თავიდან ძალიან ძნელია, ძალიან გამიჭირდა დასაწყისში, აქ ყველაფერზე ნებართვა გინდა, ისე არაა როგორც საქართველოში, რასაც გვინდა იმას რომ ვაკეთებთ. ელემენტარულს გეტყვით სათევზაოდ რომ უნდა წასვლა ადამიანს მაგას ნებართვა უნდა, წლის რომელ დროსა მიდიხარ მაგის მიხედვით გაძლევენ თევზის ჭერის უფლებას, ზომასაც კი აქ მნიშვნელობა 35 სანტიმეტრზე პატარა არცერთი თევზის დაჭერა არ შეიძლება, ზღვაში მაქ საუბარი, წარმოიდგინეთ ეხლა რა არის ეგ იმ ადამიანისთვის რომელიც ისეთი ქვეყნიდან ჩამოვიდა სადაც რაც გაუხარდება იმას აკეთებს და არავინ პასუხს არ თხოვს
აქ ერთი პატარა მდინარეა ამ მდინარეში რაღაც თავზია რომლის დაჭერა შეიძლება მარა ჭამა არა აუცილებლად უნდა გადაყარო
სრული აბსურდია ხო მე პირადად ვერანაირად ვერ ვხდებოდი რა ხდებადო და რა ლოგიკა დევს ამ ყველაფერში, რო ვიკითხე აღმოჩნადა რომ ამ მდინარეში სადღაც ორმოცდაატი სამოცდაატი კილომეტრის დაშორებით რომელიღაცა პატარა დასახლების კანალიზაცია ჩადის თურმე და მაგიტომ ყოფილა ჭამა აკრძალული
თავიდან ძალიან დიდი დისკომფორტი იყო ყველაფერზე ნებართვის აღება მარა მერე მივხვდი და დღეს ძალიან ვაფასებ ამ თითქმის იდეალურ წესრიგს რაც აქ არის
* * *
ვერ წარმოგიდგენიათ როგორ მინდა აქ რომ იყვნენ ქართველები
ავსტრალია, მწვანე კონტინენტი
