ჩემის აზრით, ეს სამყარო არის შეხების გარეშე შექმნილი.
აი ამიტომ ჩნდება ამდენი კითხვა.
შეხება გულისხმობს : არა სიტყვით, არა ქმედებით, რაღაცა ისეთი რაც ჩვენამდე არ დადის ან ზოგისთვის დადის.
არ ვიცი.
იმის ალბათობა რომ ჩვენ ვართ 0.1% განვითარებული უფრო დასაჯერებელია თუ იმის ალბათობა 0.9% რომ უცხოპლანეტელები არსებობენ.
ისინი ისე ქმნიან ამ სამყაროს რომ ხანდახან რომ ვუღმრავდები.
კარგად მინდა ამ ფრაზებს დააკვირდეთ : თუ შექმნილი ხარ შეხების გარეშე გამოდის რომ სანამ თვითონ არ მოისურვებენ ამას მანამდე უბრალოდ "ფიქრის" დონეზე ვიცით, ზოგმა ეს ნახა.
იცი რა უნდა გიკვირდეთ და გიხაროდეთ.
როცა ადამიანი ამბობს რომ ვნახე და თუ მართლა ნახა "აქ სულ ეს აზრია -დამტკიცება-" წარმოიდგინე ეს ადამიანი რატომ მან და არა სხვამ ?
ესეიგი ის განსაკუთრებულია.
რაღაცით.
და ა.შ.
ვიღაცისთვის მზე მზეა.
მთვარე მთვარე.
მე რომ ვაკვირდები და მყარში გადამყავს.
ჩვეულებრივი "ნათურა"-ა კიდია.
ოღონდ რა და როგორ ხდება ეს რაღაცა ეტაპებია.
ჩვენ გვქონდა ლაპრაკი.
რომ.
შეხების გარეშე შექმნილში.
თან ისე რომ ამხელა "ცოდნის კონტინენტი" მოიცვა.
ეს ნიშნავს იმას რომ.
აზრზე არ ვარ ჯერ ერთი "მე" ვინ ვარ.
და იმაზე ლაპარაკი რომ "უცხო-პლანეტელი" არ არსებობს.
ცოტა არიყოს "საწყენი"-ა.
რადგან. როცა ამ სამყაროში ისეთ "ნივთებს" ყიდულობ ან ა.შ. გაქ.
რომლის შიგთავსი ისეა მოწყობილი რომ "მიუწვდომელია" პრაქტიკულად ჩვეულებრივი "ადამიანისთვის"
გამოდის რომ არის აქაც უკვე ის "საწყისი" საიდანაც შეიძლება ითქვას შემდეგი სიტყვები: სწავლა.
როგორ საიდან რანაირად, მაგალითად 1947. და მის მერე ეტაპი : MOS "ტრანზისტორის" მეშვეობით დღევანდელი დღე კაცობრიობის.
ბევრგან ვპოსტავ. ბევრს ვკითხულობ. და ა.შ. შემიძლია დარწმუნებით ვთქვა რომ.
ან ერთი დიდი ტყუილია თავიდიან ბოლომდე ეს "სამყარო"
ან არ ვიცი. ჯერ არ ვიცი.