მთელი ცხოვრება დიდი ძაღლები მყავდა და პატარა ძაღლებს არ ვაღიარებდი, მაგრამ მას მერე რაც ჩემი ცოლის დაჟინებით ჩიხუახუა (ჩივავა, როგორც სინამდვილეში გამოითქმის) მოვიყვანეთ -- მიმაჩნია, რომ ყველაზე მაგარი ძაღლია... (ეგ და იორკი
მეორე ძაღლი იორკი მყავს
)
აი ჩემი დაკვირვებები ამ ჯიშზე:
= ძალიან ერთგულია და მოსიყვარულე... თუმცა სიყვარულს (იორკისგან განსხვავებით
) თავზე დახტომებით არ გამოხატავს -- უბრალოდ სულ პატრონთან ერთად უნდა ყოფნა.
= როგორც მისმა ვეტექიმმა მითხრა, ეს ჯიში ოდითგანვე შეეჩვია ადამიანებთან ურთიერთობას, ამიტომ მათი ლაპარაკი ესმისო -- ზოგჯერ მართალი მგონია.
= გაბუტვები ნამდვილად იცის და ეჭვიანია. ზევით სწორედ არის დაწერილი, თუ რამე არ მოეწონა კუთხეში გარბის და იქ წვება სანამ ხვეწნა-მუდარით არ გამოვიყვან-ხოლმე.
= შემიძლია დავიფიცო, რომ სახის გამომეტყველებებს იცვლის
ხშირად ვამბობ, ყოველდღე ველოდები, რომ ლაპარაკს დაიწყებს-მეთქი
= ჩემი გრძელბეწვიანია, და მართლაც ძალიან წყნარი ხასიათი აქვს, იშვიათად ყეფს, მხოლოდ თამაშის დროს.
= უყვარს ყველა -- უცნობ-ნაცნობს, ყველას ეფერება
= ბავშვებთან ძალიან კარგია, მაგრამ ცოდოა, იმიტომ, რომ პატარაა და ბავშვებმა თამაშის დროს შეიძლება რამე დაუშავონ
ისე, საკმაოდ ძნელად აღსაზრდელი ტიპია
თუ ვინმეს გინდათ ამ ჯიშის სახლში ჩემი რჩევა იქნება: სანამ ლეკვია ცოტა ხანი თქვენთან იყოს, რომ შეუყვარდეთ. აღზრდას ნუ ეცდებით, იმიტომ რომ შეიძლება ფრუსტრირება განიცადოთ
მერე გაუშვით პროფესიონალ მწვრთნელთან, რომ ტუალეტში სიარული და ა.შ. ასწავლოს.
თვითონ არ ეცადოთ დასჯებს და ა.შ. ნუ მხოლოდ ძალიან მსუბუქად, იმიტომ, რომ ძალიან მგრძნობიარეა. თუ სიყვარულით გაზრდით ამისნაირი კარგი ძაღლი არ არსებობს.
ჩიხუახუა (Chihuahua), :)
