ეჰ მიუზიკლი უნდა ამერჩია და არ არის . მუსიკალური კიდე არ არის ჩემი საყვარელი ჟანრი. პირველ ადგილას მიუზიკლები, მერე ჰორორები. სხვა არ მაქვს ფავორიტი ჟანრი. ერთი მუსიკალური ფილმი მომწონს, მაგრამ როგორც ჟანრი არა.
მიუზიკლებში ცეკვავენ, თამაშობენ, ხტუნაობენ, როგორც ლა ლა ლენდშია გალაქტიკების თავზე ცეკვა მოსული პონტია მიუზიკლებში და ეს გმირების განწყობა განცდებს გამოხატავს ოღონდ რეჟისორული შესაძლებლობები და ფანტაზიები მაქსიმალურად ხორციელდება იმიტომ რომ წესები არ არსებობს არც გრავიტაცია არც არაფერი.
უთესლესი ჟანრია მიუზიკლები მოკლედ . მუსიკალურ ფილმებში ვიღაც პიანინოზე უკრავდეს შეიძლება და ეგაა. მარტო. თუ იმღერეს სასცენო სიმღერა იქნება და ჩვეულებრივი წესებით შეზღუდული ღლეობა ჟანრია რა.
ჰორორი კიდევ იმიტომ მომწონს რომ უამრავი შესაძლებლობა არის ჰორორში, მოკლედ ძაან დიდი შესაძლებლობებია მაგარი ისტორიის მოსაფიქრებლად.
მაგალითად მელოდრამა გადაიღო და განსაკუთრებული და ორიგინალური იყოს რთულია. ჰორორი კი ძაან ვრცელი ჟანრია. ვამპირები , ზომბები და თუ ვინმე გამოჩნდა რამე ამდაგვარ არსებებს კიდე მოიგონებს და მთელი ამბავი.
ცალკე ფანტასტიკა კვერცხობაა. ფანტასტიკა ცალკე არ მევასება საშინლად. ჰორორთან თუ არის ჟანრებში ან მიუზიკლთან გაასწორებს მაგრამ იმენა ფანტასტიკები, მაგარი მოსაწყენია ყოველთვის. საიფაებიც ###ობაა. ვერცერთში ვერ ვითარდება საინტერესოდ მოვლენები ვერასოდეს ჩემთვის არაა კაროჩე ჩემი.
ჩემთვის ჟანრის ღმერთი არის მიუზიკლი და შემდეგ ჰორორი
ლა ლა ლენდში სიმონსის რესტორანში რომ ურაკვს თავისთვის რაიანი თეთრი შუქი მიენათება და ყველაფერი ჩაბნელდება ოღონდ სინამდვილეში არაფერი ჩაბნელებულა და არაფერი ანთებულა, უბრალოდ ექსტრემალური გამოხატვის მეთოდია იმისა თუ გმირი როგორ აღიქვამს მის თავს იმ წამებში და ეგ არის კინო და ვანძრევ მიუზიკლებზე, სხვაგან მასეთები არცერთ ჟანრში არ ხდება
ბავშვობაში რაც მევიოლინე სახურავზე ვნახე მას შემდეგ ვგიჟდები მიუზიკლებზე
ლა ლა ლენდის შემდეგ ტრავოლტას grease მიყვარს
· 
კინო დღიური Vol. 51 , კარგი ფილმები არ მოგვკლებოდეს )))
