ბოქსიკა მყავს 5 თვის. აი 3 თვის რომ იყო, მაშინ უფრო ვაჟკაცი ძაღლი იყო. სულ ფეხებზე ეკიდა როტვეილერი, კავაკსიური ნაგაზი და ა.შ. ყველასთან მიდიოდა და ისინი კიდე კუდამოძუებულები ერიდებოდნენ. მაგიჟებდა ეს ძაღლი და ამაყად დავდიოდი. მოკლედ, სახლში სულ დედაჩემი ეფერება. წაუღო ტვინი "ჩემ ბიჭს რა უნდა ვაჭამო" თან ისე გაინაზებს ხოლმე ხმას ძაღლი ტირილს იწყებს. ასე ფერებ-ფერებაში განაზდა...
ამასწინათ ვასეირნებდი და 3 თვის როტვეილერმა მიაჩმორა. ყეფა დაუწყო უმიზეზოდ იმან და ეს ისე იქაჩებოდა სახლისკენ, ლამის პავადოკი გაწყდა. მოკლედ ავედი სახლში. მეორე დღეს, ფრანგულმა ბულდოგმა მიაჩმორა. ეზოში ნაგაზი ყავს ერთს, ადრე უყეფდა მაინც, ეხლა კიდე ვაბშე ხმას ვერ სცემს. სულ კუდამოძუებული დადის.
ერთ ჭამაზე იმდენს ჭამს რამდენიც ერთ დღეში უნდა შეჭამოს. ჭამს-სძინავს-აკუებს. მეტს არაფერს არ შვება :| დედაჩემი აწმევს და რომ ვეუბნები ამდენს ნუ აჭმევ თქო შენ რა იციო :| არადა ძაღლი ბურვაკივით არის
დღეიდან პროტესტის ნიშნად, აღარსად აღარ გამყავს და რამე მიშველეთ რა. ყველაზე საშინელება ის არის რომ ადრე, კრეკერის ხათრით ჯდებოდა მაინც რომ ვეტყოდი დაჯექი თქო. ეხლა სულ რომ ანტრიკოდი მეჭიროს, ფეხებზე ვკიდივარ...
არ მინდა ჩმორი ძაღლი მყავდეს. მიტყდება კოკერები რომ აჩმორებენ ხოლმე
თან ძაღლს იმენა ვძულვარ. ჩემს მეტი არავინ არ ასწავლის ბრძანებებს და მაგრად არ ვევასები...
ხო და კიდევ. გარეთ მდედრივით ფსავს. ერთი არ მინახავს ფეხი აეწიოს და ბოძს ან კედელს მიაფსას. კარების კაკუნზე წამოდგება და მირბის ხოლმე მაგრამ საერთოდ არ ყეფს...
კოკერი მყავდა 2 წლის წინ და 4 თვის რომ იყო, კარების კაკუნზეც ყეფდა, უცხოებიც არ ევასებოდა, დაჯდომა, დაწოლა, თათის მოცემა, ადგომა იცოდა კრეკერების და ქრთამის მიცემის გარეშე. ეს ვინ იდიოტი ძაღლია ტო :| ან აიდიოტებენ სახლში. უცხო რომ მოდის სახლში ელაქუცება და ლამის ჩაიფსას
This post has been edited by lukako93 on 23 May 2012, 20:24 
· 
რჩევები ძაღლის აღზრდაზე, გავუზიაროთ ერთმანეთს გამოცდილება
