Manchester United Supporters' Association, Way To The 19th Trophy

Hounddog

ეს მე გუშინ ღამით დავწერე ცოტა ზემოთ და Guardian მხოლოდ ამდილას მიხვდა

Hounddog

ვანდერვაარტი რა ბლიად......

kid

გუშინ ალბათ პახმელიაზე იყო რიჩარდ უილიამსი და დღეს ამ "არტიკლის" დაწერა გადაწყვიტა "ნა ტრეზვუიუ გოლოვუ"

12 საათი გვაქვს კიდე

This post has been edited by Hounddog on 31 Aug 2009, 10:59

Hounddog
-LesTaT-
იმედი ნუ გექნებათ, ზამთრამდე ნო ჩეეენს

ეხლა დამაინტერესა ვის როდის შეგიყვარდათ United ,რამ გიბიძგათ : ))


მე მაქ უპაპსავესი წარსული მაგ მხრივ ლოლ ,ლიგის მიმოხილვა იყო 1999წელს და ფლეიერ ფროFაილში ჭაბუსი ბექზი ყავდათ და მე :-O << სახით ვიკითხე ეს ვინ არისთქო
მახსოვს ფრენბურთის სათამაშოდ ჩავდიოდი ეზოში და გადავდე მიშტერებული ვიყავი
ნუ მერე გავიგე რომ მანჩესტერში თამაშობს და ინგლისელია,ვსო მაგ დღიდან შემიყვარდა ყველაფერი წითელი : )

ეხლა თქვენ

ცხოვრებაში ერთხელ მაინც ყველა ვუშვებთ გამოუსწორებელ შეცდომას

მე ფეხბურთს ვერ ვიტანდი საერთოდ და ჩემპიონა ლიგის მიმოხილვას
რო უყურებდა ჩემი ძმა მე სულ მულტიკები მინდოდა ხოლმე
ერთხელაც მარტო ვიყავი და რო ვუყურე რავი რაღაცნაირად დამევასა
ეს ფეხბურთი და მეორე დღეს
მე ჩემს ძმას მივყავდი სკოლაში სადღაც 2001-2002წლები იყო
ჰოოოოოოოოოოოოოოდა
ჩემს ძმას ვკიტხე რომელი გუნდი მოგწონსთო და მანჩესტერიო
მერე სახელს ვიმახოსვრებდი კაი ხანი
ჰოდა ასე გავხდი MU-ს "ფანი"

არა მაინც კაი ისტორიებია

რუნისაც უყვარს მანჩესტერი


I love this club

Following a cracking start to the new season, scoring four goals in four games for United, Wayne Rooney has pledged his future to the club.

“I’ve always said that I love this club and, as long as I’m wanted here, I’ll play here,” said Rooney. “It’s as simple as that. I can’t see one reason why I should want to move to another club. I’ve get everything that I want here. My family are just 30 minutes away, I’m settled here and I honestly can’t see me going anywhere else unless I’m told otherwise by the manager.”



This post has been edited by Hounddog on 31 Aug 2009, 21:03

girls...

beckham is trator.



მე5მე6კლასში შევედი ლოკომოტივის დუბლებში. მაშინ სტადიონს ჯერ აშენებდნენ თუ სწორად მახსოვს.
გვარის გამო ტრენერმა იცოდა რო ბაბუაჩემი ომამდე დინამოს მეკარე იყო (ტანკისტი ვიყავი ომამდე არა ) და პირველივე თამაში მათამაშა. არ მინდოდა. ესპადრილები მეცვა. მაგრამ ვითამაშე და გავიტანე. მეორე ჯერზე რო მივედი ტრენერმა მითხრა ოოო შენი პულსი არ მომწონსო მიუხედადვ იმისა რო 2 გავიტანე. მერე წითელა დამემართა და ისეთი პერიოდი მქონდა რო ფეხბურთს მარტო ეზოში ვთამაშობდი (სხვათაშორის საკმაოდ კარგად, ერთხელ მცემეს იმის გამო რო დიდებს კოკა კოლის ბლოკი წავაგებინე. მეკარე ვიყავი გამოვედი მარჯვნიდან სტენკით მოვატყუე ერთი.... (მოატყუა ერთი მოატყუა ორი რო არ დავწერო პროსტა სასაცილოა და იმიტომ კაროჩე დრიბლინგი და დირკა).
მერე მუსიკის პერიოდი დამიდგა და ვაფშე მეკიდა მითუმეტეს ვიცოდი რო ჩემი პულსი კაი არ იყო. მაგრამ 99 წლის ფინალის მერე. კოტე მახარაძეს მიყავდა...
ვიცოდი ვინ იყო კოტე მახარაძე, კომენტარებიდან მივხვდი რა მაგრად მოიგეს, თავგანწირვით, იმედით, რწმენით, თავდაუზოგავად, ბოლომდე და ყველანარი ფორტუნის და ბედ-იღბალის მობრუნებით...
თან ინგლისელები...
თან წითელი ფერი ჩემზე მაგრად მოქმედებს...
თან ლამაზი სახელით და ლოგოთი....
უფრო აქტიურად და ფანობით ცოტა მოგვიანებით, რუდი რო იყიდეს... ტრამვა ქონდა და ტრენერი ენდო და დაელოდაო მაგრად დამევასა რო გავიგე.
მანამდე შერინგემი მახსოვს აქტიურად ვისაც ვაკვირდებოდი, მესმოდა, მევასებოდა...
მერე იყო სტუნდეტობა და საფრანგეთის 2002.
მანამდე ანრის და რუდის დუელი...
მერე ჩვენი ჩემპიონობა ჩემი აზრით ყველაზე ლამაზი ფორმით.
რაღაც პონტში მაგის გამოც არ მავიწყდებოდა მანჩესტერი.
ყველანარიად მიმზიდველი იყო.
მერე იყო ინგლისურის დამუღამება, ფესვებში წასვლა, ინგლისური ტექსტების დამუღამება, ხოდა ეგენიც ინგლისელები იყნენ... თან ბექჰემიზაცია პიკს აღწევდა.
არსენალმა წაუგებელი სერია გამოაცხეს. სულ ფრანგები იყვნენ. ჩემ ტრუსიკის ძმაკაცს ევასებოდა ხოდა მერე კლასიკა რა.
იასნია მე გავიმარჯვე

Le Roi

fantastic............................

Hounddog

აუ ამაზე გამახსენდა ეხლა.
ეხლა რო არსენალს მოვუგეთ...
ეს ჩემი ძმაკაცი ჩემთან იყო ბავშვთან ერთად.
თან ფეხბურთს ვუყურებთ თან ბავშვს ვეთამაშებით. ერთი 6 კაცი ვართ.
ის ზის გონკაობს.
ხოდა "გოოოოოოლ" დაიყვირა ერთმა ჯუვენტუსის ბალელშიკმა.
"თან რუსმააააააა"
შემოვიდა ეს და.... looooooseeeeeers. looooooooooooooooooosers
მარა სანამ თამაში მორჩებოდა წავიდა და გზაში დავაწიე LOOOOOOOOOOOOOOOOSER 2-1



This post has been edited by Le Roi on 31 Aug 2009, 23:19

სიყვარული ინგლისის მიმართ, თან ინგლისურთან არანაირი პრობლემა არ მქონდა, სკოლაში ინგლისურ ენაში Big-4 შეუცვლელი წევრი ვიყავი
ნებისმიერ ინგლისურ გუნდს მაგრად ვბალელშიკობდი. დიდი მნიშვნელობა არ მქონდა ჩემთვის, ლიგაზე ლივერი სიგიჟემდე მიყვარდა. ეს ჩემი პატარა საიდუმლოა . ინგლისშიც ჩემი მეორე გუნდი იყო

პირველი სერიოზული შეხება ნმანჩოსთან 1999 ნახევარფინალში მოხდა იუვეს წინაამდღეგ. პირველი თამაში გახსოვთ? მაგარი იგრა იყო ძალიან და გიგზის ბოლო წუთზე გატანილ გოლზე მამა ჩემის ძახილი მახსოვს : "Молодцы, все-таки дожали"

თუმცა სერიოზული ბალელშიკობა 2000 დავიწყე....

ნუ მერე ისტორიას დავუკვირდი, ნტვ+ფუტბოლზე გადაცემა იყო "От А до Я". ბესტზე იყო ბაზარი, მერე მიუნხენის ტრაგედიაზე და ა.შ.

+ ყველაზე ქარიზმატიული კლუბია ინგლისში, მიუხედავად დიდი პატივისცემისა ლივერის მიმართ

This post has been edited by Hounddog on 31 Aug 2009, 23:15

მეც არ ვიქნები ორიგინალური, რომ ვთქვა მანჩე 1999 წლიდან შემიყვარდათქო
ისე, მაგარი ღადაობაა რომ მანჩეშემიყვარდა
მანამდე ინგლისის ნაკრებს ვგულშემატკივრობდი 1998 წლის მსოფლიოზე და ბექჰემზე მაგარი გაბრაზებული ვიყავი თავისი იდიოტური საქციელის გამო და ამავდროულად ოუენი დამევასა უმაგრესი გოლი გაიტანა მაშინ არგენტინის ნაკრების კარში.

მაგრამ ისე მოხდა რომ პირველი ფინალი რომელიც ლაივში ვნახე იყო მანჩე - ბაიერნი. მაშინ მამენტ მაგარი სულერთი იყო ვინ მოიგებდა, მაგრამ ინგლისის პონტში მანჩესკენ ვიყავი მაინც, ხოდა მერე რაც მოხდა დღემდე დაუვიწყარი და უმაგრესია

ამიტომაც 1999 წლის მერე მარტო მანჩე

ბექზზე ვერ ვიგებ ვერც ხუმრობებს,ვერც შეურაცხყოფებს ამიტო ნუ მორტი რა ფლიზ

: )


ისე ბევრად სტაჟიანი მეგონე : P