როცა აქ გვმოძღვრავენ, რომ ბითაძის არც გაღმერთებაა საჭირო და არც დაჯმაო, ვისურვებდი თვალსაჩინოებისთვის ერთი ციტატა მაინც მოეყვანათ, სადაც გოგა უდიერად, ან აგდებულად არის მოხსენიებული.
თუ მცირე კრიტიკა მავანთა მხრიდან მაინც „დაჯმად“ აღიქმება, მაშინ ქართულის ჩემი ცოდნის დონე ნამდვილად არ არის საკმარისი იმისთვის, რომ მოვუძებნო ეპითეტი ბოისაზე და ლონდარიძეზე დადებულ კომენტარებს.
ახლა საქმე.
გოგას ისე რომ დაეწყო, როგორც ამთავრებს და ისე დაემთავრებინა, როგორც დაიწყო, დამერწმუნეთ ფორუმზე სასიხარულო ჟივჟივის კორიანტელი იქნებოდა ატეხილი და თავადაც დღეს დრაფზე გაცილებით მაღალ პოზიციით იქნებოდა წარმოდგენილი.
მაგრამ
გვაქვს ის რაც გვაქვს.
როცა პორიეს და ბითაძის სტატებს ვაფრიალებთ, კი ბატონო, განსხვავება დიდი არაა, მაგრამ თუ მათი ბოლო 5-6 თამაშის სტატისტიკას შევადარებთ?
რამ გამოიწვია გოგას ბოლოდროინდელი რეგრესი?
ჩემი აზრით.
1. ტრავმა.
კი ვაგინებთ გენტს, მაგრამ კლუბმა სანამ ჩაკვეტაძე აბსოლუტურად არ გამოაჯანმრთელა, მოედანზე არ გაუშვა.
ასევე მოიქცა ბასკონიაც შენგელიასთან მიმართებაში.
ასეთ შემთხვევაში, სპორტსმენის მხრიდან ფორმის აკრეფა ხდება მეთოდურად. როგორც ფიზიკური, ასევე მენტალური ჯანმრთელობის აღდგენა მიმდინარეობს დამატებითი სტრესების გარეშე. შედეგი მოდის ცოტა გვიან, მაგრამ სტაბილურად.
„ბუდუჩნოსტის: ვარიანტში, გოგას პარკეტზე შემოგდება მოხდა მისი ფეხზე დადგომიდან თითქმის მომენტალურად. კალათბურთელის ფორმაში შესვლა მიმდინარეობდა ექსტრემალურ და დროის მუდმივი დეფიციტის პირობებში.
საზეზეა ორი მიდგომა.
1. როცა კლუბს მოთამაშეზე მრავალწლიანი გათვლა აქვს და უფრთხილდება.
2. როცა კლუბს მოთამაშე იჯარით ყავს აყვანილი და დროის მცირე მონაკვეთში მისგან მაქსიმალური შედეგის მიღება სურს.
2. მვპ.
ჩემი აზრით, აბა ლიგის მვპ-ობამ გოგას ცუდი სამსახური გაუწია, რადგან ლიგის ყველა ცენტრს გაუჩნდა კონკრეტული ამბიცია და რაღაცეების დასამტკიცებლად ბითაძესთან ყველა დამატებითი მოტივაციით ათამაშდა. ისეთი უარყოფითი საკალათბურთო IQ-ს პატრონიც კი, როგორც სტეპანოვიჩია გოგამ დომინანტურად ვერ დაჩაგრა. ასეთი მაგალითები სამწუხაროდ ცოტა არ არის.
3. გაშიფრეს.
მოწინააღმდეგეების მწვრთნელებმა ძალზე კარგად შეისწავლეს გოგას პლუს-მინუსები და შესაბამისი ტაქტიკა დაუპირისპირეს.
ხოლო გოგას, რაღაცის შეცვლის და დამატების რესურსი არ აღმოაჩნდა.
4. რეპეშა.
რაც ჩამოვთვალე ყველაფერ და კიდევ მრავალ სხვას, რეპეშა მომზადებული ვერ შეხვდა და გოგას პოტენციალის სრულად გამოყენებას ვერ ახერხებს. თუმცა სასაცილოა ის არგუმენტი, როცა ამტკიცებენ: გოგამ შედეგიანობას იმიტომ მოუკლო, რომ რეპეშა შავ სამუშაოს ავალებსო.
და ეს თანამედროვე კალათბურთში, სადაც უნივერსალიზმი უმაღლეს საფეხურზეა აყვანილი, როცა მოთამაშეს შეტევითი და თავდაცვითი სქილების თანაბარ დონეზე ცოდნა მოეთხოვება.
ამის გამო უსაყვედურო რეპეშას?
სისულელეა.
დამატებით:
გოგა, როგორც წესი, 18-25 წუთს თამაშობს. ცრვენასთან ბოლო შეხვედრის მესამე მეოთხედში ისე დაიღალა, რომ შეცვლა თავად მოითხოვა. ეს თითქმის 40 წლის ცინცაძის 40 წუთის თამაშის ფონზე, ნორმალურია?
ასევე უაზრობად მეჩვენება „გაპრავება“ - ასეთ ჯარიმებზე ნბა-ში არ დაუსტვენენო.
ისე იქცევიან, თითქოს ბითაძეს ზურგს ნბა-ში თამაში 10 წლიანი გამოცდილება უმაგრებდეს და ევროპულ კათალთბურთს ახლა ეჩვეოდეს.
ბოლო პერიოდში ცუდად რომ თამაშობს, ამას გოგა თავადაც ხვდება და იმიტომ არის მუდმივად დაძაბული, იღებს ტექნიკურებს, ეჩხუბება მოწინააღმდეგეებს, დროზე ადრე ტოვებს მოედანს.
და ბოლოს ყბადაღებულ პოტენციალზე.
რომ არსებობდეს მათემატიკური ფორულა, სადაც შეიტან მოთამაშის ფიზიკურ მონაცემებს, უნარებს, ასაკს და ა.შ. გაამრავლებ 2-ზე, ამოფესვავ, გათვლი ინტეგრალს და ზუსტად მიიღებ რა იქნება ის 5-7 წლის შემდეგ, კი ბატონო.
მაგრამ ასეთი რაღაცა ბუნებაში არ გვხვდება.
ზოგი კარიერის ბოლომდე ისეთივეა, რაც 18 წლის, ზოგი უკეთესი ხდება, ზოგიც უარესდება.
მაგალითად მე მქონდა ბედნიერება მედევნებინა თვალი დათო ყიფიანის მთელი კარიერისთვის. როგორც ფეხბურთელი ის 25 წლისა გაიხსნა. მანამდე დინამოში „სასტავშიც“ ვერ ხვდებოდა და თბილისის ლოკომოტივში იყო განათხოვრებული. 25-დან 32 წლამდე ყიფიანი იყი ის რათაც მომდევნო პერიოდში პლატინი და ზიდანი ამაყობდნენ.
დათომ კარიერის დამთავრების გადაწყვეტილება როცა მიიღო, ისეთ მაგარ ფორმაში იყო, რომ გულშემატკივრები შოკში
ჩავვარდით, მაგრამ დიდხანს არ გვინაღვლია, რადგან "დინამოში" მოდიოდა ფეხბურთელი (გრიგოლ ცაავა) რომელიც 19 წლისა აკეთებდა იმას, რაც ყიფიანს 25 წლისას შეეძლო.
მაგრამ
დღეს ვინმეს გახსოვთ, ჩემ მიერ ზემოთ ნახსენები, ვუნდერკიდი?
ასეა პოტენციალის საქმე...
ლატარიასავითაა, ამიტომ პირადად მე სპორტსმენს დღევენდელი კონდიციებით ვაფასებ და თქვენი არ ვიცი.
რაც შეეხება ნბა-ს.
არა მგონია, რომ ნბა- საბავშვო ბაღი იყოს და იქ მოთამაშის ზრდა განვითარებაზე ბევრი დრო დახარჯონ. მისცემენ რამდენიმე თამაშს, ვერ დადებს შესაბამის სტატებს და ან გაცვლიან ან ევროპაში გამოუშვებენ.
როცა ნბა-ში ოჯოზე გაცილებით ათლეტური, სწრაფი და ფიზიკურად ძლიერი ცენტრი დაუდგება, ჩვენი ბიჭი დაიბნევა თუ პირიქით გაიხსნება და საუკეთესო თვისებებს გამოავლენს?
საკითხავი აი ეს არის...
This post has been edited by VoK on 21 Apr 2019, 11:41 It’s nice to be important, but it’s more important to be nice...
· 
ქართული კალათბურთი, 2019 წლის მსოფლიო ჩემპიონატი მე-2 და მე-3 შესარჩევი ეტაპები.
