zen
kuzdra
ჯგუფი: Members
წერილები: 7974
წევრი No.: 7443
რეგისტრ.: 22-November 04
|
#3367780 · 4 Jul 2006, 14:19 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
არ შეიძლება ფეხბურთელების მექანიკურად შედარება, (რომელი უფრო მაგარია და ა.შ.) ისევე როგორც არ შეიძლება მწერლების, მუსიკოსების, ხელოვანი ხალხის შედარება. რონალდინიო სხვა ტიპის ფეხბურთელია, ზიდანი სხვა ტიპის. ზიზუ ფიზიკურად ძლიერია, დიდი ტერფები აქვს, მოქნილი პლასტიკა, ბურთთან მუშაობის რბილი, დახვეწილი ტექნიკა და ამას იყენებს 100 პროცენტით. თამაშობს ზედმეტი ფანტაზიის და იმპროვიზაციის გარეშე, დაუღალავად, ბულდოგივით შეუპოვრად. ანუ მართლაც დიდი ფეხბურთელია. თუმცა, მე პირადად მას არ გავაფეტიშებდი, რადგან ზიდანი ძალიან უხეში ფეხბურთელი იყო თავის დროზე და ხულიგნური, ლამის არაკაცური საქციელიც საკმაოდ ბევრი აქვს.
რონალდინიო სხვა ტიპის ფეხბურთელია. მას აკლია ფიზიკური სიძლიერე, ჩვეულებრივი სხეული აქვს (იგივე მარადონასგან განსხვავებით), ამიტომ მისი მთავარი კოზირი არის ტვინი, იმპროვიზაცია, არაორდინალური გადაწყვეტილებები, უცნაური მოძრაობები, მოულოდნელი პასები. ადვილი მისახვედრია, რომ ამის გამო რონალდინიოს სჭირდება გარემო, რომელშიც ის თავის შესაძლებლობებს გამოავლენს. მას არ შეუძლია თავად შეიქმნას ეს გარემო, თავად იბრძოლოს ბურთისთვის, იჭიდავოს და თან გენიალური პასები და ფინტები აკეთოს. მისი ტვინი არ არის ამისთვის მოწყობილი და საერთოდ, ეს პრაქტიკულად შეუძლებელიცაა. (მხოლოდ მარადონას შეეძლო ეს ხანდახან, ისიც იმის გამო, რომ უნიკალური აღნაგობა ჰქონდა). რონალდინიოს გუნდმა უნდა შეუქმნას გარემო, რომელშიც ის გაიბრწყინებს. ვინმემ შეიძლება თქვას, გარემოს თუ შეუქმნი, ყველა ფეხბურთელი გაიბრწყინებსო. მაგრამ ეს ასე არ არის.
ბრაზილიის ნაკრებში რონალდინიოს არ ჰქონდა შექმნილი ეს გარემო, ამიტომაც ვერ გამოავლინა თავისი პოტენციალი. ამბობენ, რომ პასებში ხშირად ცდებოდა, კაცს ვერ ატყუებდა და სხვა. ეს გასაგებია და ლოგიკურია, რადგან მას უჩვეულო გარემოში უხდებოდა თამაში, გუნდში დარღვეული იყო კავშირები, ფეხბურთელები არასწორად, არაკოორდინირებულად მოძრაობდნენ. თანამედროვე ფეხბურთში ყველაფერს წყვეტს წამის მეათედები და სანტიმეტრები. პატარა აცდენა დროში და სივრცეში საკმარისია, რომ პასი არასწორი გამოვიდეს, ფინტი წარუმატებელი. ფეხბურთელის ტვინი შეიძლება შევადაროთ კომპიუტერს. კომპის საოპერაციო სისტემა ასობით მეგაბაიტია, მაგრამ რამდენიმე კილობაიტიან ვირუსს შეუძლია აურიოს მისი მუშაობა. თუ ფეხბურთელმა, მითუმეტეს, რონალდინიოს ნაირმა ფეხბურთელმა, წამის მეათედებში არ მიიღო გადაწყვეტილება, ბურთი დაკარგულია. სწორი გადაწყვეტილების მისაღებად კი რონალდინოს ესაჭიროება სრული ურთიერთგაგება თანაგუნდელებთან, მათი სინქრონული მოძრაობა, გახსნა და ა.შ. ბრაზილის ნაკრებში ეს არ იყო. საფრანგეთთან მატჩში რონალდინიო ბურთს ღებულობდა ისე, რომ ერთი ან ორი ფრანგი მაშინვე ფეხზე აჯდა, 1-2 კი შორიახლოს მეურვეობდა. (შედარებისთვის, ზიდანი თითქმის თავისუფლად ღებულობდა ბურთს და უკვე სიჩქარის აკრეფის შემდეგ ხვდებოდა ერთი ბრაზილიელი, რომელსაც ადვილად ატყუებდა). თანაგუნდელები არათუ არ ეხმარებოდნენ რონალდინიოს, ხელსაც კი უშლიდნენ ხანდახან, მაგალითად კაფუ, რომელიც ან არ იხსნებოდა დროზე თავის ფლანგზე და არ მიჰყავდა ერთი კაცი, ან ფეხებში ეჩხირებოდა. მოკლედ, ბევრი რომა არ გავაგრძელო, ცხადია, რომ რონიმ ვერ ითამაშა, რადგან ნაკრებში არ ჰქონდა შესაბამისი გარემო, მათ შორის, ფსიქოლოგიური გარემოც.
როკ-მუსიკოსს არ აღელვებს დარბაზში ხმაური, პირიქით, რაუც უფრო მეტი ყვირილია, მით უკეთესი გამოდის კონცერტი. პიანისტი კი ვერ დაუკრავს, ერთ კაცსაც ხველება რომ აუტყდეს. ეს ისე, საილუსტრაციოდ.
--------------------
http://caucasia-experts.org
|
რონალდინიოს მითი დამსხვრეულია, this is not a love thread
