უბრალოდ
"მიდი, მიდი ნახე ნახე
როგორც მე ვიტანჯები შენც ისე უნდა დაიტანჯო
არაფერს არ გეტყვი წინასწარ"
მეყო ტანჯვა. თან Dead man-ის ტანჯვის მერე უკვე რაღაც ხალისი დამეკარგა ნებისმიერი ფილმის ყურების
გოლზე ან ავოეზე რო ეგდოს კი გადმოწერდა კაცი, მაგრამ რამოდენიმე დღე ვწერო იმიტო, რო მერე ამ პოსტში დავასხა, მაგის სურვილი არა მაქ
და რა არი ამისთანა საშინელება, არ იტყვი? იმინა რო ვერ გაიგებ ვერაფერს ისეთია თუ პროსტა რაღაცა მორიგი უმუღამო ჭუჭუ ფილმია?
ქსტაწი, Dead man გადმოწერე. ამ ატეცის კიდე ერთი ატეცობაა. აი ტანჯვა მერე ნახე შენ
გოლზე ეწერა რო ბევრმა შეიძლება ვერ გაიგოსო ეს ფილმი. ძაან საინტერესოა, რა არი აქ გასაგები
* * *
უბრალოდ
Ruglen Holon
"ამოვიოხრე ღრმად და გწერ
რათქმაუნდა არაფერზე არ ვდაობ-ნება შენია
რათქმაუნდა რაღაც დევს
კერძოდ --- ეჰ, ნეტა რა?
ჰო, კერძოდ- რაც შენ დაინახე მანდ
მაგრამ!
ახლა რა ხდება
გაწელილია- დასაწყისი, მერე გზა-ერთი ადგილიდან მეორეზე წასვლა და დასასრული უაზროდ მოკლე და უფრო მეტიც უშინაარსო (იმედია არ ეწყინება რეჟისორს ). ჰო , მერე --დამთავრებისთანავე ისმის ერთადერთი და განუმეორებელი კითხვა --- რო რა? რომელზეც ჰოი საოცრებავ და ჩამესმის სრულიად უემოციო ფრაზა-
რო რა და რო არაფერი --და მე ასე იმედგაცრუებული ჯერ კიდევ ფილმის დასაწყისში, შემდეგ შუაში და ასრე ძალიან მომლოდინე დასასრულისა -და მომლოდინე იმისა, რომ რეჟისორი არ გამწირავს და ბოლოს მაინც ,ბოლოს მაინც იტყვის თავის ერთადერთსა და განუმეორებელ სათქმელს --- ვრჩები ,აგერ უკვე მერამდენედ (თქვენი გადამკიდე )პირშიჩალაგამოვლებული და სხვა გზა და სხვა ხსნა არ გამაჩნია გარდა იმისა, რომ ასე უემოციოდ დავხურო "მედია პლეიერ კლასიკის" ფანჯარა, დავხურო ფორუმის ფანჯარაც, მსნში ოფლაინი გავუკეთო საკუთარ თავს, შემდეგ შევიდე სტარტში თურნ ოფფ ვუქნა ამ ჩემს ძვირფას და მეტად ნატანჯ კომპიუტერს და ღრმა ძილს მივცე თავი
დასასრული!
და მაინც დუმილი ჯობდა"
კაი ოყო, ჩაგეთვალა
გატეხილი ყვავილი / Broken Flowers (2005), by Jim Jarmusch
