გემოს აღქმის ევოლუციაზე

Vancho
იგივე სისულელეს იმეორებ. შიმშილით თუ კვდები, შეჭამ შაქარს და გადარჩები. თუ არ შეჭამ მკერდის კიბოს ასაკს ვერ მიაღწევ. შაქარი ქიმიურად ხილში და ჩაიში რომ ყრი ორივე შაქარია. ეგეთი სირობა კვლევები ტარდება წელიწადში მილიონი და სხვადასხვა შედეგებს იღებენ. საერთდო ეგ ემპირიული კვლევები არის თითქმის ყველა ნაგავი.

Vancho

შაქარს ფორმები გააჩნია ? )) როგორც ჩანს ფრუქტოზის თქმა გინდოდათ მარა დიდი პრინციპული სხვაობა არაა )) და რაც მთავარია გარჩევის აუცილებლობა ევოლუციურად არ წარმოშობილა წვდომადობის არ არსებობის გამო
კიდევ ერთხელ უფრო ყურადღებით გადაიკითხეთ ჩემი პოსტი

Kakha
არა. ფრუქტოზას თქმა არ მინდოდა.

შენი ეს ბოლო პოსტი უაზრობაა. სწორი/არასწორზე არაა ლაპარაკი, სუფთა უაზრობაა. ასე რომ სანამ ჩემი ტექსტის გააზრების უნარზე გააკეთებდე კომენტარს, საკუთარი აზრის უკეთესად გამოხატვის გზები გამონახე.

-- ვანჩო.

Vancho
ჭკვიანი კაცი ცდილობს ისწავლოს
დანარჩენი კი ...
წარმატებები

მაგალითად, ამ ბოლო პერიოდში რაც ჯანსაღად დავიწყე კვება, ბევრად უფრო გემრიელი მეჩვენაბა ბადრიჯნითა და ჭარხლით დაწყებული, ყვავილოვანი კომბოსტოთი დამთავრებული ყველაფერი ნატურალური და სასარგებლო : )))


ასე რომ ეს ყველაფერი მიჩვევასა და კვების რაციონზეა უფრო მეტად დამოკიებული.

Vancho

სუფთა საქაროზა დიდი რაოდენობით არის ცუდი თორე ნორმის ფარგლებში ნორმალურია. დანარჩენს რაც შეეხება ცხიმში შემწვარს გემოს აძლევს ზოგიერთი წარმოქმნილი ქიმიური ნაერთი (პურინები როგორც მახსოვს) და ეგენი მართლა მავნეა, აქედან ყველაფერი რაც ცხიმში იწვება (და არაერთხელ ფრიტიურის შემთხვევაში) მავნეა რათქმაუნდა. მაგრამ ცხიმში შემწვარი ხორცი უფრო მავნეა მაყალზე შემწვარ მწვადთან შედარებით, თუმცაღა მწვადი უფრო გემრიელია ერთერთ ძლიერ შხამს სასიამოვნო მადისმომგვრელი ნუშის სუნი აქ მაგრამ ცალსახად მავნეა

Davion
Kakha
მოდით შევთანხდეთ იმაზე რომ გემოვნების შინაარსობრივი მრავალფეროვნება იმდენად დიდია რო ორგანიზმს მთლად ადეკვატურად არ შეუძლია შეაფასოს რა გემო რას ნიშნავს.
ეს ერთი.
მეორე-რათქმა უნდა ადრე კაცს იმის ფუფუნება არ ჰქონდა რომ ნამატი პროდუქტი შეენახა. სწორედ ამიტო ჩამოგვიყალიბდა ღორის ინსტიქტი- ჭამე ყველაფერი რაც წინ გიდევს, გაძეხი, ჩაძეხი, გასკდი . მაგრამ აქ მცირეოდენი სიზუსტის შეტანაა საჭირო. ყველას არ ექნებოდა აღნიშნული პრობლემა. ვიღაცას ნამატი პროდუქტი ექნებოდა, მაგრამ ასეტი უზრუნველყოფილი ტიპები იმდენად ცოტანი იყვნენ რომ ზოგადად ადამიანის გენზე გავლენა ვერ მოახდინა როცა სხვათა გენებს შეუერთდნენ. ანუ უმეტესწილად ადამიანს ყოველთვის ჰქონდა არასაკმარისი საკვების პრობლემა და შესაბამისად გენეტიკური ბრძანება "გაძეხი" უფრო ოპტიმალურია. მაგრამ რა ხდება დღეს. შეხედეტ უზრუნველყოფილ ქვეყნებს, მაგალითად აშშ-ს- როგორი გადასივებულები არიან. ანუ ამ შემთხვევაში ეგ კოდი უკვე აღარაა ოპტიმალური. საერტოდ უნდა ითქვას რომ აბსულუტურად კარგი არაფერი არაა, ყველაფერი შეიძლება იყოს მაქსიმუმ ოპტიმალური. ჩვენმა გენმაც ძალიან კარგად იცის ამის შესახებ და ფილოსოფიამაც. ანუ გენის მცირეოდენი კორექტირებაა საჭირო, რაც მიღწეული იქნება ძალიან ბევრი ათასწლეულის შემდეგ თუ რა თქმა უნდა ასეთ მშვიდობაში ვიცხოვრებთ ყოველთვის, მაგრამ ჩემს ფეხებს ვიცხოვრებთ

damomoda
ჩვენ გურმანობაზე ხო არ ვლაპარაკობთ თავად დაწერე უკვე პრაქტიკულად კითხვაზე პასუხი. მხოლოდ ერთი მცირე შენიშვნა, ზოგადად ღორის ინსტინქტი არა, სწორედაც რომ შერჩევითი და თუ მიდრეკილებას, ანუ სურვილს ამ პროდუქტის ჭამისადმი აღვნიშნავთ P-თი მაშინ
P = A * B
სადაც A არის ამ ნივთიერაში (საკვებში) ორგანიზმისთვის საჭირო ნივთიერებების რაოდენობაა
ხოლო B ამ საკვების მოპოვების სიძნელე.
ამ ბალანსიდან გამომდინარე ადამიანის ორგანიზმი იღებდა ამ ნივთიერებას შემდეგი რაოდენობით
Q = P / B = A * B / B = A
ანუ იღემდა იმდენს რამდენიც ჭირდებოდა, ანუ ბუნებაში ამ საკვების მოპოვების სირთულეს აბალანსებდა სწორედ მისი ჭამისადმი მიდრეკილებით.
ცხადია არის გლუკებიც იმიტომ რომ გარემო მუდმივი არაა, ცვალებადია და ეს ბალანსი ჩამოყალიბებული ერთ გარემოებებში აღარ მუშაობს გარემოებების ცვლილებისას თუ ევოლუციაც ვერ ეწევა სისწრაფის გამო, რაც მაგალითად დღეს ხდება.

Davion

ციანიდს

ციანიდს

ზოგ გადარეულს ეგ გასინჯულიც ჰქონია