USA, USA

დილა-საღამო მშვიდობისა
ფიფლ, საწყენად არ ვამბობ და ცოტა ვერ მივხვდი რა ტენდენციაა ეს " მაგათ ჰგონიათ... ჩამოვლენ და ნახავენ".
უხეშად ვიტყვი და "ფულის შოვნა" ყველგან რთულია, კარიერის აწყობაც და საკუთარი ბიზნესიც მართვაც.
შრომა, კომუნიკაცია, იღბალი...
საერთოდ არ მიკეთია ვარდისფერი სათვალე ამ კუთხით. რადგან გადავწყვიტე, რავიცი, ადამიანმა რომ ვერ შეძლოს ეგეთი მძიმე რა უნდა იყოს?

მთელი გულით წარმატებები ყველას, საკუთარი თავის ჩათვლით.
ჩვენ ავიხდენთ ჩვენს ამერიკულ ოცნებებს
★★★★★

ლტოლვილად არავინ ჩაგიბარებს,

თავშესაფრის მოთხოვნა ქვია მაგას .. ; )

^O^

მე აგიხსნი ეხლა რასაც ვხედავ. ზოგადად სამსახური მასეთი რთულიც არ არის. ნუ ვინც მშენებლობაზე მუშაობს ან მძიმე მოხუცთან იმისთვის იქნება რთული. დანარჩენი მე თბილისსში არანაკლები დატვირთვა მქონდა დილით 8 ზე ვდგებოდი და სახლში თუ საცობი არ იყო და მალე წამოვიდოდი 8 ზე შემოვდიოდი, გაგიზიანებული ხან თავისტკივილით.

მე ცოტა სხვანაირად ვარ მაგრამ სხვების მიხედვით გეტყვი: აქ გარემო აგდებს ხალხს დეპრესიაში. ანუ ჩამოდიხარ არ გაქგვს შენი კუთხე სადაც სამსახურში წავლის წინ ან იქიდან მოსული წყნარად მოეშვები და ამოისუნთქებ. გარეთ გადიხარ ყველაფერი უცხოა, საჭმელი უცხო, ხალხი უცხო ნაირნაირი ნაირ ნაირ ენაზე მოლაპარაკე, წესებიც სხვა , კარიც კი სხვა მხარეს იღება შენობებში. დიდი ქვეყანაა მასაში ხარ გარეული , ცოტა შეიძლება დააბნიოს ახალ ჩამოსული ან შიშიც მოგვაროს. ზამთარი თუა კდიევ უარესი, ძალიან ცივა აქ ზამთარში კლიმატსაც უნდა შეეგუო. ვისაც განსაკუთრებული სიყვარული აქვს ყველაფერი ქართულის მიმართ განსაკუთრებულად უჭირს.

მე პირადად კიდევ სხვანაირად ვარ სახლიც მაქვს ცალკე ოთახში ვარ საჭმელიც არაფერ ფულს არ ვიხდი, მაგრამ მერიდება მაინც ჩემი რომ არ არის. რახან ყველაფერი ფულზეა, მიუხედავად ასეთი ახლო ნათესაური კავშირისა იმისიც მერიდება რომ ფულს არ ვიხდი არაფერში.
კლიმატთან შეგუებაც გამიჭირდა თავიდან 2 ჯერ გავცივდი და სიცხეებიც მქონდა. ახლა უკვე აღარ მაცვია თბილად და მაინც აღარ ვცივდები.
მე მომწონს ის უცხო გარემო პირიქით სადაც ამერიკულად ლაპარაკობენ ხაზს გავუსმევ , ინგლისურს სპეციალურად არ ვამბობ ის გარემო კიდევ უფრო მსიამოვნებს. მომწონს უცხო კერძებიც საერთოდ სიახლე მიყვარს მაგრამ ადაპტაცია სტრესია მაინც. ევროპაში ვარ ბევრგან ნამყოფი და მოწესრიგებულ ქვეყანას ველოდებოდი დამხვდა დაბალი კულტურა და ბევრი წესები, რომელიც ჩემთვის ზოგ შემტხვევაში უაზროა თუმცა რომ დაფიქრდები დიდი ქყვეყნისთვის და ქალაქისთვის საკმაოდ აზრიანი. მოუწესრიგებელია სახელმწიფო სერვისები. არაა ბაზები ნორმალური. მაგრამ ესეც ნორმალურია ალბათ დიდი ქალაქისთვის. არაა ნაგვის ურნები ყველგან, ნაგავს ჩვეულებრივად ქუჩაში ყრიან და ყველგან არაა შუშის ბოთლის და ქაღალდის ჩასაგდები ურნა ასარჩევად. მოკლედ კიდევ სხვა ბევრი რამ. ეს რაც ჩემთვის არის ცუდი მე მეტს ველოდებოდი. ახალი ჩასული რომ ხარ უკვე არ მოსწონთ დამსაქმებლებს დიდად. ნუ საბუთები როცა არ გაქვს თავისთავად. ინგლისური თუ იცი ამერიკულზე უნდა გადაეწყო, რომელიც ჩემი გადმოსახედიდან ძაან მახინჯია

ჩემ სახლთან 24 საათიანი ბეიგელ შაფია
ღამე ჩავირბენ ხოლმე 3-4 ზე თუ ვერ ვიძინებ
ამოვსკდები ხოლმე მერე კარგად მეძინება

თან სულ ერთიდაიგივე სასტავი დავდივართ ღამე

This post has been edited by Waiting-for-kharcho on 26 Jan 2017, 10:08

"რუსი" წარმოშობის საემიგრაციო საქმეების ადვოკატები კი ძაბავენ და ძაბავენ თავიანთ პირად ბლოგებზე ყველაფერს, (ათასობით ფოლოვერი ყავთ თან)
ტრამპის განცხადებებს უთავსებენ თავიანთ პროჭ.... ზრახვებს
: )))

შეთანხმებული ბიზნესია ამათი .....

რა მასშტაბური რევიუ დაგიწერია
მადლობა, საინტერესოდ იკითხება.

მე ვიტყვი საკუთარ მაგალითზე, ვგიჟდები ქართულ სამზარეულოზე, კულტურაზე, ბუნებაზე, ხალხზე, მაგრამ არ გამიჭირდება. არ მოვინატრებ, ანუ.
კარიერა - მხოლოდ ჩემი სიამოვნებისთვის მქონდა. ცოდვა გამხელილი სჯობს და ანაზღაურება არასოდეს ყოფილა გადამწყვეტი ფაქტორი, მთელი ცხოვრება ოჯახი მეხმარებოდა.
მაგრამ, შეიცვალა სიტუაცია და ძაან ცოტა ხანი დამჭირდა გასააზრებლად... ერთი შეხედვით პრეტენზიული ტიპი ვჩანვარ, ცხოვრების ხარისხს დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებ, მაგრამ ამ კრიზის დროს ისეთი ადაპტაციის უნარები გამოვამჟღავნე, მიკვირს )))

დიდ ქალაქს რაც შეეხება, მოსკოვში ვცხოვრობდი პერიოდულად. პირველ ჩასვლაზე საერთოდ ვერაფერი გავიგე, უზარმაზარი მეჩვენა. ყინვები დაემთხვა, მაგრამ ამინდი ჩემზე არ მოქმედებს, ზამთარი მიყვარს. მეორედ ზაფხულში ვიყავი, ხშირად მიწევდა მარტო დარჩენა და გადავწყვიტე მე თვითონ შემესწავლა ქალაქი.
მოვიარე ყველაფერი, ვაკვირდებოდი ხალხს, დავდიოდი ყველა ხელმისაწვდომ ივენთზე...
ნიუ-იორკში ამის ფუფუნებს არ მექნება, თავიდან, მაგრამ მე არ მინდა მინდა ფული დავაგროვო მანდ და მეტი არაფერი, სადაც ხარ იმ გარემოს ნაწილი უნდა გახდე და შენიც აჩვენო... რავიცი, მე არ მერთულება
ბრიტანული ინგლისური ისედაც არ მიზიდავს, ამერიკული ინგლისური სასიამოვნოდ ჩამესმის, ნახევარს ვერ ვგებულობ, ოღონდ სამუშაო მაქვს ენის გაუმჯობესების კუთხით...

მოკლედ, მიხარია მიხარია და კიდევ ერთხელ მიხარია, რომ მივდივარ ♥
lilu777

რამხელა პოზიტივი ჩანს ამ ტექსტში, მართლაც მისასალმებელია ასეთი ენთუზიაზმი.... : )

საქართველოდან ამერიკაში როგორ გავაგზავნო მაგალითად ტყემალი ბოთლით?? არის რაიმე სერვისი? ან რა ჯდება კილოგრამი ხოარ იცი|თ მეგობრებო? (ტყემალი დაბეჭდილი და არა სახლში გაკეთებული? )

გამოუგზავნიათ თქვენთვის ასეთი რაიმე ?

ავლაბარში არის ელიაზე სამების ტაძარს რო გაცდები სომხური სასაფლაოა და იქვე სასაფლაოსთან არ მისული არის ტყემლის ტომატის საწებელის გადამზიდავი კომპანია ელიბოს სვიაზკა ქვია. დიდად აწერია შენობაზე ეგრევე მოგხვდება თვალში
* * *
აგერ საკონტაქტო ნომერიც ამოვაგდე
დარეკე და კითხე პირობები ასე ზეპირად არ მახსოვს
ადრე მაქს გაგზავნილი
2 77 23 75
595186181

This post has been edited by Waiting-for-kharcho on 26 Jan 2017, 11:18

yleiumori.ge

როგორ ხართ ნიხილიზმის მეფეებო ))))

აგერ ცოტა პოზიტივი ქართველობაზე ცუდი რომ არაფერი იფიქროთ.
გოლდენ სთაით ვორიორსი 2015 წლის ნბა-ის ჩემიპონი გუნდია.
ორაკლ არენა კი მათი მშობლიური მოედანია და მის ფასადზე ქართველი სურათია.



ხარისხისთვის ბოდიში მანქანიდან ვიღებ 65 მილით მიმავალი.

dimentius

სად ხარ გამოდი მეგობარო თუარა ფუტურიზმს ვაღიარებთ უკვე სადაცაა : )

მიმაგრებული სურათი

dimentius

რა მანქანა გყავს ? სვეჟია ?