოდა ძეგლიც დაუდგეს.
პატარა ქალაქი საშინელების ცოცხალ ძეგლად იქცა საუკუნეების მანძილზე, წმინდა მიწა სამუდამოდ შეიცვალა.
დროთა განმავლობაში ქალაქის ირგვლივ სილამაზე და მისი მდებარეობა ტურისტებს იზიდავდა. აშენდა: მაღაზიები, სასტუმროები, გასართობი პარკები. საშინელი საპყრობილე დახურეს და სხვა დაწესებულებად გადააკეთეს. ყველამ დაივიწყა ბნელი წარსული, მაგრამ უბედურება ქალაქს თან დაყვებოდა, ტურისტული ხომალდები მდინარეში იკარგებოდნენ, ადამიანები უჩინარდებოდნენ, ქალაქის მერიც კი დაიღუპა.
გზის პირას უსახლკარო ბავშვთა თავშესაფარი გაიხსნა სახელად ,,იმედის სახლი" რომელიც გაურკვეველმა ორგანიზაციამ ააშენა, სადაც საშინელი საიდულმო ინახებოდა. აქ მოხვედრის შემდეგ ადამიანი იცვლებოდა. რელიგიური კულტი ჩამოყალიბდა, კულტის მეთაურს სურდა რომ ძალაუფლება ხელში ჩაეგდო, გამოეძახა სამოელი, (ანგელოზი დაემონებინა) აქ ამზადებდნენ ნარკოტიკს მცენარისაგან, რომელიც მარტო მახლობელ მიდამოებში მოიპოვებოდა და განკუთვნილი იყო კულტის წევრებისა და ტურისტებისთვის. მომხმარებელს ძლიერი ჰალუცინაციები ემართებოდა, ქალაქის მერიც ამან იმსხვერპლა. ამასობაში კულტი იზრდებოდა და ძლიერდებოდა, შემჩერებელი არავინ ჩანდა, მაგრამ მიუხედავად ამისა რიტუალი ჩავარდა და ანგელოზი ნახევრად მოევლინა ბავშვის სახით. ალესა იზრდებოდა, ირგვლივ მყოფნი დასცინოდნენ და ჯადოქარს უწოდებდნენ, გოგონას თავისი დანიშნულება ნაკლებად აინტერესებდა და ჩვეული ცხოვრება სურდა. კულტი მეორე ნახევრის მოხმობისათვის ემზადებოდა. კულტის მეთაურმა ალესა საძინებელში ჩაკეტა და სახლი დაწვა, ნახევრად დამწვარი გოგონა გადარჩა მასში არსებული უჩვეულო ძალის გამო, კულტმა ალესა საავადმყოფოს სარდაფში ჩაკერა და სიცოცხლეს ხელოვნურად უნარჩუნებდნენ, ზედამხედველად მედექიმი მიუჩინეს, რომელსაც ნარკოტიკით უზრუნველყოფდნენ საიდუმლოს შენახვის მიზნით.
კულტის მეთაურმა დელიერმა რიტუალი გაიმეორა და მოევლინა მეორე ნახევარი გოგონა შერელი. ალესა და შერელი სულიერი დები გახდნენ, ამასთან ერთად გაჩნდა ორი ალტერნატიული ქალაქი. დელიერს ბოლო რიტუალის ჩატარებაღა დარჩენოდა, რათა ანგელოზი დამორჩილებოდა, მაგრამ ზედამხედველი მიხვდა რომ გოგონას საფრთხე ემუქრებოდა და ამიტომ გაიტაცა და იქვე მახლობლად გზაზე დატოვა.
ახალშობილ შერელს მწერალი გარი მეისონი და მისი მეუღლე ნახულობენ. სწორედ ასე იწყება ქალაქის თანამედროვე ისტორია.
სწორედ ამ ლეგენდის დაყრდნობითაა შექმნილი თამაში, რომელმაც თავის ჯანრში საუკეთესოა ჩემი აზრით




