ტაო-კლარჯეთი "ხანძთელობა", 4 დაუვიწყარი დღე ჩვენს მიწაზე გატარებული!

* * *
შემდგომ გავემართეთ ყველასთვის საინტერესო ადგილას ახალ შატბერდთან რომელიც სოფელ ოკუმუშლართან მდებარეობს თამამად შეიძლება ითქვას რომ პირველები ვიყავით ვინც ამ რაოდენობის ტურისტები ეწვია ახალ აღმოჩენილ შატბერდს.... გზათ დავურეკეთ დუქნის "ყარაულს" გზის არ ცოდნიდან
გამომდინარე მას უნდა ავეყავნეთ შატბერდში მაგრამ გადასახვევს მივაგენით და გადავწყვიტეთ გზის დამოუკიდებლად გაკვლევა

* * *

* * *
ესეც შატბერდის გზა

* * *


This post has been edited by ika-bebo on 28 Oct 2009, 23:30

შენ არა, მაგრამ აი ოსმალებს ნამდვილად ეგონათ თავის დროზე, ბრძოლის დროს სათითაოდ შესულ მეომრებს ადვილად უმკლავდებოდნენ ქართველები, ამიტომაც დაარქვეს ჯოჯოხეთის კანიონი

გაზად სანამ სოფელ აგარასთან ავიდოდით შევნიშნეთ დიდი ნანგრევები.....
სოფელ აგარაც გავიარეთ და გავუძეხით შატბერდისაკენ.....

* * *
გზათ შევნიშნეთ ციხე რომლის შესახებაც ინფორმაცია არ მოგვეპოვება....


* * *
ესეც სოფელი ოკუმუშლარი

* * *
როდესაც შატბერდის ჩასახვევთან მივედით საღამო ხანი იყო მალე დაღამდებოდა იმით იყო საშიში სიბნელე რომ ხევით უნდა ჩავსულიყავით შატბერდთან და უკან იმავე გზით ამოვსულიყავით, მაგრამ ინტერესის სურვილმა გადაგვაწყვეტინა რომ ჩაგვერბინა.....
* * *

* * *
ნელ ნელა ღამდებოდა

* * *
როგორც იქნა სირბილით ჩავაღწიეთ, რომ ჩავედით მზე კიდე ჩასული არ იყო და მოვასწარით რამოდენიმე სურათის გადაღება....

*

*

* * *

*

*
* * *

* * *
ამასობაში დაღამდა კიდეც

* * *
ჩასვლა ადვილი იყო მარა ამოსვლა ღამით ძაან გაგვიჭირდა რაც სახეზეც კი შეგვეტყო....

* * *

* * *

* * *
მიუხედავათ დაღლისა ყველანი მშვიდობით ამოვედით მოვკალათდით "მარშუტკაში" სული მოვითქვით და ხანძთაზე გაცილებით ცუდ გზის გასავლელათ მოვემზადეთ რათა აქედან გაგვეღწია..... იქიდანაც მშვიდობით ჩამოვედით
რისთვისაც განსაკუთრებულ მადლობას ვუხდი არა მარტო მე არამედ მთელი ჯგუფი ჩვენ მძღოლს თენგიზ ნაყოფიას....... და გავემართეთ სასტუმროსკენ.
* * *
ასე ტკბილად დაგვაღამდა ჩვენ მიწაზე ჩვენი მოგზაურობის მესამე დღე.

This post has been edited by ika-bebo on 29 Oct 2009, 00:11

მეოთხე ანუ ბოლო დღე.
თბილისიდან სანამ წავიდოდით, ჯერ კიდევ მაშინ ვიცოდით რომ ხანძთელობას 18 ოქტომბერს მეუფე უნდა ჩამობრძანებულიყო ხანძთაში მრევლთან ერთად და დილის 6 საათზე უნდა ჩაეტარებინა წირვა. ეს ინფორმაცია ჰქონდათ იმ ორ ჯგუფსაც, რომლებსაც შემთხვევით შევხვდით ტაო-კლარჯეთში. ყველა ამ დღისათვის ემზადებოდა.
დაახლოებით 2 საათის გზა გვქონდა ხანძთამდე, ამიტომ დილით 4-ის ნახევარზე გავიღვიძეთ, სწრაფად მოვემზადეთ და ხანძთისაკენ გავემართეთ.
სამანქანო გზა ბოლომდე არ მიდის, ამიტომ ფეხით გავირეთ ბოლო 2 თუ 3 კმ. ეს იყო ჩემთვის ყველაზე რთულად გასავლელი გზა, რადგან 3 ღამის გამოუძინებელი ფიზიკურად ძალიან დაღლილი ვიყავი. წინდა საღამოს შატბერდში იმ ტყის ჩარბენამ და მერე უკან ამოსვლამ ძალიან დამღალა (არა მარტო მე, მთელი ჯგუფი).
ხანძთაში მისულებმა გავიგეთ, რომ წინა რამით რაღაც უთანხმოება მომხდარა ჩვენებს და ადგილობრივებს შორის (ზუსტად არ ვიცი რა), ამიტომ მეუფეს გადაუწყვეტია წირვის ღამით ჩატარება, რათა კიდევ არ გაეღიზიანებინა მოსახლეობა. წირვა დამთავრებული იყო, რამაც ძალიან დაგვწყვიტა გული.
ეს ჩვენი გზა

გზის გარკვეული ნაწილის გავლის შემდეგ გამოჩნდა ხანძთა.
პირველად ამ ადგილიდან ჩანს


ეკლესია ძალიან ცუდ მდგომარეობაშია, 2 წლის წინ გუმბათი ჩამოინგრა.












[B]
* * *
ადგილზე გადაწყდა, რომ ჩვენს მამაოს და კიდევ ერთ მამაოს, რომელიც იქ იყო პარაკლისი გადაეხადათ. იმდენი ქართველები ვიყავით ეკლესიაში ადგილი აღარ იყო.




* * *

იმ აღმართზე ასვლაზე უფრო, მე ჩამოსვლა გამიჭირდა და მახსოვს, როგორც კოშმარი ისე დაღლილი ვიყავი, დაღმართზე ვეღარ მოვდიოდი და ვისვენებდი

დაბლა ცოტა დავისვენეთ, ცოტაც ვჭამეთ, გონზე მოვედით და წავედით ოპიზას სანახავად.


This post has been edited by M-N on 29 Oct 2009, 14:14

ხანძთაში პარაკლისის მერე ჯვარს ვემთხვიეთ და ზეთი ვიცხეთ

* * *

*

*

და სულიერად გაძლიერებულები გავემართეთ ოპიზისკენ

იკა ძალიან კარგი სურათებია და გიდი ხარ ენი აუწერელი, მართლა კარგათ გამოგდის და მასე გააგრძელე

ika-bebo


ხანძთისკენ ამომავალ გზაზე სახლი რომ იდგა, მანდ არ შეგხვდათ გონჯა ? ახალგაზრდა გოგო, რომელმაც თურქულის გარდა არცერთი ენა არ იცოდა ვერაფერი გავაგებინეთ.

ხანძთის შემდგომ გავემართეთ ოპიზისკენ

ოპიზა








This post has been edited by M-N on 7 Nov 2009, 14:41

* * *

როგორც ყველგან აქაც მამაომ პარაკლისი გადაიხადა



ოპიზა

ოპიზა, სატრაპეზო, ფოტო: პავლინოვი, 1888

* * *
ოპიზის შემდგომ გავემართეთ ტბეთისკენ დრო ცოტა გვქონდა ვალეს საზღვრის საათობრივი მუშაობიდან გამომდინარე.
* * *
ტბეთი

*

*

*

*

* * *
ტბეთი

ინტერიერი, ხედი ჩრდილო-აღმოსავლეთით, ა. პავლინოვის ფოტო, 1888

*
ტბეთი აფეთქებამდე

* * *

*

*

* * *
შემდგომ ვნახეთ სათლე ანუ იგივე შავშეთის ციხე

*

*

*

*

* * *
აქედან კი გავემართეთ ნესტან-დარეჯნისა და ტარიელის სანახავად ქაჯთა ციხეში (შაითან-კალე)
* * *
გავიარეთ 2640 უხელტეხილი

*

*

*


* * *

*

* * *
და ნატრული ქაჯთა ციხეც

*

*

*

*

*

*

*

* * *
წავიპიკნიკეთ სურათები გადავუხეთ იქაურ მცხოვრებლებს და გამოვეშურეთ საზღვრისკენ

*

*

* * *
საზღვარზეც მოვასწარით გადმოსვლა და თბილისისკენ გავეშურეთ, ასე ტკბილად დამთავრდა ჩვენი დაუვიწყარი მოგზაურობა მშობლიურ ტაო-კლარჯეთში.
* * *
P.S. ფოტოები დროსი არქონიდან გამომდინარე გადარჩევით არის ატვირთული.

ველი თქვენს შთაბეჯდილებებს

გაიხარეთ! ნამდვილად დიდი ბედნიერებაა ამ მხარის მონახულება! წარმომიდგენია, რა შთაბეჭდილებებით დახუნძული დაბრუნდებოდით! კომუნისტური მმართველობის ბოლო წლებში მოვიარეთ იქაურობა, მაშინ ძალიან ამაყად გვხდებოდნენ იქაური ქართველები! განმიახლეთ იმდროინდელი დღეები, რითაც ძალიან მასიამოვნეთ, უღრმესი მადლობა თქვენ!

This post has been edited by ika-bebo on 23 Nov 2009, 02:15

გაზაფხულზე იგეგმება ტაო-კლარჯეთში ექსპედიციის მოწყობა, მსურველები გამომეხმაურეთ.

This post has been edited by ika-bebo on 9 Dec 2009, 22:59

რა მაგარი ფოტოებია.ika-beboნ გაიხარე! იქ სადაც ქართული სულია! გაზაფხულზე რომელ თვეში იგეგმება წასვლა?

ზუსტად ჯერ არ არის დადგენილი დრო, მაგრამ სხვა ტურებიდან განსხვავებით უფრო ექსტრემალური და უცხო სტილისას ვგეგმავთ.
როცა ყველაფერი დაიგეგმება აქ დავწერ დეტალურად.
ფასიც როგორც ყოველთვის ეხლაც მისაღები იქნება რათა უფრო მეტმა ადამიანმა შეძლოს 2010-ში ტაო-კლარჯეთის მონახულება.