საინტერესო მოგზაურობა იყო... მიუხედავად იმისა, რო ფილმის 30% -ს ალბათ, თვალებ დახუჭულმა ვუყურე...
ის გოგო ახალგაზრდა ჯო, საშინლად გამხდარი იყო, შაია ლაბაფს (თუ რაც ქვია) ვერ ვიტან და აქედან გამომდინარე არანაირი სიამოვნება არ მიმიღია სექს სცენებიდან...
სკარსგაარდის გმირი თავისი ანალოგებით/პარალელებით, საინტერესო, მოსაწყენი და სასაცილო იყო ხოლმე...
ყველაზე მოსაწყენი ფილმში, ქრისტიან სლეიტერის სცენები იყო... აი საშინლად მოსაწყენი იყოოო ყველა სცენა სადაც ის იყო...
ყველაზე კარგი/საყვარელი სცენა... გეინსბურგის გმირი თავის ხეს რო იპოვის... ლამაზი კადრებია და მუსიკა...
უმა თურმანის მთელი სცენა ძალიან დინამიკური იყო და საინტერესო...
ანუ იმის თქმა მინდა, რომ საინტერესო ნამუშევარია... ეს მთელი თხრობა საინტერესო იყო... ჩამთრევი... მოგზაურობაში წაგვიყვანეს...
ანუ არ იცი რა მოხდება და ცნობისმოყვარეობით ელი ისტორიის განვითარებას...
ცუდი ფილმია თუ კარგი... მომეწონა თუ არ მომეწონა... არ ვიცი... მარა, საინტერესო იყო და ეს ყველაზე მთავარია ჩემთვის... რაღაცა „დისქავერი ჩენელის“ ან „ნაშინალ ჯიოგრაფიკის“ სამეცნიერო-შემეცნებით გადაცემას გავდა
ის ორი შავკანიანი კაცი... ქალი საერთოდ უყურადღებოდ რო იყო... ადგა და წავიდა (ორაზროვნად გამომივიდა)

ბოლოს მაინც მაგარი იყო.... ანუ... ადამიანები... ეგოისტები ვართ, საბოლოოდ/ყოველთვის...
ვიცოდი, რომ შებრუნდებოდა ოთახში (სახეზე ეწერა განზრახვა, მის ფეხებთან როცა ზის გოლინზე.. რაღაცა უშმაკური, რაღაცას რო აპირებს არა კარგს

) და ვიცოდი რომ არას ეტყოდა... მარა ასეთ "ხმაურიან" არას არ ველოდი რათქმაუნდა

ორი უკიდურესობის შეხვედრა და ურთიერთზეგავლენა... საინტერესო პროცესი იყო
"I feel I stand in a desert with my hands outstretched, and you are raining down upon me."
"You are allowed to lose a little bit of control. But sometimes it's just not good enough."
"But you're so sweet, like a cupcake" "What about us?"