მოკლედ ბავრი ვიფიქრე თუ ცოტა გადავწყვიტე ძაან ხლეხურ ენაზე, მაგრამ მაინც დამეწერა რატომ არ უნდა ჩავასხათ მანქანაში ე.წ. პოლუსინთეთიკური ზეთი, როდესაც მანქანას მწარმოებელი რეკომენდაციას უწევს სინთეთიკას.
ზეთის ძირითადი "ჭამა" ხდება კოლიცოების ცვეთის შედეგად, ხოდა ხალხი ფიქრობს მოდი უფრო მეტი სიბლანტის ზეთს ჩავასხავ და ზეთის ნაწილაკებს გაუჭირდებათ ცვეთის შედეგად მიღებულ "ზაზორებში" გასვლა და შედეგად მატორი ზეთს აღარ შეჭამსო.
ეხლა რა ხდება, დგუში ცილინდრი ზემოთ რომ ადის, თან იყოლებს ზეთს და ცილინდრის კედლებს ზეთვს. დაშვებისას კი პირიქით - კედლებიდან სრულად იღებს ზეთოვან ნადებს.
ეხლა მოვიყვან მაგალითს, რომელიც ქვემოთ დაგვჭირდება:
ყველამ ვიცით რა ხდება ადამიანი წყალში რომ ჩახტეს 1 მეტრიდან და რომ ჩახტეს იგივე წყალში 50 მატრიდან.
1 მეტრიდან არაფერიც არ მოხდება, მაგრამ 50 მეტრიდან რომ ჩახტე წყალში ძვლებში დაიშლები

ხოდა მაორშიც ასეა დგუში იმხელა სისწრაფით მოღაობს, რომ:
1. მეტად ბლანტი ზეთით (იგულისხმება პოლუსინთეთიკა) კედლების გამოხვას ვერ ასწრებს ნორმალურად
2. ზემოდან ქვემოთ მოძრაობისას კი, როდესაც უნდა გაწმინდოს ეს ზეთოვანი ნადები ხვდება გაცილებით სქელი და ბლანტი მასა და პოლიცოებს უჭირს ამ მეტად ბლანტი ზეთის კედლიდან მოშორება და კოლიცოები შესაბამისად იღებს დიდ დარტყმას მატორის ყოველ ტაქტზე, რაც ხელს უწყობს ძრავის დეტალების ცვეთას და განსაკუთრებით "გაზაობის მოყვარული" მღღოლების ავტომობილებს ერხევა, როდესაც მაღალ აბაროტებზე უწევს ძრავს მუშაობა და შესაბამისად ცილინდრში დგუში დიდი სისწრაფით მუშაობს და ნორმალურად ვერ ხდება ვერც კედლების დაზეთვა და ვერც კედლებიდან სრულად აღება დასაშვებზე მეტად ბლანტი "საპოხის".
ასე, რომ მატორმა თუ დაიწყო ზეთის ჭამა, ან უნდა შევეგუოთ ამას და ვამატოთ დროტა განმავლობაში ზეთი ან მივმართოთ მატორისტს.
P.S. ცოტა კი არა და მე მგნონი ზედმეტად გლეხურად დავწერე