lilu777ცოტა არაკონკრეტულად დავსვი კითხვა, მაგრამ ზუსტად ის პასუხი მივიღე, რაც მაინტერესებდა:-) ალბათ ნიუ-იორკში ან არც ისე მოშორებით ცხოვრობ მისგან.
შენ კითხვას რაც შეეხება დაახლოებით იგივეს გიპასუხებდი მეც, მაგრამ დავამატებდი ლაშქრობას, ბუნებას, სიმწვანეს, მთებს, ზღვას და საქართველოსთან ხშირი კონტატი მანძილის სიმცირის და გადაადგილების ხელმისაწვდომობის გამო. :-)
პირადი ნამდვილად არ მაინტერესებდა
ზოგადად მანდ ისეთი შთაბეჭდილება დამრჩა, რო ადამიანები თითქმის არსად დადიან ფეხით და ეს ეტყობა მოსახლეობის დიდ ნაწილს, ალბათ ვერც დადიან...არც სიმწვანეა გამონაკლისების გარდა, წყლის უკმარისობაა მინიმუმ კალიფორნიის მთლიან რეგიონში საკრამენტოს ჩათვლით, ზემოთ კანადის საზღვრამდე.. არ არსებობს ქალაქის ცენტრალური უბნები, არ ვგულისხმობ მანჰეტენს... ზოგადად არ არსებობს ქალაქის მოწყობის ის ფორმა, რაც დავუშვათ ევროპის ქალაქებს აქვთ.
ზღვა ძალიან მაგრად მიყვარს, არც სიცივე მაშინებს, მაგრამ ერთხელაც არ გამჩენია წყალში ჩასვლის სურვილი. სახელგანთქმული მალუბის პლიაჟიც ისეთი არაა, რასაც ახასიათებენ და როგორადაც წარმოაჩენდნენ ჩემი ბავშვობის დროინდელ სერიალ, მაშველებში

ძაან გულაცრუებული წამოვედი მოკლედ. ნიუ-იორკში წასასვლელი ბილეთები გავაუქმე და ორ კვირაზე ადრე დავბრუნდი სახლში. ერთი სული მქონდა უკან წამოვსულიყავი. ალბათ ოდესმე ვნახავ მაქსიმუმ ოთხი დღით. ათი წელი დრო მაქვს.
ბევერლია პატარა სამოთხე და ზემოთ ჰოლივუდის გორებზე შეფენილი ჯეილო-სტალონე-გვენ სტეფანის და სკარლეტის უბნები... დანარჩენი აი რა ვიცი... სან-ფრანცისკო ელეი სავსეა საკუთარ თავთან მოლაპარაკე ხალხით და უსახლკაროებით. მაიამიშიც იგივე როგორც ვიცი.
ალბათ ნიუ-იორკი სხვა განზომილებაა და როცა მანდ ხარ, სხვას ირგვლივ დიდად აღარ აღიქვამ. არც გამოდიხარ მაგ მოკრო კოსმოსიდან გარეთ... მაგიტო დამაინტერესა თქვენი მაქაური ხედვა როგორია..
* * *
thugუცნაური კითხვაა, კი, მაგრამ ლილუმ ისე მიპასუხა როგორც მაინტერესებდა:-) იაპონიაში რაც მაბედნიერებს ის თუ ამერიკში არაა? :-) დავუშვათ ბუნება

სადაც რამეა ყველაფერი შემოღობილია და არც ისაა ხეირიანი. ჩემ შთაბეჭდილელებებს აღარ მოგახვევთ თავზე,)
This post has been edited by oshi on 8 Sep 2018, 22:20