მოკლედ უკვე ძალიან მიჭირს ფილმების ყურება, წელიწადში თითო ფილმი შეიძლება მომეწონოს, ოღონდ ისე მაინც არაფერი მომწონს, რომ მერე განმეორებით ვუყურო ხოლმე და დალშე პროსტა ვუყურებ რაღაცეებს... შეიძლება 2-3 წელი გავიდეს და საერთოდ არ მომეწონოს არაფერი, ამიტომ ყველაზე ხშირად ისევ დაზეპირებულ საყვარელ ფილმებს ვუყურებ და მობეზრებაზე ლაპრაკიც არაა, პირიქით, რაღაც შინაური გარემოს, სიყვარულის და დასვენების განცდა მაქვს ხოლმე, აი ძალიან მტანჯველი და უაზრო დღის მერე დაღლილი რო ბრუნდები სახლში და დასასვენებლად წამოკოტრიალდები , რაღაც მასეთს ვგრძნობ ხოლმე
ფილმები რომლებიც მილიონჯერ მაქვს ნანახი და კიდე ვნახავ
ტარანტინოს ყველა ფილმი ჯეკი ბრაუნის და საძულველი რვიანის გამოკლებით , თანამიმდევრობას ვერ დავიცავ აქ, ყველა ერთმანეტზე მეტად მიყვარს და როდრიგესის აისიდან დაისამდეს და ოთხ ოთახსაც ამას ვაწერ ღლზე მკიდია, მაგ სირმა მარტო ბანდერასი აპროწიალა აქეთ იქით და მერე მაჩეტე გადაიღო, სულ ეგაა ეს ტიპი ჩემთვის
გაი რიჩი: კარტი ფული და ორი ლულა, დიდი ფსონი, როკენროლა, რევოლვერი , ა.ნ.ქ.ლ.ი
გილიამი: ლას ვეგასი , 12 მაიმუნი , დოქტორი პარნასი, მეფე მეთევზე
სკორსეზე: კაი ბიჭები
განდგომილები, კაზინო, ვოლსთრითის მგელი, ცოფიანი ხარი .... და ნუ ეს კაცი ცალკე ოკეანეა კიდე
დენი ბოილი: ნემსზე, 28 დღის შემდეგ
ოლივერ სთოუნი : მკვლელბად დაბდებულნი, მოსახვევი, სამხედრო ჯგუფი
იან კაუნენი: 99 ფრანკი, დობერმანი
დევდი ფინჩერი: მებრძოლთა კლუბი, თამაში, 7
ტიმ ბარტონი: ედ ვუდი , ბეტმენის დაბრუნება, ჩარლი და შოკოლადის ქარხანა.
ჩან ვუნ პარკი: თანაგრძნობა ბატონ შურისძიებას, მე ვარ კიბორგი, ოლდბოი.
დე პალმა: კარლიტოს გზა, სქარფეის
( ეს უკანასკნელი პირველი ფილმი იყო ჩემს ცხოვრებაში, რომლის მერეც მთელი ღამე ვერ დავიძინე 10-11 წლის ვიყავი და მთელი ღამე ვტიროდი , ვერ ვიჯერებდი რო მოკვდა :დ )
უამრავი ფილმი მიყვარს კიდე, რომელთა რეჟისორების სხვა ფილმებს არ ვიცნობ კარგად, დონი ბრასკო, ჩიხში, ბოროტების სავანე , კოკაინი, და ა.შ. მერე ჩამოწერ რაც გამხსენდება კიდე, ჩამოყარეთ თქვენც
უსაქმურობის დედშვც , თუ გინდათ წაშალეთ თემა და ბანი მომეცით
...
ფილმები რომლებიც არ გვბეზრდება
