“ჩხერიმელას” საკუთარი კადრები ეზრდებაქუთაისის „იმერეთი“ და “ტორპედო”, ზესტაფონის “მარგვეთი”, წყალტუბოს
“სამგურალი”, რუსული სტავროპოლის “დინამო” და სანკტ პეტერბურგის “ლოკომოტივი”, აზერბაიჯანული განჯის “ქიაფაზი” - თავის დროზე, მამუკა ხუნდაძეს ამ გუნდებში უთამაშია.
გივი ნოდიას რჩევით, მოსკოვში, მწვრთნელთა მომზადების უმაღლესი სკოლა დაამთავრა. სამწვრთნელო პრაქტიკა ქუთაისში, ბავშვთა საფეხბურთო სკოლა “იმედში” დაიწყო. მცირე ხანს “ტორპედო 2008”-2-ის დამრიგებელი იყო. დღესდღეობით, ეროვნული ჩემპიონატის პირველ ლიგაში მოასპარეზე ხარაგაულის “ჩხერიმელას” მთავარი მწვრთნელია.
-მამუკა, ვინ შემოგთავაზათ “ჩხერიმელაში” მუშაობა, როდის მიხვედით ამ გუნდში?-“ჩხერიმელა” წინა ეროვნულ ჩემპიონატშიც პირველ ლიგაში გამოდიოდა. პირველი წრის შემდეგ, გუნდს არასახარბიელო სატურნირო მდგომარეობა ჰქონდა - 13 ქულით, 17 გუნდს შორის, ბოლოსწინა ადგილზე იმყოფებოდა. თავად ხარაგაულელები დამიკავშირდნენ. შემოთავაზება ბევრი ფიქრის გარეშე მივიღე. ათ წელიწადზე მეტხანს, ძირითადად, ბავშვებთან მიწევდა მუშაობა.
უმაღლესი სამწვრთნელო განათლება მაქვს და მინდოდა, უფრო მაღალ დონეზე მომესინჯა თავი. მეგობრული კოლექტივი ჩამოგვიყალიბდა. ერთიანი ძალისხმევით, მე-2 წრეში “ჩხერიმელამ” 22 ქულა დააგროვა და საბოლოოდ, გათამაშების ცხრილის შუაგულში აღმოჩნდა.
-„ჩხერიმელაზე“ ხუმრობენ, ხარაგაულის კი არა, ქუთაისისააო...-ეს იმიტომ, რომ გუნდში უმრავლესობას ქუთაისის საფეხბურთო სკოლებში აღზრდილი ბიჭები წარმოადგენენ. როცა პირველად მივედი გუნდში, იქ რამდენიმე ადგილობრივი ფეხბურთელი დამხვდა, ზოგიც წარმოშვებით იყო ხარაგაულელი. გუნდიდან არავინ გამიშვია, საკუთარი სურვილით წავიდნენ. შევსება იყო საჭირო და სხვა გზა არ მქონდა. დღესდღეობით, “ჩხერიმელაშია” ხარაგაულელი, 19 წლის პერსპექტიული მეკარე - გივი კიკნაძე, ზესტაფონიდანაა ნახევარმცველი - ალეკო ლაბაძე, გამოცდილი გიორგი თურმანიძე კი, მოგეხსენებათ, სამტრედიელია, ყველა დანარჩენი ქუთაისელია.
-რამდენადაც ვიცი, თქვენ გუნდს ქუთაისში ავარჯიშებთ, ხარაგაულში კი, მხოლოდ კალენდარულ თამაშებზე მიემგზავრებით...-ჯერჯერობით, მართლაც ასეა, მაგრამ მალე სიტუაცია შეიცვლება, ნორმალური წვრთნის შესაძლებლობა ადგილზეც გვექნება.
რა გარანტია გაქვთ?-საქმე ისაა, რომ არსებობს ინფრასტრუქტურული პროექტი, რომლის მიხედვითაც, ხარაგაულში, სტადიონის გვერდით, უახლოეს დროში გამოთავისუფლდება ტერიტორია, სადაც გათვალისწინებულია საწვრთნელი ბაზის მოწყობა. გვექნება ხელოვნურსაფარიანი სავარჯიშო მოედანი, საძინებელი და კვების ბლოკები. გარდა ამისა, ხარაგაულში მალე დასრულდება სპორტის სასახლის მშენებლობა და სავარჯიშოდ უამინდობა ვეღარ შეგვიშლის ხელს.
-ხარაგაულში ბევრი გულშემატკივარი დადის სტადიონზე?-თუ დამიჯერებთ, გაცილებით მეტი, ვიდრე უმაღლესი ლიგის ზოგიერთი ტიტულოვანი გუნდის თამაშებზე. ხარაგაულში ძალიან უყვართ ფეხბურთი. თამაშებზე შორეული სოფლებიდანაც კი ჩამოდიან.
-რამდენად მყარია გუნდის ფინანსური ბაზა?-“ჩხერიმელას” ხარაგაულის მუნიციპალიტეტის გამგებობა აფინანსებს. ადგილობრივი ხელმძღვანელობა შესაძლებლობის ფარგლებში ყველაფერს აკეთებს გუნდისათვის. მართალია, ძალიან დიდი ხელფასები და პრემიები არ გვაქვს, მაგრამ ამ მხრივ უყურადღებობას ნამდვილად არ განვიცდით.
-გუნდი ყოველთვის ჩამოსული ფეხბურთელების იმედზე ხომ არ იქნება?-არ იქნება და ამის თქმის უფლებას ის მაძლევს, რომ დღეს ხარაგაულში ძალიან ბევრი ბავშვი ვარჯიშობს ფეხბურთში, არიან ნიჭიერი ბიჭები. არ არის გამორიცხული, რომ 4-5 წელიწადში “ჩხერიმელას” სულაც აღარ დაჭირდეს სხვაგან აღზრდილი ფეხბურთელების მოწვევა.
-მიმდინარე გათამაშებაში “ჩხერიმელას” ამოცანა.-არ ვიცი, კონკრეტულად ვინ მოიფიქრა გათამაშების ასეთი, ყოვლად გაუმართლებელი სისტემა. ასე განსაჯეთ, პირველ ეტაპზე 28 ქულა დავაგროვეთ, “ლოკომოტივს” 8 ქულით ვაჯობეთ, მაგრამ რა გამოვიდა? მე-2 ეტაპისთვის “ლოკომოტივი” ჩვენზე წინ აღმოჩნდა. აბსურდია! პირველი ლიგიდან გავარდნა არ გვემუქრება, შევეცდებით, დარჩენილ მატჩებში გულშემატკივრები კარგი თამაშით გავახაროთ.
-“ჩხერიმელას” გაწვრთნაში, როგორც დავინახე, ლევან ჭყოიძესთან ერთად, გიორგი თურმანიძეც გეხმარებათ...-გიორგი 39-ე წელიწადშია, მაგრამ ახალგაზრდებს ტოლს არ უდებს. შრომისმოყვარე, სამაგალითო პიროვნებაა. ის ჩვენთან მოთამაშე-მწვრთნელია.
-მამუკა, „მსოფლიო სპორტი“ გთხოვს, 17 წლის წინანდელი ამბავი გაიხსენოთ, მე-6 ეროვნული ჩემპიონატის უკანასკნელ ტურში რაც მოხდა.-სიმართლე გითხრათ, ძალიან მაღიზიანებს ამ თემაზე საუბარი, სხვას, ალბათ, უპასუხოდ დავტოვებდი...
მაშინ “ტორპედოში” ვთამაშობდი და ჩემპიონატის ბოლო ტურის წინ ბომბარდირობას, ფოთის “კოლხეთში” მოთამაშე გიორგი დარასელიას ვეცილებოდი, რომელიც ერთი ბურთით მჯობდა. მოხდა ისე, რომ “ტორპედოც” და “კოლხეთიც” გასავარდნად განწირულ გუნდებს მასპინძლობდნენ.
თერჯოლის “საპოვნელა” ქუთაისში ძირითადი მოთამაშეების გარეშე ჩამოვიდა, ისე, რომ შემცვლელებიც არ ჰყოლია. გაბომბარდირების შანსი მქონდა. ყოველთვის ნახევარდაცვაში ვთამაშობდი, მაგრამ იმ თამაშზე რეზო ბურკაძემ შეგნებულად გამამწესა თავდასხმაში. მატჩის წინ ბიჭებმა მითხრეს, იცოდე, დღეს ყველა შენთვის ვთამაშობთო. შემიძლია ხატზე დავიფიცო, მეტოქესთან არანაირი გარიგება არ გვქონია. პარტნიორები ყოველმხრივ მიწყობდნენ ხელს და მეც გამქონდა - ცხრამდე ავედი.
საერთოდ არ ვიცოდი, ფოთში რა ხდებოდა. თურმე, დარასელიასაც წყალტუბოს “სამგურალისთვის” 9 გაუტანია. ერთი სიტყვით, ფედერაციამ გარიგებაში დაგვადანაშაულა. “ტორპედოს” და “კოლხეთს” წაგებები ჩაუთვალა, ჩვენ გოლები გაგვიუქმეს. გავიმეორებ, შემიძლია დავიფიცო, მე არავის გავრიგებივარ, ცხრავე ბურთი ალალად გავიტანე.
მოგვიანებით შევიტყვე, რაც იმ დღეს ხდებოდა. ქუთაისიდან ფოთში რამდენჯერმე დაურეკავთ და ჩემი გოლების შესახებ შეუტყობინებიათ. მე-2 ტაიმის შუაში დარასელიას სხვა მოთამაშით ცვლიდნენ, როცა ქუთაისიდან ერთი სატელეფონო ზარიც გაისმა. გიორგი მოედანზე შებრუნდა და საკუთარი გოლების სათვალავი ცხრამდე გაზარდა. მაშინ ჩვენთან მობილური კავშირი არ არსებობდა. ქალაქგარეთ ატს-ის მეშვეობით თუ დარეკავდი. ვიღაც ძალიან მონდომებული ყოფილა და ახერხებდა კიდეც ამას...
ავტორი: იუზა კაციტაძე
ავტორის ფოტოები:
მამუკა ხუნდაძე
მამუკა ხუნდაძე მოთამაშე-მწვრთნელ გიორგი თურმანიძესთან ერთად
“ჩხერიმელას” სათადარიგოთა სკამზე
წყარო:
http://worldsport.ge/Read.aspx?news=33981&...1&comments=show
ს.კ. ხარაგაულის "ჩხერიმელა", 1983
