პირველად რომ დავხურე წინა ნაწილები დიდი ხნის წინ მქონდა დახურული, სეივები არ მქონდა და რაღაც ლაითად ვითამაშე და მეც სინთეზის ენდინგი ავირჩიე და მეთქი "It's Ok I guess" სტილის მხრების აჩეჩვით დავიკიდე.
მარა თავიდან რომ გადავხურე სამივე ნაწილი უკვე არცერთი ენდინგი არ მომეწონა, იმიტომ რომ გააუფასურა ყველაფერი რაც მაქამდე ხდებოდა და გაამასხარავა მთელი დაპირისპირება.
Deus Ex Machina მომენტი, ანუ როცა რაღაც აქამდე სიუჟეტში არ ჩართული ყოვლის შემძლე ძალა უცებ ცვლის ენდინგში სიტუაციას არის ყველაზე "ძიშოვი" ხრიკი რაც შეილება საერთო ენდინგში გქონდეს

როცა ამ ხრიკს იყენებ ინტერაქტიულ სიუჟეტში რომლის მთავარი თავისებურებაა რომ მოთამაშის არჩევნებთან აქ მჭიდრო კავშირი სიუჟეტს, ორმაგად მარაზმატული სიტუაცია იჩითება.
პახოდუ გაფორმება მაგ ყველაფრის

ძაან დრამატული და კარგი Pacing-ის მქონე დასასრულის მერე, როცა უკვე სულ რომ მიაკვდეს შეპარდი იქვე და იმ კნოპკას ხელი ვერ დააჭიროს მაინც ჯიგრული ფინალი იქნებოდა,
იჩითება მეორე ენდინგი სადაც ეს -->
http://vignette4.wikia.nocookie.net/massef...=20130415042311 ლაწირაკი ტო სამყაროს ბედზე გელაპარაკება

ნუ კაი რა არ ჭირდება ამას ახსნა მგონი

მეორე ერთერთი ყველაზე ბანძი და სასირცხვილო რამე რაც ინტერაქციული ფიქციის ენდინგებში ქნა არის "სამი კნოპკის დაჭერით არჩევანის გაკეთება". საკუთარი ნამუშევრის და მოთამაშის შეურაცყოფაა, რომ ყველაზე მნიშვნელოვან მომენტს და გადამწყვეტს ასეთ ბანალურ ფორმაში ასრულებ
მარა მაგ ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, თვითონ სიუჟეტური იდეა ამ სინთეთიკური და ორგანული სიცოხლის ფორმის დაპირისპირების, და მაგისი გაფორმება რომ ვიღაც კოსმოსურ მფრინავ საცეცებიან ზღვის ძროხებს ეზარებოდათ მიხედვა თავის შექმნილი ზოოპარკების და კაზუალურად შექმნეს AI, რომელიც მერე მილიარდობით წლები რენდომ სირობებს ჩალიჩობს, რაც არ უნდა რეალურად შეძლებადი იყოს, რბილად რომ ვთქვათ უინტერესოა, მოსაწყენია და არ უხდება ემოციურ როლერ კოსტერებზე დაფუძვნებულ სპეის ოპერას
ამ ყველაფერს კიდე ის ფაქტი აგვირგვინებს რომ ეს არის ენდინგი რომლის გამოც სტუდიის უფროსებმა მთავარი სცენარისტი გაუშვეს, მისი ორიგინალური ხედვა გადააგდეს, სხვა სცენარისტები ერთ ადგილას დაიკიდეს და გადაუარეს, ჩუმად დაჯდნენ ოთახში და "გამოაცხეს" "ეგ(!)".

მარა Scifi ავტორების ხშირი მიქარვაა ეგ

რამდენიმე წლიანი პოპკულტურული trope-ებით სპეის ზომბებთან ჩხუბის, ბოროტი ოვერლორდების და ფერადკანიან სპეის ქალებთან სექსის წერის მერე, უცებ კრეატული middle age crisis ემართებათ და რაღაც პიზდეცნინტერელქტუალური ეგზისტენციალური ნონსენსით ცდილობენ ეგო ბუსტის მიღებას.
This post has been edited by Hitmani on 21 Dec 2016, 06:43