დიდი ხნის ამბავია. ადამიანის სიკვდილი როგორ უნდა გაგიხარდეს მაგრამ ვაღიარებ გამიხარდა. ძალიან კარგი რომ დიდი ხანი იწვალა და წვალებით მოკვდა და სიმბოლურია რომ მოსკოვში მოკვდა

ისე სადმე იქვე ლენინთან ახლოს დაემარხათ უკეთესი იქნებოდა ვიდრე ქართულ მიწაზე.
არძიმბას სიკვდილი კი განა იმიტომ გამიხარდა რომ აფხაზების "პრეზიდენტი" იყო, პრეზიდენტი სერგეი ბარაფშიცაა, მაგრამ არძიმბას იმენა ძულდა ყველაფერი ქართული ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით და დიდი როლი ითამაშა ქართულ-აფხაზური კონფლიქტის პროვოცირებაში. როდესაც ადამიანს ძულხარ შენ, შენიანი, შენი წინაპარი, იმ ადამიანს კარგს მგონი არასდროს უსურვებ.