ერთი მედლის ორი მხარეა რა. რამდენად ჰუმანურები არიან რობოტები, ან რამდენად რობოტები არიან ადამიანები. მეორე საკითხმა დამაინტერესა ძალიან, ჩავუჯექი გენეტიკას, ნეურო მეცნიერებებს, გონების ფილოსოფიას, წიგნებს ცნობიერებებზე, ევოლუციურ ფსიქოლოგიას, ენდოკრინოლოგიას და კიდევ რას არა. ეხლა რატომღაც ხდება ეგ საკითხი ძალიან აქტუალური სამეცნიერო წრეებში, და ამაზე რო გაემახვილებინათ ყურადღება მეტად შეიძლებოდა.
ჰოლოგრამის გოგო რომ ავიღოთ, ეგ ილუზია არაა. ჰოლოგრამაც არაა, ჰოლოგრამა ინტერფეისია, რეალურად A.I. პროგრამაა, რომელსაც აქვს ქალური იდენტობა და დაპროგრამებული მოტივაცია რომ აამოს კაცს (ან ქალს). ორგანული ადამიანები მარტოსულები არიან, მოსიარულე პლანეტები თავიანთი სინთეტიკური ბიო (კოდირებული A,C,G,T )თუ დიგიტალური (კოდირებული 0,1 ციფრებით) ეკოსისტემით. (ისე ეხლაც შორს არა ვართ ამ მომავლისგან
) რომის იმპერია (ანდაც ანტიკური სპარტა) გაიჩითა, როდესაც მთელი დოვლათი დაქვემდებარებულ კასტას მოაქვს. მსგავს წყობაში, ერთადერთი ფუნქცია რაც ადამიანს შეიძლება ქონდეს არის კონტროლი, უპირველეს ყოვლისა მოტივაციის კონტროლი, რისთვისაც საჭიროა საუკეთესო პროგრამისტები და ბიოინჟინრები ადამიანები იყვნენ. კლასიკური ისტორიული პარალელი არსებობს ანტიკური სპარტის სახით, რომელთაც ერთადერთი საქმიანობა ვარჯიში და საბრძოლო ხელოვნების დაუფლება წარმოადგენდა, რათა მონათა წრე (ჰელოტები, რომელთა მოსახლეობა 20ჯერ მეტი იყო სპატანელებზე) მუდმივი ტერორის და დაქვემდებარების ქვეშ ყოლოდა.
ფილმში ბევრი რამე ბუნდოვანია . რეპლიკანტები მონები არ არიან. იგივე სამსახური აქვთ რაც ადამიანებს. აქვთ პირადი ცხოვრება და თავიანთი დიგიტალური თუ რეპლიკანტური თავშესაქცევები. ხელფასსაც იღებენ და კარგ ზმანზეც დადიან. არაინ დამჯერები (რაც ფილმის დიდი წინააღმდეგობაა, თეორიულად გაცილებით რთულია დამჯერი ბიორობოტის აწყობა, ვიდრე რეპროდუქტიული ბიორობოტის). არ ჩანს, რა არის ამ "obey"-ს ენფორსერი ფილმში.
აიღე ადამიანები ამ ფილმში - ტაირელის რისეფშენისტი მასტი, რომელიც ლამის იფსავს რეპლიკანტი ლავ-ის დანახვისას. ანდაც ქეის შეფი, მელანქოლიური ქალი რომელსაც ქეი-ზე ქრაში აქვს და როგორც სწორს ისე ექცევა (დაბალი რანგის ჩინოვნიკი, რომელიც რატომღაც წამებში იღებს უმნიშვნელოვანეს გადაწყვეტილებას კაცობრიობის მომავლისთვის). პლუს უამრავი პოსტაპოკალიპტური ბომჟი. ანუ არ ჩანს ფილმში რეპლიკანტსა და ადამიანს შორის სტატუსური განსხვავება. ანუ არ ჩანს ინტერესების კონფლიქტი რეპლიკანტებსა და ადამიანებს შორის. მაგრამ მაინც არის რეპლიკანტების არმია რომელიც აჯანყებას ელოდება (ალბათ ნექსუს 6-ები).
და ჰოლოგრამის გოგოს რომ მივუბრუნდეთ, ანუ A.I.-ია გაცილებით უფრო დიდ საფრთხე კაცობრიობისთვის ვიდრე ნებისმიერი ბიოინჟინრული პროდუქტი, რომელთაც სხეულის ლიმიტაცია აქვთ. მაგრამ ფილმში მათი კასტა მხოლოდ უსაფრთხო სათამაშოებია. (ნუ, შეიძლება განვითარების ძალიან ადრეულ ეტაპზე არიან).
მაგრამ ბოლოსდაბოლოს ეს მხატვრული ფილმია და არა ფილოსოფიური თეზისი მომავალზე. საინტერესოა ქეის ბრძოლა რომ აღმოაჩინოს საკუთარი სული არსებულ სისტემაში. კაფკაზე ალუზია მართებულია აქ.
დანის პირზე მორბენალი / Blade Runner, Ridley Scott / Denis Villeneuve 
