მოკლედ მორჩა აღარაა ჩემი პერი
გავიდა უკვე დიდი დრო რაც ჩემი მეგობარი! დავკარგე! აი იმენა მეგობარი! და ვინმემ რომ გაიხუმროს ამ თემაზე დედას მოვუტყნავ კი არა და ავუფეთქებ! ეგეც რბილად რომ ვთქვა.
ეხლა უბრალოდ მთვრალი ვარ და ბოდიში ყველასთან. მაგრამ ყველა ჩემმა მეგობარმა იცის რას ნიშნავს ჩემთვის პეჩორა! ჩემი მართლა რომ მეგობარი და არ ვიცი კიდე რა ვთქვა, რამდენი ხანი გავიდა მაგრამ კიდე მენატრება

აუ მართლა დიდი მადლობა პერი იმისთვის რომ ასეთი სითბო მაგრძნობინა, მინდა რომ ვუთხრ პერის ამდენი სითბოსთსის დიდი მადლობა, ღმერთო გადამატანინე ეს ტკივილი რაც პერის სიტკვდილის მერე განვიცადე, ჩემი პატარა შტერუკა, როგორ მენატრება ნეტა ვინმემ იცოდეს, აქვე ვამბობ რომ არავინ გაბედოს ამ თემაზე კაიფი თორემ ჩემ თავზე პასუხს არ ვაგებ დედას ავუწევ ყველას! არ ვამეტებ! თავს შევაკლავ და უკან არ დავიხევ!
ვიცოდი რომ გამიჭირდებოდა, მაგრამ ასეთი მძიმე თუ იქნებოდა ნამდვილად არ მეგონა, საშინელებაა, 13 წელი მე ვზრდიდი და ასე ჩამაკვდა ხელში. რამდენი ვითმინე არ მინდოდა რომ აგრესიული გავხმდარიყავი, თან ვიცი ჩემი დამპალი ხასიათი მაგრამ ვერ ვერევი საკუთარ თავს. მინდა რომ ვინმეს ვატკინო ისე როგორც მე მტკივა, ვიცი რომ ცუდია, მაგრამ ვერ ვერევი ჩემ თავს, რა ვქნა? ჩემი მეგობარი დავკარგე, ცხოველი კი, მაგრამ რა ვქნა? ჩემი გაზრდილი იყო ეს არსება და მიყვარდა მთელი გულით. თითქოს ვიგრძენი და სიკვდილის წინ მივედი და მოვეფერე, მაგრამ მაინც ჩამეძინა ეს დედა მოტყნული და როცა გამეღვიძა უკვე მკვდარი იყო. აუ ამდენი ნერვიულობა ამ 1 წელში არ შემიძლია რა, მეც ადამიანი ვარ ამის დედა ვატირე, ვიღაცამ შეიძLება მითხრას ამას და ამას როგორ ადარებო მარა ვერ გამიბედავს ამის თქმას! იმიტომ რომ ვინც მიცნობს, იცის რაც მიყვრს იმაზე ყოველთვის განვცდი, კაროჩე რა!
ყოველთვის ვიცავდი ჩემსას და პერი ვერ დავიცავი, ლამისაა გავრეკო, როგორ ვერ დავიცა ჩემი! ჩემი! აუუ დედა ვატირე ! ვერავინ გაბედავს რომ ჩემსას შეეხოს და პერი ვერ დავიცაცი! აუ რა ვქნა?! სახლში სევდაა, ყველანი ჩუმად ვართ, პერი გვენატრება ყველას. მე კიდე გაცოფებული და საზიზღარი გავხდი, სულ ჩხუბისკენ ვიწევ, მაგრამ ეს ჩხუბიც არ მშველის. არც სხვას რომ ვტკენ ეგეც ვერ მშველის მგონი გავუბერე.
მოკლედ რა. ხზ, იმედია გადამივლის, უარესიც მინახავს!