გეთახნმები, ერთ-ერთი მნიშვნელოვანია,
ოღონდ შენ რა აზრითა გულისხმობ მაგის საპირისპიროდ
ეგ მომენტიც დასტურია იმისა, რასაც მე ვფიქრობ, რომ უბრალოდ ღიზიანდება
როცა "ჩაჭრიან" და კედელთან მაიყენებენ ხოლმე ამ ჩვენს მასტერს.
რა, არ შეეძლო მეორე კითხვაზეც ნაძალადევი ღიმილით ეპასუხა იმ ქალისთვის?
არა, ეგერევე უყვირა, გააღიზიანა იმის გააზრება, რომ მასში უკვე ეჭვი ეპარებათ.
თავისი სისუსტის გაშიფრვა აღიაზიანებს. კაი რა, რაის გაქცევა და ახალი ფანტაზიების ზაგრუჟენიები.
ტიპმა უბრალოდ ფეხი აუწყო ახალ დროს, გამოიყენა ახალი ტერმინოლოგია, ახალი მასალები,
ახალი ექსპერიმენტები და შექმნა ახალი პროდუქტი _ მასის უფრო ახლებური მეთოდებით დასაბოლებლად.
მეც მაქვს ხაზი გასმული მაგ მომენტზე ჩემს ერთ-ერთ პოსტში წინა გვერდებზე, დიდი რომელიცაა : )
მასტერი რომ მას მეგობრად აღიქვამდა, ამაშიც ვერ დაგეთანხმები.
მეგობრებზე "მე ჯერ ეს კაცი მჭირდება" ინტონაციით არ საუბრობენ.
ნუ იქვე ამატებს _ მას კი ჩვენ ვჭირდებითო, მაგრამ ეგ რომ ცალყბა მოვალეობაა
და ცრუ ფასადია, მაგას მტკიცებაც არ უნდა.
მასტერის გამდიდრებაზე რასაც წერ..
მე მასტერის მატყუარობის დასტურად კია რ მომყავს მისი სიმდიდრე,
არამედ პირიქით _ მისი მატყუარობის ლოგიკურ შედეგად ვაფიქსირებ მის გამდიდრებას
ძალიან დიდი განსხვავებაა. თორე მარტო სიმდიდრის გამო კი არ ვამბობ კაცო ადამიანზე _ მა ცუდი კაცი მაი მეთქი.
ძალაინ თვალსაჩინოდაა დანახებული ფილმში მისი ნაბიჯ-ნაბიჯ ლტოლვა მატერიალური ყოფისადმი, დიდებისადმი.
უფრო თვალსაჩინოდ შეუძლებელი იყო. ტიპს ელემენტალურად არ უდგება, ისეა სხვა ვნებებით გატაცებული :დ
მეტი რა ექნა რეჟისორს, უფრო გაშიფრულად ვერ გადაიღებდა. ფილმი დაკარგავდა მუღამს,
ამიტომ სადღაც საჭირო იყო მასტერის როგორც ასევე ინტერესის ბურუსით მოცული გმირის დახატვა,
რომელიც კითხვებს დაბადებდა და ცალსახად ცუდი ან კარგი არ იქნებოდა.
ზოგადად მასტერისნაირი ტიპებიც ხომ ეგეთი ორსახოვნები არიან ცხოვრებაშიც არა?.. : )
თორე ფრედისნაირების გაშიფრვა ამოცნობას ბევრი არაფერი დაკვირვება უნდა.
ერთადერთი რაც ფრედის ტიპაჟს უნდა მოუხერხო, ესაა მისი ადამიანობის დანახვა, რასაც ყველა ვერ აკეთებს ხოლმე.
და ამაზეა ეს ფილმი ჩემი აზრით.
არავინ უყურებს მასტერს,როგორც მხოლოდ ცუდ ტიპს,
გასაგებია რომ აქვს რაღაც პლუსებიც მის გმირს, როგორც მინიმუმ პრაგმატული ხედვით მაინც;
უფრო სწორად, მის ირგვლივაც არის გარკვეული დრამა, რაც თანაგრძნობის რაღაც დოზას იწვევს,
მაგრამ ეგ ბალასტია უბრალოდ საინტერესო გმირის, ის საფუძველი, რითაც ფრედის გმირი უნდა ამოეხსნა მაყურებელს.
მართლა ცალსახად შარლატანი და უვარგისი გმირი რომ იყოს აბა რა მუღამი ექებოდა?
და რადგან ეგრე არაა და სადღაც რაღაც პლუსები აქვს, ამის გამო მისი ცაზე გამოკიდება არ ღირს.
უბრალოდ ეს მე ვუსვამ მის სიცუდეებს მკაფიო ხაზს,
რადგან უმეტესობა რატომღაც კარგს ამჩნევს და მინდა ეს გაადავფარო :დ
იმაზე მაინც თუ შევთანხმდებით, რომ მასტერი ცალსახად კაი ტიპი არაა,
მაშინ უკვე ჩნდება კითხვა _ რატომ ქვია ფილმს მასტერი მეორეხარისხოვანი, არცთუ მთლად დადებითი გმირის სახელი,
და ამ დროს ჩრდილში რატო მთავარი გმირი, რომელზეც უმეტესობა ვთანხმდებით, რომ უფრო კარგი ტიპიცაა
და უფრო ტრაგიკული პერსონაჟია და დრამატურგიის ბირთვი მის გმირზე მოდის.
რა შუაშია მაშინ მასტერი? : )
მაგაზეც დავწერე იმ პოსტში
ფრედიზე კი "ეგ ცუდი ბიჭია, ეგ ციხეში იჯდა" ტიპის მიდგომა, როგორც ეს ზოგს აქვს, რავი, მე უაზრობად მიმაჩნია.
ხოლო თუ კი ეგრე არ მიუდგები და კარგ ტიპად ჩათვლი ასე თუ ისე, მაშინ შეუძლებელია მასტერიც
ასე თუ ისე კარგ ტიპად მიიღო, იმიტომ რომ ერთიმეორის აბსოლუტური უკიდურესობები არიან.
The Master, Director: Paul Thomas Anderson
