ჩემი აზრი:
არ მომეწონა ჯულიანას პერსონაჟი. რაც შეეხება ფასადურ ბედნიერებას, არსებობს პროტესტის სხვა ფორმები და ისეთი ღირებულება, როგორიც შვილია. ნუ, ეს სუბიექტურად.
ნუ, რაც შეეხება ვირჯინიას, მე გაცილებით მესიმპათიურება კიდმანის ვულFი(პიროვნულად, რა თქმა უნდა). ბრწყინვალედ თამაშობს.
და დიალოგებია მართლა ძალიან კარგი.
რაც შეეხება იდიოტურ დავას ქალურობა-კაცურობასთან დაკავშირებით.... ნუ, ნოუ ქომენთს ლოლ
მე ფრიად მხიბლავს ლენარდ ვულფის პერსონაჟი, მიუხედავად ყველაფრისა.
-how was your sleep?
-uneventful
ნუ, Station Scene მართლა ცალკე განხილვას იმსახურებს.
და ის კიდე:
L.W -Why does someone have to die?
V.W - .... Leonard ...
L.W - In your book, you said someone had to die.
V.W - Hmm
L.W - Why?
V.W - ...
L.W - Is that a stupid question?
V.W - No.
L.W - I imagine my question stupid.
V.W - Not at all
და მერე როგორ სიყვარულით უყურებს თავის ქმარს ბრრრრრ
-----------
ისევ ვარქეოლოგობ
საათები / The Hours, Stephen Daldry
