ჩვენ კიდევ რამე გვაქვს წინ,
ცხოვრება გვაქვს წინ,
გრძნობ აღმდგარი(წამომდგარი) სიმამცის (ანუ რომ დაეცემი და მერე ადგები
) ავანგარდს? (მაპატიეთ ვერ ვწერ გამართული ქართულით)
Was wir alleine nicht schaffen
Das schaffen wir dann zusammen
Dazu bruachen wir keinerlei Waffen
Unsere Waffe nennt sich unser Verstand
Und was wir alleine nicht schaffen
Das schaffen wir dann zusammen
Nur wir müssen geduldig sein
Dann dauert es nicht mehr lang
რასაც ცალცალკე ვერ შევძლებთ
შევძლებთ ერთად
ამისთვის არანაირი იარაღი არ გვჭირდება,
ჩვენ იარაღს ჩვენი გონებაა( გაგება) ჰქვია
და რასაც ცალცალკე(მარტო) ვერ შევძლებთ
შევძლებთ ერთად
მხოლოდ მოთმინება უნდა გვქონდეს
და ეს დიდხანს არ გაგრძლედება( ამას დიდი დრო არ სჭირდება)
Wir haben wieder Wind in den Segeln
Und es spricht jetzt nichts mehr dagegen
unser Ziel zu erreichen dann viele Zeichen zeigen wir sind überlegen weil wir auf dem richtigen Weg sind auch wenn uns gerade Probleme begegnen
Wir überstehn den Regen werden die Nerven bewahren und es irgendwie regeln
So wie wir´s immer getan haben
Doch ohne inneren Fahrplan wär´n wir verloren und müssen einsehen dass wir uns im Kreis drehen so wie in einer Kartbahn
Also lasst uns dafür dankbar sein dass es nicht so ist
Wir sollten in Zeiten wie diesen nie aus den Augen verlieren was das wichtigste ist für so viele ist das Leben`n ewiger Wettstreit in dem es jenseits von jeder Korrektheit nur darum geht den ersten Platz zu belgen in Best Zeit
Doch egal was die Leute lallen die Ungeduldigen die stolpern und fallen
Denn Erfolg mit Gewalt zu erzwingen wird ihnen nichts bringen und genau das sollten wir schnallen
ჩვენ ისევ გვაქვს ქარი აფროსნობისას( ანუ ისევ გვაქვს ზურგის ქარი
)
და ამის საწინაღრმდეგოდ არაფერი მეტყველებს,
ჩვენი მიზნის მისაღწევად ბევრი ნიშანი (მინიშნება) მიუთითებს, ჩვენ გადავლახავთ, რადგან სწორ გზას ვადგავრათ, თუნდაც ახლა ბევრ პრობლემას ვხდებით.
ჩვენ გადავიტანთ წვიმას. ნერვებს სევინარჩუნებთ (ანუ მოვთოკავთ
)
როგორც ამას ყოველთვის ვაკეთებდით
ტუმცა შინაგანი მგზავრობისგეგმის გარეშე ჩვენ წავაგებდით და უნდა შევამჩნიოთ რომ ჩვენ წრეში ვტრიალებთ
ამიტომ, მოდით, მადლობლები ვიყოთ იმისთვის რომ ეს ასე არ არის
დრო როგორ ახლა. ცვენ არ უნდა დავკარგოტ (ანუ არ უნდა გამოგვეპაროს
), ის რაც მნიშვნელოვანია
უმრავლესობისთვის ცხოვრება მუდმივი შეჯიბრებაა, ყოველმხრიდან კორექტულებით, და სწორედ ამას ეხება პირველი ადგილის დაკავება საკუთესო დროს
და მაინც სულერთია რასაც ხალხი ბურტყუნებს
მოუთმენლები ბორძიკობენ და ეცემიან
წარმატების ძალადობით მიღწევა მათ არფერს მოუტანს და სწორედ ამას უნდა ჩავწვდეთ (ანუ გავიგოთ
)ჩვენ
Was wir alleine nicht schaffen
Das schaffen wir dann zusammen
Dazu bruachen wir keinerlei Waffen
Unsere Waffe nennt sich unser Verstand
Und was wir alleine nicht schaffen
Das schaffen wir dann zusammen
Nur wir müssen geduldig sein
Dann dauert es nicht mehr lang
რასაც ცალცალკე ვერ შევძლებთ
შევძლებთ ერთად
ამისთვის არანაირი იარაღი არ გვჭირდება,
ჩვენ იარაღს ჩვენი გონებაა( გაგება) ჰქვია
და რასაც ცალცალკე(მარტო) ვერ შევძლებთ
შევძლებთ ერთად
მხოლოდ მოთმინება უნდა გვქონდეს
და ეს დიდხანს არ გაგრძლედება( ამას დიდი დრო არ სჭირდება)
პ.ს თარგამანის ხარსიხზე პრეტენზია არ მაქვს, ვეცადე ზოგადი აზრი გადმომეცა
This post has been edited by tms on 7 Jun 2008, 15:15 
· 
გერმანია, Deutschland, Deutschland über alles..
