ძველებური მუღამები III, სოც-ხანის ფიზ-კულტურული ჟღურტული

http://www.vothouse.ru/films/kavkazskaya_p...itsa_songs.html

(Куплет не вошел в фильм. Почему? Догадайтесь...)

Если даст мне жена каждая по сто,
Итого триста грамм - это кое-что!
Но, когда "на бровях" прихожу домой,
Мне скандал предстоит с каждою женой!

Неплохо очень иметь три жены
Но очень плохо с другой стороны

@

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ლუკასა და ნიკოს მამა
ხალხთა მამა და კლიმენტ ეფრემიჩი ტაჯიკური ელფერით:


* * *
ამას ვცნობთ?


* * *
1980 წლის თასის ფინალი. ეს წუთია მეორე გოლი გავუშვით:


* * *
გივი ნოდია ლოკომოტივში:

Count Szegedi

ანდრო ზაზროევი(ზაზროშვილი)?

GRIZLY07

გაზეთი იყო ასეთი გუდოკ-რკინიფზელების იყო და საკმაოდ კარგი საფეხბურთო მიმოხილვები იბეჭდებოდა. ძალიან კარგად სწერდნენ გივიზე. ერთხელ დუბლი გაახერხა და დიდი ასოებით სათაური-БРАВО ГИВИ
გაზაევი, უკვე ცნობილი მწვრთნელი, ინტერვიუში წერდა, რომ არადისციპლინირებული ვიყავი და არ ვიცი როგორ დასრულდებოდა ჩემი კარიერა ლოკოში ნოდია, რომ არ გადმოსულიყოო. ერთ ოთახში ვიყავით და გივიმ მომიყვანა ჭკუაზეო.
ასე ამთავრებდა-где вы сейчас Гиви Георгиевич?

ნათესავი მიყვებოდა, ფუნიკულიორზე ვქიფობდითო, ანდრო მაშინ თბილისში თამაშობდა. რომ დათვრა ატირდა და გადახტომას ცდილობდა-არ მათამაშებენო. კიევში, რომ გადავიდა უპირობო ლიდერი გახდა, დეპუტატიც კი გახდას მოთამაშეობისას. პრინციპსი კავაზაშვილიც დავკარგე, ფაქტია კოტრიკაძეზე დიდი მეკარე დადგა

ანზორ ამბერკიჩის ამბავი ვიცი ზურა მეძველიასგან

მამამისი, გოგი "დინამოს" თავ’გადაკლული ფანი იყო და
სანამ დადინჯდებოდა, ყველა პაესტკაში დაყვებოდა =
თვით რასტოვ, სტალინო, ჲერევან, კუჲბიშევ, ბაქუ ...

მოკლედ, არ აძლევენ თამაშებს ამბერკიჩს და
არც სხვა გუნდში უშვებენ = ალპობენ ცოცხლად

გადაწყვიტა გაპარვა. გაუგეს. ინაურმა ბრძანა,
ჰაეროპორტში თუ გამოჩნდა, დაიჭირეთო

მაშინ გოგიამ მისცა თავისი პასპორტი,
დააწეპებინა ულვაშები, დაახურინა ქალაქური ქუდი
და ეგრე გააპარა ლენინგრადში

@

ლუკასა და ნიკოს მამა

თავად ანზორს აქვს ინტერვიუში ეგ ამბავი. მამის პასპორტი არა და ახლობლისო, ასე წერდა. ულვაშები არ მახსოვს, კეპი-აეროდრომი კი.

კონგოელი დიკემბე მუტომბო, NBA-ს ყოფილი ვარსკვლავი და ჩვენი პირველი ლედი

Dikembe Mutombo Mpolondo Mukamba Jean-Jacques Wamutombo!

This post has been edited by guriaaa on 21 Jul 2013, 13:42

1911



დაწერისას რამდენი წლის იქნებოდა?
თამაშიდან გასული იყო სულ რაღაც 47 წელი!

მიუციათ 6-კუთხა ჟეტონი და ალბათ ვერ შეინახა

კომეტა ღიმნასტების გუნდი ყოფილა და
სოკოლი კი ჩინოვნიკებისო, ეგრე გამოდის

არადა, კომეტა რეგისტრაციაში რომ გატარდა,
წევრის მინიმალური ასაკი 21 წლად ჩაწერა

ეტყობა ურევდა სესია’შვილი


@

შეადარეთ ცამციშვილის გამოკვლევის მონაცემებს
http://qaflan.netai.net/2011/LB/02_CHIBL6-1911.htm
(სერვერი ჩაირთვება ერთ თაასში)

@



This post has been edited by ლუკასა და ნიკოს მამა on 22 Jul 2013, 13:39

ვაა, ეს ჟეტონები არავის შემორჩა?

ფეხბურთი არ იყო ეგეთი პოპულარული მაშინ და ჟეტონები გააკეთეს ეგრევე?

This post has been edited by guriaaa on 22 Jul 2013, 18:27

ამ სტატიას ვიცნობ. სესიაშვილი შეიძლება მართლაც თამაშობდა, მაგრამ რაღაც მაინც ეშლება (ალბათ ზუსტად ვეღარ იხსენებს ).

 1911 წლის 16 ოქტომბრის ,,Кaвказъ’’-ში’’ არის ცნობა:
,,ტანვარჯიშული საზოგადოება ,,სოკოლი’’ 21 ოქტომბერს ელიზავეტასა და აბასთუმნის ქუჩების კუთხეში მდებარე პლაცზე, რომელიც მას დიდსულოვნად დაუთმო ა.ფ.ფრიდონოვმა, აწყობს საჯარო მატჩს ფეხბურთში. შეჯიბრი ჩატარდება საზოგადოებასა გუნდსა და ქალაქის სხვა გუნდების მოთამაშეებისაგან შემდგარ ნაკრებს შორის.
ამ თამაშის მოსწავლეთა და სამხედროებს შორის გავრცელებისათვის საზოგადოება მატჩზე დასასწრებად მოიწვევს სასწავლო და სამხედრო უწყებებში მომუშავე პირებს.
იმედს ვიტოვებთ ეს სასარგებლო და საზღვარგარეთ და რუსეთში პოპულარული სპორტი თბილისშიც მოიკიდებს ფეხს. ამით კიდევ ერთი ჯანმრთელი და ჭკვიანური გასართობი შეემატება ჩვენს ახალგაზრდობას.’’

ეს პირველი ოფიციალური მატჩი გახლდათ. მხოლოდ იგი 1911 წლის 23 ოქტომბერს გაიმართა. ამ დღეს ,,სოკოლის’’ გუნდი და თბილისის სხვა გუნდების ფეხბურთელებისაგან შემდგარი ნაკრები შეხვდნენ ერთმანეთს. თამაშის დღისათვის სპეციალურად მაყურებელთათვის თაბახის ფურცელზე რუსულად დაიბეჭდა ფეხბურთის წესები. მონაწილეთათვის დამზადდა სპეციალური ჟეტონი წარწერით ,,ფეხბურთის პირველი მატჩის მონაწილეს’’.

იგივე ,,Кaвказъ’’ (1911 წლის 25 ოქტომბერი №235) მოგვითხრობს:
,,კვირას 23 ოქტომბერს ჩატარდა ,,სოკოლის’’ მიერ პირველად ორგნიზებული მატჩი ფეხბურთში. შეჯიბრებაში მონაწილეობდნენ საზოგადოების გუნდი და ქალაქის სხვა გუნდების მოთამაშეებისაგან შემდგარი ნაკრები, რომელთა შორის სჭარბობდნენ ახლად დაარსებული გუნდის, ,,რაკეტას’’ ფეხბურთელები. სათამაშო პლაცი ლამაზად იყო მორთული, თავად მოედანი კი თეთრი ხაზებით იყო დახაზული. მატჩის არბიტრებად იყვნენ: მთავარ არბიტრად - ო.ა.გეინე, პირით ხაზებზე - ვ.ა.გელვიხი და სვიატოვიდოვი, გვერდით ხაზზე - ი.კ.გააზე. ოთხის ნახევარზე მატჩი დაიწყო. თამაში გარდამავალი უპირატესობით მიმდინარეობდა, მაგრამ იგრძნობოდა ,,სოკოლის’’ ფეხბურთელთა უკეთესი შეთამაშება და გამძლეობა.
თამაშის პირველი ნახევარი ,,სოკოლის’’ ერთბურთიანი უპირატესობით დამთავრდა. შესვენების შემდეგ უპირატესობას უკვე ,,სოკოლი’’ დაეუფლა. ბურთი თითქმის არ გამოდიოდა ,,რაკეტას’’ საჯარიმო მოედნიდან. ამ უკანასკნელის მთელი შემადგენლობა საკუთარი კარის დაცვაზე იყო კონცენტრირებული. ასეთი დაცვის დაძლევა ,,სოკოლმა’’ ვერ მოახერხა და მატჩი დამთავრდა ანგარიშით 1-0, ,,სოკოლის’’ სასარგებლოდ. მაყურებელი ნანახით ნასიამოვნები ტოვებდა მოედანს. ასე რომ შეიძლება ვიფიქროთ რომ შემდგომში ის არ მოაკლებს თავის ყურადღებას ,,სოკოლის’’ მიერ კულტივირებულ სპორტის ამ სასარგებლო და ათლეტურ სახეობას’’.

სესიაშვილის ნაამბობში და გაზეთის ინფორმაციებში არის როგორც თანხვედრა, ასევე განსხვავებები.
სამწუხაროა, რომ მაშინ, ანუ 1958 წელს, როცა სესიაშვილი ამ სტატიას წერდა არავინ დაინტერესდა ამ ამბებით.
საერთოდ მე აკოფოვისაგან ვიცი, რომ ა.გონელი აგროვებდა და შემდეგ აპირებდა ქართული ფეხბურთის ისტორიის შესახებ პატარა ბროშურის გამოცემას, მაგრამ დ,.ცომაიას უარი უთქვავს დახმარებაზე და როცა გონელი გარდაიცვალა, მისმა ცოლმა ეს მასალა როგორც ქმარმა დაუბარა არავის აღარ მისცა და დაიკარგა. როგორც იკვე ვთქვი, ეს ამბავი აკოფოვისაგან ვიცი და მის სიმართლეზე მაინცადამინც თავს ვედ დავდებ, თუმცა ამდაგვარი ამბავი (გონელის არქივის დაკარგვის შესახებ) ცხონებული ილია ლობჟანიძისაგანაც გამიგონია (ბატონი ილია ჩემი თანაკლასდელის მამა გახლდათ)

Aleko_Okros-Ubneli

გონელის მემკვიდრეები აღარ დარჩა?..ექნებათ სადმე ყუთში ჩადებული..შანსი არაა გადაეგდოთ

This post has been edited by guriaaa on 22 Jul 2013, 21:38

ხალხს ბმულების გაყოლა ეზარება = დავდებ სრულად

http://qaflan.netai.net/2011/LB/02_CHIBL6-1911.htm



ქალაქური "ფუთბოლი" 100 წლისაა!

დღიურმა გაწამაწიამ და სანაკრებო მარცხებმა ლამისაა დაგვავიწყოს იუბილეები.
არადა, 2011 წლის 3 ნოემბერს 100 წელი სრულდება პირველი ქალაქური "ფუთბოლიდან,
2012 წლის 8 აპრილს პირველი საერთაშორისო მატჩიდან საუკუნე გამოხდება,
9 ოქტომბერს კი თბილისის პირველობის დაწესების 100 წლის თავია.

საჯაროში ქალაქის სკოლათა ძველ ნუმერაციასა და მდებარეობას რომ ვადგენდი,
51 წლის წინათ, საზოგადოება "ცოდნის" გრიფით გამოშვებული წიგნაკიც გამოვიწერე.

http://issuu.com/qaflan/docs/zamzi_ch

მისი ავტორია ამირან "ივანიჩ" ცამციშვილი - კაცი,
თავისი დროის კვალობაზე ძლიერ განათლებული და იშვიათი ტაქტის მქონეც;
დინჯ-ქართულად მწერალი და ტაბუ-დადებულ თემათა ისე ნართაულად გამშუქებელი, რომ
წამკითხველი მიხვდება, ავტორი 1918-21 წლების საქართველოს კი არ აძაგებს, არამედ აქებს.

40-გვერდა ბროშურას "ფეხბურთი საქართველოში" ჰქვია და მოიცავს
პერიოდს ჩვენში "ფუთბოლის" შემოსვლიდან ვიდრე 1925 წლამდე.

ნაშრომი თან პოპულარულია და თანაც სამეცნიერო;
იკითხება ერთი ამოსუნთქვით და თუ სამართალია,
ხელახლაც უნდა გამოსცენ მრგვალი ბურთის მოამაგეებმა, რადგან
ერთი რომ, მთლად მივიწყებულია ჩვენი ფეხბურთის ძირები და
მეორეც, წიგნაკი სპორტზე მწერლებისთვის ეტალონია.

მაღლა დარტყმაში

ზოგადი საუბრით თავს მეტად აღარ შეგაწყენთ და დავასაბუთებ იმას, თუ
რად უნდა მივიჩნიოთ 1911 წლის 3 ნოემბერი (ძველი სტილით 21 ოქტომბერი)
ტფილისური ფუთბოლის დაბადების დღედ.

თამაში აქ შემოსულა 1906 წელს, არისტოკრატული
ღიმნასტიკური (ტან-სავარჯიშო) საზოგადოება "სოკოლის" (შევარდენი) წევრთა გასართობად -
ესენი ექსკურსიებზე წაითამაშებდნენ რამდენიმე ხელს და
ხანაც ბურთის მაღლა დარტყმაში ეჯიბრებოდნენ ერთმანეთს!

პირველი წრე ბატონ ლგოტაკს ჩამოუყალიბებია ველოტრეკზე, რომელიც
დიდი მთავრის (მერე კამოს, აწ კი უზნაძის) ქუჩაზე იყო.

მერე მობურთალნი გადასულან დიდუბის ჰიპოდრომზე - კედიას (კახოვკის) ქუჩის მიდამოში,
ბოლოს კი ბინა დაუდიათ ქალაქის X (მეათე) უბანში, ელიზავეტას (კლარა ცეტკინი, წინამძღვრიშვილი)
135 ნომერში, აბასთუმნის ქუჩის გადაკვეთაზე, ფრიდონოვისა და სარაჯევის მამულში არსებულ პლაცზე.

ყომარ-ბაზობის ბადალი

1907 წლის 8 მარტს (ძვ. 23 თებერვალს) წრე ოფიციალურად გაფორმებულა გუნდად, რომელსაც "კომეტა" ეწოდა.

ამ სახათაბალო საქმისთვის თავი დაუდგამს ავსტრიელ ადოლფ "ადოლფიჩ" ელზინგერს, ვინც
რანგით "კოლეჟსკი ასესორ" ბრძანდებოდა და კავკასიის მეფის ნაცვლის
კანცელარიაში უცხოეთთან მიმოწერის მდივნად მუშაობდა.

"კომეტის" წევრად რომ მიეღე, 21 წლის უნდა ყოფილიყავი.

კლუბს ფუთბოლში მოწაფეთა ჩაბმა ეკრძალებოდა, მაგრამ
თამაშს არა-ფორმალური მეთოდებით მაინც ავრცელებდა "ღიმნაზისტებში.

ესენიც მიეძალნენ ახალ ხილს, მაგრამ მერე და მერე, ზე-ხისტად ბურთაობისას
ერთს ხელი რომ მოტყდა, ხოლო მეორეს ფეხი, პოლიციამ საქმე გამოიძია და
"ღუბერნატორმაც" კინაღამ აკრძალა მავნე გართობა, რომელიც
შინაარსით ყომარ-ბაზობის ბადალად მიაჩნდათ.

1912 წლის შემოდგომაზე ქალაქის პირველი ჩემპიონი გახდა მეორე გიმნაზია, რომლის
შენობაშიც ახლა განათლების სამინისტროა.

მაგავე წლის გაზაფხულზე, (აღდგომის შემდეგ) დიდ ორშაბათს
ტფილისის "სოკოლს" ეწვია ბაქოს "ინგლისური კლუბი" და 5:4 მოუგო.

ყველა ეს შეჯიბრი გაიმართა ზემოთ ხსენებულ პლაცზე, რომელსაც
ხალხი "დეზერტირკას" ეძახდა, დღეს-დღეობით კი მის ადგილას
სტალინის დროს აშენებული კაპიტალური ბაზრის ალაფებული ნაშთიღაა.

გაცნობიერებული ჰქონიათ

მაგრამ როდის მოეწყო სულ პირველი მატჩი?

"კომეტა" ვარჯიშზე გუნდებად იყოფოდა და ეგრე ბურთაობდა.

გიმნაზისტები 1909 წლის 4 ნოემბერს (ძვ. 22 ოქტომბერს) ექსკურსიაზე
ჩავიდნენ ქუთაისში და კაზაკთა პოლკში საჩვენებელი თამაში გამართეს,
ორი სხვადასხვა, დამოუკიდებელი გუნდის პირველი რკენა კი,
უფალ ცამციშვილის თანახმად, 1911 წელსღა, ზუსტად 100 წლის წინ მოეწყო.

თამაშობდნენ ელზინგერის "სოკოლი" და ქალაქის (გიმნაზიათა) ნაკრები.

შევარდნებს ეცვათ წითელი, ღიმნაზისტებს შავი.
(უცნობი ანგარიშით) + 1:0 + გაიმარჯვა სოკოლმა, მონაწილეებს კი
იმდენად ჰქონიათ გაცნობიერებული მოვლენის მნიშვნელობა, რომ
თაბახზე წესები (რუსულად) დაებეჭდათ და
დაემზადებინათ სამახსოვრო ჟეტონიც, რომელიც
"პირველი ტფილისური მატჩის" ყველა მონაწილეს დაურიგდა.

ნახევარი საუკუნის წინ ეს რელიქვიები ჯერაც ინახებოდა
ძველი ტფილისელი ფუთბალისტის, არწიომ (ჰ)აზატიან(ც)ის პირად არქივში.

ასე რომ, იუბილის საკადრისად აღნიშვნისა და
ცამციშვილის ბუკლეტის რე-პრინტის გარდა, [color]მათი მოძიებაც საშური საქმეა.[/color]

კარპეზ "სერაფიმოვიჩ" ხარფუხსკი
ტფილისის წარსულის ბებერი "ლუბიწელი"

@

This post has been edited by ლუკასა და ნიკოს მამა on 22 Jul 2013, 21:44

ვარკვიოთ ეხლა ვინ სტუმარია და ვინ მასპინძელი

კახეთი. 1984

მიმაგრებული სურათი