რაღაც მაგიური მიზიდულობა აქვს ჩვენს ქვეყანას... ძალიან ხშირად მინახავს ემიგრაციაში ახლადწასული ქართველები, გინებით, Fურთხებით რომ გამოქცეულან საქართველოდან, მაგრამ ცოტა ხნის შემდეგ ყველას ენატრება იქაურობა. ჩემს უცხოელ მეგობრებს უკვირთ ძალიან. ქართველებივით მასიურად არავის ენატრება სამშობლო...

6 წელზე მეტია ემიგრაციაში ვარ,მაგრამ 1 დღეც არ გამნელებია მონატრების გრძნობა მიყვარს არა მარტო ოჯახი, მეგობრები, ახლობლები, ქართული მიწაც და ვეთაყვანები.


ჩემი ბოლო მაინც საქართველოა... წავალ სადაცაა, სამუდამოდ

აჰა, თქვენ გულდათუთქულო ემიგრანტებო