მასიურად (

) ფეხბურთის ყურება დავიწყე 1998 წლიდან.
მანამდე ვუყურებდი მარტო საქართველოს ნაკრების თამაშებს.
ვბალეშიკობდი ინგლისს და გამოვარდნის შემდეგ საფრანგეთს(ჯორკაეფი და მთელი ამბები

)
ფინალის წინ რონალდომ ჩაიფსა და ა.შ

მერე იყო 1999 წლის ფინალი.
ამ დროს საერთოდ კლუბური ფეხბურთის გაგებაში არ ვიყავი.
რუსთავი2-ზე გადიოდა რეკლამები რომ ამადაამდღეს ბაიერნი - მანჩესტერი ფინალში შეხვდებიან ერთმანეთს.
ერთხელაც უბანში ჩამოვარდა ლაპარაკი ვინ ვისკენ იყო.
მეთქი მანჩესტერი(თან ინგლისური კლუბი ყოფილა მერე გავიგე ასე 2006-2007 წლებში

მართლა კი არ დაიჯეროთ

) იასნად გერმანელების დშც(ეს ეხლა მოვიგონე).
ფინალის მოგების შემდეგ მაიდევენ და მაიდევენ. დავიწყე ბალეშიკობა.
მერე გამოდიოდა ჟურნალი "ფეხბურთი" თუ გახსოვთ.
მაგის ყველა ნომერი ეხლაც მიდევს სახლში.

მანჩესტერელების პლაკატები მაქვს სადღაც 500-მდე.

მერე მსოფილო სპორტმაც დაიწყო პლაკატების ჩაკრობა.
ეგენიც მაქვს ყველა მგონი ვანდერგოუდან დაწყებული რომელიღაც ექიმით დამთავრებული

მევასებოდა ძველი მანჩესტერი სკოლის ხალხი: ნიკი ბატით(მაგარი გამიტყდა ნიუკალსში რომ გაუშვეს) დაწყებული ფილ ნევილით დამთავრებული.
არ მევასებოდა და არც ეხლა მევასება: ბარტეზი,ბრაუნი,ჰაინცე,ვერონი,ტევესი,კერიკი,ბერბატოვი. - მგონი არავინ გამომრჩა.
ეგაა რა.
რამდენი ვწერე ბლინ.

წავალ წიგნს გამოვუშვებ მაგის დედაც ვატირე.
This post has been edited by OTO_777 on 4 Sep 2009, 01:04
Anything that can go wrong, probably will.