გავიხსენოთ ქართული კლუბების ევროტურნირების პერიპეტიები, ვისაც რა გვახსოვს

დინამო თბილისი - აეკი

რა დამავიწყებს, ისე ვნერვიულობდი თავბრუ დამეხვა, თავი ამტკივდა, მოკლედ რომ წავაგეთ ისეთი რაღაცეები დამემართა რაც არასოდეს არ დამმართნია ნერვიულობისგნა, ვერ ვდგებოდი კაი ხანი ... თვალებში დამიბნელად.
ხისკოზე და რობერტინიოზე ვგიჟდებოდი, ყველაზე დიდი იმედი იყვნენ ჩემთვის, კოტოც და ალექს გარსია ხო საერთოდ მერე რომ გაუშვეს ალექსა სკოლაში ვიყავი, ჩემი ჯართი ტელეფონით შევედი ძლივს დინამოს საიტზე და ეგ რომ წავიკითხე თან წავიშალე, მაშინ დიდ იემდებს ვამყარებდი გარსიაზე, ჩემი მოტივაცია დინამო იყო იმ პერიოდში და გარსია კიდევ იმედი რომ მეც შევძლებდი მაგრამ ამაოდ...

ალბათ ეგეთი გრძნობები 2010 წელს იმიტირებული ქრონიკა რომ იყო მაშინ მქონდა.


საერთოდ მაგ პერიოდში დინამომ რა მაგრადაც მასიამოვნა ეგრე არაცერთ გუნდს არცერთ მსოფლიო დონის გუნდს არ გუაკეთებია, ტიპებს ვუყურებდი და ვტკებობდი მათთან ერთად მტკიოდა და მიხაროდა მაგრამ მერე მოკლეს დინამო და მეც დავიკიდე, ტიპიური ქართული გუნდი გახდა ისევ... ))) ისევ უსამართლობა დაფიქსირდა და ამიცრუვდა გული.

This post has been edited by GeoWarr1or on 12 Jun 2016, 14:13

ტორპედო-

გახსოვთ?

როგორც კალათბურთში და რაგბშია,ნებაყოფლობით როა კლუბების გასვლა-არ გასვლა ევროზე აქ ესე არ შეიძლება?

კარგი თემაა, არ შეიძლება ამ თემის ასე მიგდება!

გუშინდელი მატჩიც დაემატება 'მახსოვრობის' მწარე ნაწილს!

თემას რომ გადახედავ მართლა მიხვდები რომ ქართული ფეხბურთის განყოფილების ხალხი სექტა ვართ!

აქაც თბილისშიც მაგრად იფრინა ჰასელბანკმა, ხარიხა ლამის გატეხა ისეთი დააზანზარა.
გოგიჩაიშვილის პენალტის მერე რომ დიდი იმედები გვქონდა გასვლაზე.

This post has been edited by Human Rights on 15 Aug 2019, 17:39