კინო დღიური Vol. 52, კაი, კაი ფილმების მოლოდინში

იყოო რა

ვიცი რომ ბევრ ფილმს ვუყურებ...

დიდი ვერაფერი
7/10

მოკლედ არ ვიცი სად დავწერო. თემა არაა გახსნილი და ხვალინდელი დღე დარჩა მარტო უკვე თემის გახსნას აზრი არააქვს. არადა სასწაული ფესტივალია საქართველოს კვალობაზე. + ყველა სეანსი უფასოა! იმავე ფილმებში (თითქმის) თბილისის კინოფესტივალზე 4-5 ლარის გადახდა მოგვიწევს ყველა ფილმში წელს მოკლედ საუბარი მაქვს ბათუმის ფესტივალზე, სადაც ვარ მეორე დღეა უკვე (რათქმაუნდა შვებულების ხარჯზე).

გუშინ ჩავუსწარი კიმ კი დუკის ახალ ნამუშევარს The Net-ს. მაგარ ამგდებ თემაზე გადაღებული ფილმი ტრადიციულად მაყურებელზე ამომრჩეველივით მოქმედებს არჩევნების დროს.
თუმცა კიმს ბევრად უკეთესი ნამუშევრებიც აქვს თავის სრულ შემოქმედებას რომ გადავხედოთ. ფილმზე სპოილერობას არ დავიწყებ უბრალოდ დავწერ 6.9/10-იდან




დღეს კიდე დღის 12 საათიდან ღამემდე აპოლოში ვეგდე.
12 საათზე ძალიან მაგარი დოკუმენტური ფილმი უკრაინიდან - დიქსი ლენდი 7/10-იდან. ძალიან მაგარი ბავშვებით



რომლის მერეც ,,მე გადავცურე ენგური" ანანო ბუკიას დოკუმენტური. რამოდენიმე დღეში კინოთეატრებში დაიდება თბილისში და აუცილებლად სანახავია, ერთხელ! 7.5/10-იდან. ეგეთი ექსტრემალური კადრები ქართულ დოკუმენტალისტიკაში ბოლო წლებში ძაან იშვიათია.



ამის მერე წლის საუკეთესო ქართულ მოკლემეტრაჟიანებს ჩავუჯექით და შეიძლება ითქვას 80 % არის სრული მარაზმი! ნუ შეიძლება გამოვარჩიოთ ფილმი ,,8 წუთი"..


საკონკურსო ფილმებიდან დღეს 2 იყო ნაჩვენები და შეიძლება ითქვას საკონკურსოს კვალობაზე ორივემ გაამართლა.
პირველ რიგში ფართო მასებში მეტნაკლებად ცნობილმა პოლონელმა ცოლ-ქმარმა კრაუზეებმა (ქმარი ფილმის გადაღების პროცესში გარდაიცვალა) გადაიღეს The Birds Are Singing in Kigali ალბათ ყველა დროის უმძიმესი ნამუშევარი რუანდის გენოციდთან დაკავშირებით. ფილმი არის დახუნძლული უსაშველო სიმბოლიზმით, ისევე როგორც დოკუმენტალისტიკური ფაქტებით. მთლიანობაში ცუდი ნამუშევარი არ არის, მაგრამ რიგ ეპიზოდებში რეჟისორ(ებ)ის ხედვის მაყურებლის მხრიდან დანახვა ჭირდა. 6.5/10-იდან.




ხოლო რაც შეეხება მომდევნო საკონკურსო ფილმს ჩემი აზრით ერთერთი ფავორიტი ფილმია წელს (ლოზნიცას და ხაჭვანის ფილმებთან ერთად) და ვნახოთ გამოკრავს თუ არა მთავარ პრიზს ხელს. ნუ დღესდღეობით ერთერთმა გამორჩეულმა თურქმა (ქალმა) რეჟისორმა უსტიოღლუმ გადაიღო საოცარი ნამუშევარი ორი ქალის სულიერ განცდებზე თანამედროვე თურქეთში (პ.ს. პლიუს ესეთი გაბედული სცენები მე თურქულ მხატვრულ ფილმში არასოდეს მინახავს. Funda Eryigit ყოფილა ქალი თუ ყოფილა ბიძია ). ფილმს ჰქვია Clair Obscure და როცა დაიდება ან თბილისის ფესტივალზე მაინც იქნება აუცილებლად სანახავია ვისაც არ უნახავს! 7.5/10-იდან.


და ბოლოს ე.წ. ევროპული კინოს ფორუმიდან ნაჩვენები იყო აკი კაურისმაკის ბოლო შედევრი The Other Side Of Hope (გაქანებული 8/10-იდან, აკის სტილი უცვლელია, ვისაც აკის ფილმები არ უყვარს მისთვის რათქმაუნდა არაფერია), რომელიც უკვე დევს ქართულ ინტერნეტ სივრცეში და რომელიც უკვე ნანახიც მქონდა ასე რომ აღარ წავედი. ბერლინალეზე ტყუილად არ აქეს და ადიდეს ნამდვილად.
მარტო ეს კადრი რად ღირს..



ღია კინოჩვენები დღეს საღამოს ჩაიშალა წვიმის გამო, ასე რომ ხვალინდელ დღეს ველით სრულიად ზღვისპირეთი. ხვალ ბოლო და უმნიშვნელოვანესი დღეა აუცილებლად დავწერ რასაც ვნახავ ყველაფერზე, შეძლებისდაგვარად

This post has been edited by madridman on 23 Sep 2017, 01:22

I M D b

მომეწონა ძალიან, აარონ ეკჰარტი კარგად თამაშობდა

8.5/10

არ ვიცი რა ვთქვა.
მოკლედ ნიჩიო რა, ზოგ მომენტებში ასწორებს. კრისტენი ძალიან ლამაზია.
7/10


This post has been edited by Vikus on 23 Sep 2017, 12:26

I M D b

დიდი ვერაფერი იყო, მაგრამ მაინც გაასწორა

7/10

ძალიან ღლეობამდე ცოტა უკლია.
წარმომიდგენია ტარკოვსკის სოლარისი რაღა იქნება, პროსტა ამაზე გაწელილი ღლეობა მარა შედევრია კაცო.
"An interesting statement about the inability to let go" ამაზეა ფილმი? დეპრესიული ახლახანს ვინმესთან დაშორებული ტიპი უნდა იყო, რომ მოგეწონოს ალბათ, იმიტომ რომ იყო Pointless shit, სრულიად უშედეგო.
4/10

I M D b

ძაან ###ობა იყო , ჯენიფერის გასხმების გამო ვუყურე

2.5/10

ვინც არ იცით უყურეთ

მოკლედ ვინმეს თუ აინტერესებს რათქმაუნდა ბათუმის ფესტივალის ბოლო დღეზეც დავწერ. ტრადიციულად 12 საათიდან აპოლოში ვიყავი და ძლიერი წვიმის გამო ფაქტობრივად ყველა სეანსი დახურულ სივრცეში შედგა.

12 საათზე უგის ოლტეს და მარტინ ტრაავიკის ერთობლივი ლატვიურ-ნორვეგიული ნამუშევარი Liberation Day. ფილმი რომელიც ყველამ უნდა ნახოს! 8/10-იდან!
მსოფლიოში ყველაზე დემოკრატიული რესპუბლიკა იაპონიის კლანჭებიდან გათავისუფლების 70 წლისთავს აღნიშნავს დიადი კიმის თამადობით და იდეით. და როგორ აღნიშნავს? იწვევს მსოფლიო მასშტაბით ერთერთ ყველაზე პროვოკაციულ და ნეონაცისტურ როკ ბენდს, ლაიბახს. ყველაზე საინტერესო კი ის არის რომ ეს დოკუმენტური ფილმია, ანუ ნამდვილი ამბავია უნიკალური კადრები ჩრდილო კორეიდან, თავად რეჟისორთან, უგის ოლტესთან კი მთელი ნახევარი საათი ვიბაზრე, თბილისშიც ჩამოვიტანთო წესით დეკემბერში ამ ფილმსო. მოკლედ დოკუმენტურებში ჩემთვის ერთერთი მთავარი ფავორიტი იყო წელს.



აქ კორეელების სახეებს დააკვირდით ამავე დროს



ამის შემდეგ დაიწყო მოკლემეტრაჟიანი საკონკურსო ფილმები: რუმინეთიდან, სომხეთიდან, აზერბაიჯანიდან და ისრაელიდან. დიდი ვერაფერი პირდაპირ რომ ვთქვათ. ერთადერთი აზერულ ,,ხმა"-ს არაუშავდა.

აი ამათ მერე კი საკონკურსო ფილმი ახალგაზრდა რუსი რეჟისორის ალექსანდრ ჰანტის, რომელიც ფილმის წინ გარეთ იდგა ჩვენთან ერთად სიგარეტს ეწეოდა და იმაზე წუხდა რა ძვირი ღირდა ბილეთი მოსკოვში დასაბრუნებლად ამ დღეებში

არადა ფილმი საკმაოზე კარგი (ნუ უფრო გასართობი და თავშესაქცევი) გამოვიდა. ყველაფერი იყო ამ ფილმში რაც თანამედროვე რუსეთში ხდება: კორუფცია, მიტოვებული ოჯახი, ლოთობა, ბოზობა, თვით კანონიერი ქურდებიც კი. მთლიანობაში ცუდი არ იყო, შინაარს არ ვიტყვი და არც სახელს მთლიანად (პოსტერზე წერია), ნახვა აუცილებლად ღირს მარტო იმიტო რო რუსეთში უკვე ცენზურა ადევს 7/10.



მერე იყო ირანული საკონკურსო ნამუშევარი Take Off. რეჟისორმა არ ისურვა ჩამოსვლა და ძალიანაც კარგი ქნა. ალბათ ყველაზე სუსტი ფილმი ვიხილეთ კონკურსის სექციაში. საინტერესო დასასრული ნამდვილად იყო, თუმცა დასაწყისი და ფილმის განვითარება (ზოგადად) ძალიან სუსტი. მიუხედავად იმისა რომ ირანული კინოს დიდი მოტრფიალე გახლავართ მაინც ვერ უძლებს მთელ რიგ ეპიზოდებში კრიტიკას, ასე რომ 6/10-იდან.

პ.ს. ისე სიმართლე თუ მოქმედებას ვინც ხშირად თამაშობს იმათ მოეწონებათ



შემდგომ კი იყო ალბათ ერთერთი გამორჩეული საკონკურსო ფილმი (რომელიც სამშაბათს ვერ იქნა ნაჩვენები ტექნიკური მიზეზების გამო), თანამედროვე უნგრული კინოს ერთერთი ,,მამის", მუნდრუჩოს უკანასკნელი ნამუშევარი ,,იუპიტერის მთვარე", სადაც მთავარ როლში არის ქართველი მერაბ ნინიძე. წელს კანზე იყო ეს ფილმი წარდგენილი და ნამდვილად იმსახურებდა კიდეც. სასწაული კადრები, სასწაული პარალელები რელიგიასთან მთლიანობაში (რაც ერთი შეხედვით არ ჩანს მაგრამ თუ დავუკვირდებით ესეა). მოკლედ ჩემგან 7.5/10-იდან. ძალიან კარგია

,,აი ჰევ ე პარპოუს ენდ იუ ჰევ ე პარპოუს (უნგრული აქცენტით)"



და ბოლოს დიდოსტატების შედევრებიდან, დასრულდა ფესტივალი ანჯეი ვაიდას ბოლო ნამუშევრით Afterimage. ეს ფილმი გადაიღო პოლონეთის ყველა დროის ერთერთმა საუკეთესო რეჟისორმა და გარდაიცვალა. ფილმი არის შედევრი და აუცილებლად უნდა იქნეს საქვეყნოდ ნაჩვენები წელს კინოთეატრებში. არანაირი ფილოსოფიური წიაღსვლები აქ არ არის, არის მარტივად მაგრამ გენიალურად ყველაფერი. 8.5/10-იდან. ესეც იმიტომ რომ ძალიან დავიღალე ბოლოს თორემ ალბათ მეტიც ეკუთვნის..



აღსანიშნავია მთავარი როლის შემსრულებელი ბოგუსლავ ლინდას უნიკალური თამაში, რომელიც იდეალურად ირგებს როლს ცნობილი პოლონელი მხატვრის (საქვეყნოდ განდევნილის) ვლადისლავ სტრჟემინსკის როლს. მოკლედ უპირობოდ სანახავი ფილმია და უკვე დევს კიდეც როგორც ვიცი ქართულ ინტერნეტ სივრცეში.

მთლიანობაში კარგი ფესტი გამოვიდა. 2.5 დღე დავესწარი და კმაყოფილი ვარ. იმედია გააგრძელებენ ტრადიციას და კვლავაც უფასო იქნება და შესაბამისი დონერები (სახელმწიფო თუ არასახელმწიფო) შემდგომშიც დააფინანსებენ. უმნიშვნელოვანესი მოვლენაა

This post has been edited by madridman on 24 Sep 2017, 01:58

http://www.imdb.com/title/tt3469046/


აუ კაი რამეა რა

მარა მულტფილმებშიც როგორ ნელ-ნელა შემოგვაპარეს ეს პროპაგანდები! !?

This post has been edited by Harrison Stafford on 24 Sep 2017, 03:24

I M D b

კარგი ფილმი იყო, მომეწონა, ცოტა მძიმეა

8/10

ვეს ანდერსონის ფილმია, როგორ შეიძლება კარგი არ იყოს.
ყოველთვის ცოტა უცნაური, საყვარელი, ლამაზი
8/10

ძალიან კარგია