Georgian_Legend 
თუმცა არის ერთი მაგრამ.
არის ეს პრობლემა სისტემური რომლის გამოსწორებასაც წლები ჭირდება და წარმოიშვა იმის გამო რომ ბრაზილიური ფეხბურთი არასწორი გზით ვითარდება, თუ შემთხვევითი და გამოწვეულია სუბიექტური ფაქტორით, რომლის გამოწორება მცირე კოსმეტიკური ჩარევითაც შეიძლება.
საბედნიეროდ მეორე შემთვევასთან გვაქვს საქმე.
თუ ობიექტურად მივუდგებით სიტუაციას და თავს დავანებებთ რონალდოს, რივალდოს თუ რომარიოს პანაშვიდებს (გააჩნია ვის ვისი თამაშის ნოსტალგია გვაქვს
), ვნახავთ რომ არც ისე ცუდად არის საქმე.
და თუ ვინმეს არ უნდა ეშინოდეს მომავლის და ჯეროდეს რომ წინ კიდე დაიდება ტიტულები ეს ჩვენ უნდა ვიყოთ.
რა არის ამის მიზეზი
1. ბრაზილეროს დონის საკმაოდ მნიშვნელოვანი ამაღლება ბოლო წლებში.
2. უამრავი ნიჭიერი ახალგაზრდა ფეხბურთელი.
3. თითოეულ პოზიციაზე 2-3 საკმაოდ მაღალი დონის კონკურენტუნარიანი ფეხბურთელი გარდა მარცხენა ფლანგისა. თუმცა საბედნიეროდ 1 აქაც გვყავს. ანდრეს სანტოსს არ ვგულისხმობ რა თქმა უნდა.
ანუ რა არის საჭირო წარამტების მისაღწევად. ბავშთა ფეხბურთის განვითარება კი არა როგორც ჩვენ ვაპირებთ და როდის იქნება შედეგი კაცმა არ იცის არამედ ერთი უბრალოდ კარგი მწვრთნელი.
იმედი მქონდა ერთი წლის წინ რომ მენეზესი იყო ესეთი, თუმცა არ გამოდგა.
საქმე იმაშია რომ არც ნორმალური მწვრთნელების პრობლემაა ბრაზილიაში და ერთი მათგანი მაურისიო რამალო არაფრით ნაკლები არ არის თუნდაც იგივე ჟოზე მაურინიოზე თუ არ ჩავთვლით იმას რომ ინგლისური არ იცის (ალბათ კომპიუტერიც
) და ნაკლებად სკანდალური პრესკონფერენციები აქვს. შესაბამისად პიარიც.
თუმცა მაინცდამაინც რამალო გადაარჩენს ბრაზილიას არც ესეა საქმე, იმიტომ რომ იმდენად სხვადასხვანაირი მოთამაშეები გვყავს ნებისმიერი აქამდე არსებულ და ეხლა გამოგონილ სქემაზე შეიძლება მათი მორგება.
ერთი მძიმე და ერთი მსუბუქი ფორვარდით თუ უნდა ვითამაშოთ შეტევაში დიმაო +პატო/ჰალკი/ნეიმარი/ნილმარი ვარიანტია.
ორი მსუბუქი გვინდა ეს ბოლო ოთხი აურიე ერთმანეთში როგორც გინდა.
კლასიკური 10 ნომრით ვაპირებთ თამაშს ? მაშინ კაკა/განსო უნდა იყოს შემადგენლობაში და მელო/რამირესი/ანდრერსონი გაუწმენდავენ ტერიტორიას.
ფლანგებზე გაკეთდება აქცენტი მაშინ რონალდინიო უნდა გამოვიყენოთ და ნეიმარს კლასიკურ 9 ნომრადაც თავისუფლად გამოიყენებ უფრო მსუბუქი შეტევა გექნება.
კიდევ ერთი ვარიანტია 3-5-2 ტაქტიკა და მარსელოს და მაიკონ/ალვეშის სრული შემტევი პოტენციალის გამოყენება.
მოკლედ რაც გინდა აირჩიე სულო და გულო.
აქ მწვრთნელი კი არ ირჩევს სელსაოსთვის შესაფერის ტაქტიკას არამედ ირჩევს იმ ტაქტიკას რომელიც ყველაზე მეტად ევასება და შემდეგ უბრალოდ ავსებს იმ ფეხბურთელებით რომლებიც ამას კლუბებში 5-იანზე აკეთებენ.
აბა რაღა მენეზესის პრობლემა ? თუ ესეთი დებილია ტაქტიკურად მაშინ როგორ მიაღწია გარკვეულ წარმატებას საკლუბო დონეზე ?
საქმე იმაშია რომ როგორც გამოჩნდა ამ კაცს ეშინია ავტორიტეტების.
დუნგას არ ეშინოდა უბრალოდ ზოგთან მუშაობდა ზოგთან ვერა.
ეს რას აკეთებს ?
იძახებს იმ ფეხბურთელებს რომლებთან ერთადაც უმუშავია და კარგი ურთიერთობა აქვს ჩამოყალიბებული აგროვებს ესე 5-6 კაცს და ამით ეტყობა გარკვეულ პალაჟენიას ამყარებს გუნდში.
ნეიმარი ბავშვია, ანდრეს სანტოსს ალბათ ჟიმავს, ამას გარდა გუნდში ყოველთვის არის გრემიოს და კორინთიანსის რამდენიმე ფეხბურთელი, რობინიო ის კაცი არ არის მწვრთნელთან იხიპიშოს, ლუსიო ტიაგო სილვა და მაიკონი ზედმეტად მოწესრიგებული არიან ამისთვის, დანი რაზე გაუტრაკებს დაუმსახურებლად ძირითადში დგას.
მოკლედ შიდა სამზარეულო მოაწყო როგორც უნდა და არც აპირებს შეცვლას როგორც ჩანს.
ხოდა ამას შეეწირა ბოლო წელს ბრაზილიის ნაკრების რეიტინგი და კოპა. ჯანდაბას ორივე, მაგრამ თუ არ შეიცვალა რამე ჩვენ დავკარგავთ იმ მთავარ იარაღს რაც მანამდე გქონდა.
ფსიქოლოგიურ უპირატესობას მეტოქეზე.
ეს ორი კომპონენტისგან შედგება. საკუთარი თავის რწმენისაგან ჩვენ საუკეთესოები ვართ.
და მეტოქის შიშისაგან. ბრაზილიასთან მოგება გმირობაა.
ეს ფაქტორი რომ მუშაობს იმიტომ ვართ ჩვენ 5 გზის ჩემპონები და ბოლო 4 მოგებაში ამან ითამაშა ყველაზე მთავარი როლი.
და ამიტომ არის ინგლისი და ესპანეთი მხოლოდ ერთხელ, თორემ ფეხბურთელები არც ერთს და არც მეორეს ჩვენზე ნაკლები არ ყავდათ.
მაგრამ როცა 13 თამაში 4 ჯერ წააგებ + პარაგვაისთან და ვენესუელასთან ფრეებს ითამაშებ და სახლში რუმინეთს მხოლოდ 1:0 დაამარცხებ ფსიქოლოგიური უპირატესობა ბათილდება.
ბოლოს როდის ითამასა ბრაზილაიამ კარგად ?
ერთი წლის წინ ამერიკასთან (მენეზესის პირველი თამაში), იმის მერე 12 იმედგაცრუებაა. მოგებებიც კი იმედგაცრუებაა, იმიტომ რომ უკრაინის მინიმალური ანგარიშით დამარცხება ან იორდანიასთან 2:0 მე ვერავითარ კმაყოფილებას ვერ მომანიჭებს.
ვიტყოდი მენეზესმა რაღაც უნდა შეცვალოსო მაგრამ ამისთვის უკვე ძალიან ბევრი შანსი ქონდა.
ექსპერიმენტსაც აქვს თავისი ზღვარი. ფერნანდინიო, რალფი და ფრედი ნაკრებში ეს ექპერიმენტი კი არა ###ობაა.
ვითომ 3 წელია დარჩენილი მაგრამ დრო არ გვაქვს დასაკარგი. დუნგას ამ დროს ძირითადი ბირთვი უკვე ქონდა ჩამოყალიბებული და იცოდა მაინც როგორ უნდა ეთამაშა.
ეს ნაკრები კი ისტორიაში ყველაზე უხერხემლო ნახევარდაცვის გამო დაცვიდან შეტავაში ვერ გადადის ხეირინად და ერთადერთი რაც ასე თუ ისე ნორმალურად შეუძლია კონტრშეტევებია.
აი კორტშეტევის გაკეთებას მწვრთნელი ნაღდად არ უნდა, ჩაგივარდა ბურთი ხელში გაიქეცი სწრაფად თუ გაქვს სისწრაფე.
მაგრამ მოერე უბედურება ის არის რომ ბურთი არ გვივარდება ისე ხშირად ფეხში როგორც უნდა იყოს, იმიტომ რომ დაცვას სიმწყობრე აკლია.
ეს უკვე მწვრთნელის საქმეა.
ანუ გინდა ყოფილა გინდა არა.
აბა მაშინ რატო უხდის ფედერაცია ხელფასს, დაამესიჯოს ტორსიდამ და ვინც მეტ ხმას მიიღებს ის დადგეს ძირითადში.
ამ უბედურებას რაც ეხლა ხდება ნაღდად ჯობია.
· 
ბრაზილიის ეროვნული ნაკრების ფანკლუბი, Seleção (Vol. 12)
