ჩემი ვერდიქტი, რაოდენ მკაცრიც არ უნდა იყოს.
მთელი ცხოვრება ცდილობთ, რაღაც ტალღას გაექცეთ და ორიგინალურები იყოთ რაღაც მხრივ. სინამდვილეში, ყველას ერთი რამე გაერთიანებთ - მაგრად გექავებათ, თუ არ იტყვით, პირველი ჯობდაო ან მეორე ჯობდაო ან საერთოდ, სიტყვას
'ჯობდა'. რეები არ წავიკითხე
აქ (აქამდე) და უარესები (და
რაოდენობრივად მეტიც) - უცხოურ რესურსებზე.
ერთი მომენტი - უბრალოდ უზომო სიამოვნებას მანიჭებს, როდესაც ვკითხულობ რადიკალურ მოსაზრებებს - და ამის მერე მივდივარ კინოში და ვხედავ უფრო მეტს, ვიდრე ეს რომელიმე რეცენზიაში წამიკითხავს. უფრო მეტ დადებითს. ასე არის ყოველ ფილმზე, რომელსაც ბოლო წლები ვნახულობ.
ჰო, მართლა. რეცენზიების წერას არ ვაპირებ. სურვილი არც მქონია და არც მექნება - არა იმიტომ, რომ ჩემს მიერ დანახული მთელი ამ ისტორიის მეორე მხარის ვირტუალურ ფურცელზე გადმოცემა მეზარება (პირიქით - სიზარმაცისათვის, როგორც შეამჩნევდით, მოტივაცია ნაკლები მაქვს, იმდენად შთაგონებული ვარ ნანახით). ჩემთვის ინტერნეტ-ფორუმზე წერა არაფრის გადამწყვეტია, დღეს წერია - ხვალ მიიმალება 10 გვერდის უკან. და იდეაში, ფორუმიც ჩემთვის სენატში გამოსვლას არ ნიშნავს. და პრინციპში, 0-ია ჩემთვის ფორუმი - ხვალ მაინც არავინ გაიხსენებს ჩემს კი არა, თქვენს ნაწერებსაც კი. ბლოგებს და შმოგებს რაც შეეხება - არ ვიყენებ და, დამეთანხმებით, 1 რეცენზიისათვის ბლოგს არ გავხსნი ნამდვილად
და ბოლოს, ისევ ეს რიტორიკული საკითხი - ოჰ, რომელი ჯობია, პირველი თუ მეორე. საუკუნის დილემა. როგორც ვხედავ, უმეტესობის ფიქრები მაინც იქით იხრება, რომ ფილმების, წიგნების, მუსიკალური ნაწარმოებების, ნივთების და ა.შ. შედარების ჯიუტი სურვილი უჩნდება. ჰო და, თუკი ვინმეს იგივე სურს ჩემგან მოისმინოს - ვერანაირად.
ერთ დღეს მე ავიღე
ნაცარქექია და დავყავი ორ ნაწილად. გადავიღე ამაზე ფილმი. ვიღაც მოვიდა და მითხრა, რომ პირველი ჯობდა. იმიტომ რომ იქ უფრო დრამატული მომენტები იყო - ნაცარქექიის პიროვნება უფრო კარგად იყო გაშლილი, თან დევს რომ დაუწყო სადგისის რტყმა მხრებში, აუ რა ექშენი იყოოო... მაგრამ მეორეში მაგარი ბანალური რამე ხდება - ნაცარქექია ყველა დევს გაასაღებს (თუმცა ექშენი მართლა მეტია) და დაბრუნდება ბედნიერი. ჰეპი ენდიო, მეუბნებიან. აი არა, პირველი უფრო მაგარი იყოო.
ჰო და ჩემთვის ფილმის ორი სერია არასოდეს არის დამოუკიდებელი ერთმანეთისგან. ჩემთვის ერთი ყოველთვის მეორე ფილმის გაგრძელებაა. შეუძლებელია, აიღო ერთი წიგნი, გაჭრა ორ ნაწილად და თქვა, რომ პირველი ჯობია. ამ მხრივ კი, მოდი ამ შემთხვევაში ისევ მოვიშველიებ ამ უხეშ სიტყვას - ფილმის ''მეორე ნაწილი'' (ანუ ვიღაცის აზროვნებაში - სხვა ისტორია) აბსოლუტურად ლოგიკურად ერწყმის პირველს. ყველაფრით, რითაც შეიძლება.
მიუხედავად იმისა, რომ wolverine-ს დამოუკიდებელ ფილმს რაღაც დაბალი შეფასება მიეცა, ფაქტია, რომ IM ბალანსს აბრუნებს.
და სამწუხაროა, რომ დაუნიმ ასეთი ბრწყინვალე სახე შექმნა. სამწუხაროა, იმიტომ რომ მეორე ასეთი სტარკი ეკრანზე აღარ განმეორდება. ეს არ არის ჯეიმს ბონდი, 10, 15 სერიის მერე რომ ცვალო მსახიობი.
p.s.: ჰო მართლა, თუკი მაინც ვინმეს აინტერესებს, შემიძლია თუ არა შედარება რაღაცეების მაინც - Iron Man-ის ფილმის და Iron Man-ის კომიქსის. კომიქსის და ანიმაციური სერიალის, მაგალითად შემიძლია.. ფილმი - ეს არის ცალკე კოსმოსი და ნაწილებად მარტო იმიტომ იყოფა, რომ არავის არ აქვს იმის ძალა, ნერვები, მოთმინება და, დამეთანხმებით, ბიუჯეტიც, რომ 12 საათიანი (მაგალითად) 'რკინის კაცი' გადაიღოს, რომელსაც ჩაირთავ და ღამის 12 საათამდე უყურებ. მარტო ამიტომ იყოფა მთელი ეს ფილმები ნაწილებად. თორემ მარველში ტვინები ისხდნენ და ახლაც სხედან.
P.s.s.: კარგად გავერთობი შემდგომი პოსტების კითხვით, სადაც ერთი რამ კვლავ გარდაუვალია. რამდენიც არ უნდა ეცადოთ აქ, ბოლოს მაინც ბანალურად მიაწერთ - მაინც პირველი ჯობდაო. ეგ არაუშავს. მთავარია, ცხოვრებაში არ ვიყოთ ასეთივე ბანალურები.
This post has been edited by Roverandom on 2 May 2010, 18:31 
რკინის კაცი 2 / Iron Man 2, მეგაბლოკბასტერი ჰოლივუდის თანავარსკვლავედით
