აბა გამოიცანით

-თქვენ მე გადამრევთ რა ძმაო, მოპარული მანქნაების ნაწილების ყიდვა რო გვინდოდეს, რაღა თქვენგან ვიყიდოთ, ჩვენ თვითონ ვერ მოვიპარავთ? თუ თქვენ მე მოპარვას მასწავლით? არ მინდა რა ძმაო, წყნარი ცხოვრება მინდა რა.
-შენ კარგი რამე მოგნდომებია, წყნარი ცხოვრება ფული ღირს.
-რააა?
-რაც გაიგე.
-ე
-ჰმ, ამას უყურე.
-თუ ძმა ხარ, თქვენა ცოტა ალაოდ ხო არა ხართ?
-ეეე, კიდე ჩვენა ვართ ალაოდ, აქ რო მოხვედით, ვის კითხეთ? ჩვენს უბანში ამ მიწაზე, ფულს შოულობთ, ჩვენ არაფერი? ეგ როგორ? კარგი რა ნამუსი აღარ არის?
-რის უბანიი? რა უბანიი? ვინ დაგიმტკიცათ ეს უბანი? რა გაჩუქათ ვინმემ თუ ყომარში მაიგეთ?
-თქვენი უბანი ეგერ ე ზემოთ მთავრდება, ეს ქალაქის ბოლოა და ყველასია ტო.
-თქვენი უბანი უფრო ახლოა არა? აზრზე მოდი ბიჭი რეებს ამბობ.
-თქვენ ვაფშემც აზრზე ხართ ვისთან მოხვედით? თქვენ მე მიცნობთ საერთოდ?
-შენ კი არა შენ ადგილას ნალბო რომ იყოს ნალბანდიანი, გინდაც ლაკი ლუჩიანო მისაღები უნდა მივიღოთ.
-კარგი ძმაო, რადგან ეგრეა ეგრე იყოს, მაგრამ ფულის მაგივრად სხვა რამე რო შემოგთავაზოთ, რას იტყვით?
-სხვა რამე?
-ხო, სხვა რამე
-სხვა რამე? რა უნდა იყოს რო?
-რა უნდა იყოს და აგერ შარვალში 25 სანტიმეტრიანი მკიდია და ყოვე თვის ბოლოს შამაირეთ.
-ეე, შენ ბიჭო, აზრზე მოდი
-აზრზე კი არა გააჯვით ეხლა აქედან სანამ დროა
-თავს იყუპავ.... შენ ეე, ჩვენ მოთმინებასაც აქ პრედელი
-ხო არა? ჩვენსასაც შენი დედა მოვ...ნ
-თქვენ გინდათ ჩემი ფული? მე თქვენ.........................