დავასრულე ყურება, ძალიან გამისწორდა.
თემის წინა გვერდებსაც გადავხედე ცალი თვალით (შინაარსში ღრმად ნამდვილად არ შევსულვარ) და ასეთი მისხმა მიკვირს, მაგრამ კაცია და გუნება.
არ მოგეწონათ, თქვენი საქმეა. ვისაც არ უნახავს, ვურჩევ რომ ნახოს და თავად გადაწყვიტოს კარგია თუ არა. ამ კომენტარებისთვის რომ დამეჯერებინა, 3 სიამოვნებით გათენებულ ღამეს დავიკლებდი.
ერთადერთი გაუგებარი და საკმაოდ მოსულელო ამბავი, მითრილის ისტორია იყო, ელფების გადარჩენის უკანასკნელი გზა
ძალიან მომწონს გენდალფის ხაზი, სუფთა გენდალფურია, იდუმალი და მთელ ამ ისტორიაში მეტეორიტივით ხმაურიანად შემოჭრილი.
ზანგი ელფი, ზანგი ჯუჯა ... ასეთ დეტალებს არ ვაქცევ ყურადღებას, ჩემი აზრით ეს წვრილმანები ის ხარკია, რაც ფილმის ავტორებს უნდა გადაეხადათ ახლანდელი მოთხოვნებისთვის და საერთო ჯამში მთლიან სურათს ვერ აფუჭებს. ვისაც უნდა წვრილმანებზე ჩაიციკლოს, კი ბატონო, მაგრამ თუ გინდათ რომ ისიამოვნოთ, საერთოდ ნუ მიაქცევთ ყურადღებას ამ ,,არაბუნებრივ" წვრილმანებს.
ძალიან მომეწონა ჯუჯების და ქვების დამოკიდებულება და სიმღერა ქვისთვის, ფილმებში ეს ისტორია ასე კარგად არაა გაშლილი და თუნდაც რამდენიმე წამიანი სცენა, ძალიან ბევრისმთქმელი იყო.
ძალიან მომწონს დურინის ცოლი დისა. პირველად ვნახე ერთი შეხედვით ასეთი უშნო არსება, მომენტებში ულამაზესი ჩანდეს :/
ასევე ძალიან მომეწონა ჰობიტების მარტივი, მაგრამ გენიალური დიალოგები და სიბრძნეები. აი ისეთებია, სიამოვნებით გაღიმებული რომ უყურებ.
რაც შეეხება ,,მათე ბიჭ" გალადრიელს, ჩემი აზრით ჩანაფიქრი ისაა, რომ თავიდან გალადრიელი ეგეთი ქაჯანა იყო და დროთა განმავლობაში შეიძინა სიმშვიდე და სიბრძნე. ანუ, პერსონაჟის ტრანსფორმაციას გვანახებენ. ამიტომ - მე პირადად ეგეთი გალადრიელი მშვენივრად მივიღე.
ასევე ძალიან მომეწონა საურონი, რომელიც ფილმებისგან განსხვავებით მხოლოდ ცეცხლოვანი თვალი არაა, ადამიანური ფორმა აქვს და კარგად ჩანს მისი ბოროტების რეალური ძალა - ელფების ,,წარწყმედაც" (
) კი და ნებისმიერის თავის ნებაზე ტრიალი რომ შეუძლია.
პეიზაჟები, ქალაქები, მუსიკალური გაფორმება - ძაან წარმატებით აგრძელებს ფილმების ტრადიციას.
პოსტებში ვიღაც მგონი ნუმინორს იწუნებდა. რავი ჩემო ძმაო, ეგეთი გრანდიოზული და შთამბეჭდავი ქალაქი მე ფილმებშიც (ბეჭდები, ჰობიტი) არ მინახავს.
ბოდიშის მოხდით, მაგრამ ასევე ძალიან მომწონს გალადრიელის საბრძოლო სქილები და ისრებისგან თავის არიდების ტექნიკა. საბრძოლო სცენებში, საკმაო სიახლეებია რაც მე პირადად გამისწორდა.
ნუ, რაც სერიალს აკლია, რა თქმა უნდა მაშტაბური საბრძოლო სცენებია, მაგრამ ბეჭდების მბრძანებელმა ისეთი ჭერი დადო, ეგეთი საბრძოლო სცენები არც ჰობიტში მინახავს და არც მის შემდეგ გამოსულ რომელიმე სხვა ფილმში ან სერიალში.
ნამგალით და ფიწალით შეიარაღებული სოფლელი გლეხები, რომ ორჯერ დაამარცხებენ ორკებს - ამაზე თვალს ვხუჭავ
სამაგიეროდ, ლამაზი სცენები იყო.
რამდენიმე სცენა ძალით იყო გაწელილი + ადვილად პროგნოზირებადი, მაგრამ ესეც დეტალია და არ გამოვეკიდები.
ყველაზე დიდი ღირსება რაც ამ სერიალს აქვს, ჩემი აზრით დიალოგებია. ძალიან კარგად მახსოვს მარტინის წიგნის და მისი ჩართულობის გარეშე როგორ აურიეს გოთ-ი ბოლო სეზონებში.
ტოლკიენის რაც წამიკითხავს (ბეჭდები, ჰობიტი, სილმარილიონი, ბერენი და ლუთიენი), თუ არ ვცდები (შეიძლება რაღაცეები გამომრჩა და თქვენ უკეთ იცით) დიალოგები, მოქმედებები, პერსონაჟების გახსნები და ა.შ. მხოლოდ ბეჭდების მბრძანებელშია. სხვა ყველაფერი, მათ შორის ჰობიტიც, უბრალოდ გენეოლოგიური ხის პონტში მოყოლილი ამბავია, რომელსაც არც ფოთლები აქვს, არც კვირტები და არც ნაყოფი. ამიტომ მგონია, რომ ასეთი მშრალი საძირკველის ფონზე ასეთი დიალოგების დაშენება (რამდენიმე დიალოგი ბეჭდებიდან ან ჰობიტიდან რომ არის მოპარულ/ტრანსფორმირებული ვიცი), ამ სერიალის ღირსებაა.
მე პირადად, სიამოვნებით დაველოდები მეორე სეზონს.
მიმაგრებული სურათი (გადიდებისთვის დაუწკაპუნეთ სურათზე)
ბეჭდების მბრძანებელი / The lord of the rings Vol.2, ფილმი ლეგენდა, ფილმი შედევრი
