ლეგენდარული მატჩი წყალბურთში, 1956 წელს მელბურნის ოლიმპიადის ნახევარფინალი უნგრეთი - სსრკ
თამაში გაიმართა უნგრეთში საბჭოთა ჯარების შეჭრიდან და უნგრელთა საერთო სახალხო აჯანყების უსასტიკესი ჩახშობიდან ოციოდე დღეში
სამ კვირიანი დაპირისპირების განმავლობაში საბჭოელებმა მარშალ ჟუკოვის თამადობით 2 500 უნგრელი მოკლეს და 13 000 ზე მეტი დაჭრეს...26 000 ათასზე მეტი დააპატიმრეს
ლეგენდარული მატჩი გაიმართა 1956 წლის 6 დეკემბერს და ისტორიაში შევიდა Blood in the Water სახელით
საბჭოთა ნაკრებში იყო ორი ქართველი, ლეგენდარული კაპიტანი პეტრე მშვენიერაძე (ფოტოზე) და ნოდარ გვახარია
მოკლედ უნგრელებმა თავი გადადეს რო ეს მატჩი მოეგოთ და ყველა ხერხი გამოიყეს...რუსულად დედის გინება, დაცინვა, მუჯლუგუნები, სახეში დარტყმა, შეფურთხება...ნუ თამაშითაც ბოლომდე დაჩაგრეს სსრკ
პირისპირ შეტაკების ერთ-ერთი პირველი მომენტი იყო როცა უნგრეთის კაპიტანმა დეჟე დიარმატიმ სსრკ-ს კაპიტანს პეტრე მშვენიერაძეს ცხვირი გაუტეხა..
ეს არის იმ სისხლიანი ნახევარფინალის კადრები. მშვენიერაძე 6 ნომრით ჩანს 0-44 წამზე
Рассказывает Борис Гойхман, лучший советский ватерпольный вратарь 50-х годов, участник и бронзовый призер Олимпиады-56: В одном из игровых эпизодов в центре поля их нападающий Деже Дьярмати неожиданно со всего маху ударил нашего капитана Петра Мшвениерадзе в лицо. У того хлынула кровь из носа, и пока он ее смывал, Дьярмати ударил еще раз… Я до сих пор удивляюсь, как Петр тогда сдержался, с его южным темпераментом и огромной физической силой. Хотя именно так, наверное, должен вести себя истинный капитан команды, не имеющий права рисковать ее интересами. Ответь тогда Мшвениерадзе обидчику, почти наверняка был бы удален до конца игры. Кстати, такое поведение нашего капитана было потом по достоинству оценено и руководством советской делегации: Мшвениерадзе, единственный в нашей команде, был удостоен звания заслуженного мастера спорта, даже несмотря на то, что не стал олимпийским чемпионом. Значок и удостоверение ему вручил тогдашний глава нашего спорта Николай Николаевич Романов, специально приехавший на теплоход «Грузия», где жила наша команда.
Летом прошлого года сам Мшвениерадзе рассказал мне эту историю несколько по-другому: «Я погнался тогда за своим обидчиком, если бы поймал, задушил бы и утопил, но он успел уплыть… После этой игры не сомневался, что нас ждет та же участь, которая постигла футбольную сборную СССР после Олимпиады 1952 года, но вопреки всем предположениям я даже получил звание заслуженного мастера спорта. Спасибо, как мне потом сказал личный переводчик Романова Миша Мзареулов, тому человеку, которого в те времена называли заместителем главы делегации. Его фамилия мне до сих пор неведома, знаю только, что он был участником войны и жил на нашем теплоходе «Грузия», поскольку у СССР не было тогда дипломатических отношений с Австралией. Когда Романов пришел к нему с докладом и сообщил о том, что ватерполисты наказаны (а нас вызвали «на ковер» в два часа ночи), он очень возмутился, почему с ним не посоветовались. Более того, он даже нас похвалил, сказав о том, что в этой специально спровоцированной политической акции ребята повели себя абсолютно правильно: надо было этим венграм еще больше дать… А фраза «Особенно молодец здоровый грузин» стала, я думаю, основанием для присвоения мне заслуженного…»
საპასუხოდ - ვალენტინ პროკოპოვმა უნგრელ ერვინ ზადორს გაუტეხა წარბი..და ეს ეპიზოდი გახდა მატჩის კულმინაცია..ერვინ ზადორის ფოტოებმა მსოფლიოს წამყვანი გაზეთების პირველი გვერდები მოიარა
ბუნებრივია საზოგადოებრივი აზრი მხოლოდ და მხოლოდ უნგრელებს თანაუგრძნობდა..მოკლედ უნგრეთმა გაანადგურა სსრკ 4-0 და მერე ფინალიც მოუგო 2-1 იუგოსლავიას და ოლიმპიური ჩემპიონები გახდნენ...ოლიმპიადის შემდეგ, უნგრეთის ოლიმპიური ნაკრების 100 სპორტსმენი ოკუპირებულ სამშობლოში აღარ დაბრუნდა, მათ შორის წყალბურთელები და პოლიტიკური თავშესაფარი სხვადასხვა ქვეყანაში მიიღეს
ამ თამაშს 2006 წელს ამერიკელმა დოკუმენტალისტმა კოლინ გრეიმ მიუძღვნა გახმაურებული ფილმი Freedom's Fury, რომელიც რუსეთში აკრძალეს
უნგრეთის რევოლუციის 50-ე წლისთავზე ასევე გამოვიდა მხატვრული ფილმი Children of Glory
2008 წლის პეკინის ოლიმპიადას გახსენებს ეგრევე ეს ამბები და რუსეთ-საქართველოს ომს....
ცირეკიძე - პერშინის დუელს და Judas Iscariot ფრაზას - "რუსი გაკრულია ბეჭებზე" ..მაშინ ცრემლები წამომივიდა უნამუსო ვიყო
68 წელს ჩეხოსლოვაკიასაც აქვს მგონი მსგავსი ისტორია ჰოკეისტების თამაში იყო პრაღის გაზაფხულის შემდეგ ...
This post has been edited by guriaaa on 21 Dec 2012, 19:46 
· 
ძველებური მუღამები II, ალიოშა დევდარიანის მიკვლეული არქივი 
