ჰო მაგაში გეთანხმები, ვის უნდა დაუმტკიცო ეგ მართლა გასარკვევია.... ვერც ჰილტონის ფანს დააჯერებ მის უნიჭობაში... და ისე არაფრის დამტკიცებაზე, ბეჭდის დასმაზე არ არის აქ საუბარი...
მატარებელი უფრო ჩქარია, თუ ეიფელის კოშკი უფრო მაღალია, არც ამაზე არავის გაუცია ჯერჯერობით პირდაპირი პასუხი....
აქ საუბარი რომ მაგიდაზე დაიდება ინფორმაცია ამ ორი ფილმის შესახებ (რომელიც ბევრს არ გააჩნია) და ამის შემდეგ მკითხველი ცივი გონებით თავად შეაფასებს, თუ რომელ ფილმს რა ღირებულებები აქ.. მითუმეტეს სიმპატიისა თუ ანტიპატიისა ფაქტი ხშირად ჯიუტია - ბევრის მოულოდნელად და გასაოგნებლად...
კინოხელოვნებაში უამრავი მაგალითია, როცა ათეული წლების მერე აღმოაჩინეს გარკველული X ფილმის ღირებულება. რადგან ამას ხშირად დრო და მთელი კინო სხეულის, ხერხემლის განხილვა და შესწავლა ესაჭიროება...
ასევე აქ საუბარია, რომ ეს ორი ფილმი, თითქმის ერთ და იგივე საფეხურზე დგანან კინოხელოვნებისთვის, მაშინდელი საზოგადოების სოციალურ თუ კულტურულ განვითარებისთვის და არა "ვაკელი ბაჩოსთვის".
ასე რომ შევეშვათ ამ ჭიდაობას.... ყველაფერს აჯობებდა... ყოველ შემთხვევაში მე დავიღალე უკვე და ქუდს ვიხდი, - გავდივარ თამაშიდან...
მრავალ შობას დაესწარით ყველანი!!!!
კეთილი სურვილებით
წრაწიკიჩი
პიესი
დააწკაპუნეთ, საინტერესო თემაა:
70-იანი წლების ანდერგრაუნ კინო და მათი რეჟისორები * * *
აი აქ ერთ მიკრო საბოლოო ჩანახატს მაინც ვაკეთებ...
ამ ფილმის მნიშვნელობასთან დაკავშირებით. (რა თქმა უნდა, ვიმეორებ, რომ აქ საუბარია რამბო I, და არა შემდეგ სერიებზე, რომლებმაც პირველ სერიას ცოტა რეპუტაცია შეულახა).
მაშინ ამერიკაში ვიეტნამის ომიდან დაბრუნებულ სოლდატებს უდიდესი პრობლემა დახვდათ საკუთარ ქვეყანაში, მათ საზოგადოება არ ღებულობდა, დევნიდა, რიყავდა და რაც მთავარია "baby killer"- ს ეძახდა.
ქვეყანა უდიდესი პრობლემის წინაშე იდგა და ეშინოდათ სერიოზულად იმ ფაქტის, თუ რა ექნათ ამ აურაცხელი დაბრუნებული მეომრებისთვის, რომლებსაც ფსიქიკა მართლაც შერყეული ქონდა და საზოგადოების ზიზღს დამატებით ღებულობდა დიდი დოზით. მაშინ ამერიკაში 70 - იანი წლების ჰიპობის და პაცეFისტების ხანა ყვაოდა და ვიეტნამის ომი განსაკუთრებულ ტირანიად იყო მიჩნეული.
ბევრი ფაქტი, კი სინამდვილეს მართლაც შეესაბამებოდა, მაგ. ამერიკელ ჯარისკაცებს მონებად ყავდათ არასრულწლოვანი ვიეტნამელი გოგონები და ბიჭები, რომლებსაც ასევე აუპატიურებდნენ. ეს იცოდა მოსახლეობამ და უდიდეს პროტესტ იწვევდა მასში (აქედან მოდის გამოთქმა "baby killer"), და სწორედ "რამბო პირველი სისხლი" გახლდათ ასე ვთქვათ - პირველი მერცხალი, სადაც დაფიქსირდა სახლში დაბრუნებული ამერიკელი სოლდატის ჩაგვრა და სადაც პირველად მაყურებელი განიცდის მის მიმართ შეცოდების გრძნობას.
(მანამდე კი კუბრიკის და კოპოლას და ასე შემდეგ ფილმები მხოლოდ აკრიტიკებდნენ ომს და მეომრებს, რადგან კრიტიკა ამ პერიოდში ყველაზე ადვილი და მომგებიანი იყო და პრიზებსაც იძლეოდნენ ამისთვის. )
ასე რომ ამ ფილმმა რამბომ ცოტა ლიბერალურობის ფონი შეიტანა - მართალია მოგვიანებით... საზოგადოებაში.
რა თქმა უნდა ფილმი "ბოევიკის ჟანრშია გადაღებული", მაგრამ ეს მის მნიშვნელობას სრულიადაც არ ლახავს. უბრალოდ გაუნათლებელ საბჭოთა მაყურებლისთვის მაშინ ეს უბრალო რემბო-კილერის-ფილმი იყო და მეტი არაფერი.
თუ უფრო მეტი ინფო გაინტერესებს ამ ფილმის შესახებ იპოვი აქ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Rambo ან google.com დაიწყე რეშერჟირება.
კეთილი სურვილებით
წრაწიკიჩი
* * *
პიესი
დააწკაპუნეთ, საინტერესო თემაა:
70-იანი წლების ანდერგრაუნ კინო და მათი რეჟისორები This post has been edited by წრაწიკიჩი on 7 Jan 2008, 06:54 
მე-20 საუკუნის BEST ფილმი, ოცელოტის შეფასებით
