კმაყოფილებას ვერ ვმალავ მოკლედ

ძაან კარგი იყო, ბრაზილიური ბრაზილია იყო, 3 წის წვალების და ცოდვილობის მერე როგორც იქნა გუნდი ვიხილეთ

ჩამოყალიბებული, გააზრებული და საკმაოდ ბრაზილიური ფეხბურთის მოთამაშე.
მანოს დროს აი გუნდი სრულიად გაუგებარ, პერსონალიებზე აგებულ თამაშს თამაშობდა, არანაირი გააზრებული და წინასწარ დაგეგმილი სქემა...
ამ გუნდს ყველაფერი ეტყობა უკვე

ძაან მიხარია ნეიმარის ამბავი, აი ძაან, ბოლო დროს პესიმიზმი მქონდა შემოპარული და მთლიანად გამიქრო ამ ტურნირზე
მარსელო მხეცია. ლუის გუსტავო და ერნა მტყვნელები, ამათ კიდე სანდრო დაემატება და რამირესი ზამენიდან...
ჰულკიც კაი იყო.
ტიაგო სილვაზე ჩაყლევება მემართება

ეგეთი მაგარი მცველი ლუსიოც კი არ ყოფილა, მე ვიყო სტუდენტი

მოკლედ აი მიქსუებული ვიყავი და ბოლო 5 თამაში იყო სახეზე წყალი შევისხი, გამოვფხიზდი და მაგრა ხოდზე ვარ, იმედიანად

ძაან მინდა რომ ესპანეთს შევხვდეთ, აი ძაან. თუ მომგებები არიან ეხლავე ვიცოდეთ ერთი წილთ ადრე, რომ მერე შევიმუშავოთ გეგმები როგორ მოვუგოთ მაგათ...
Fელიპაუ, მაინც ბებერი ნაბოზარი გამოდგა
მოსატყნავი მოიტყნა, ორი წელია ლიგაზე ტიპი თავზე იჯვამს, გუნდს აჯვამს, ფანებსს აჯვამს, ქვეყანას აჯვამს, შექსპირი ტრაკში გამოისვა, magna charta ###ზე შემოიხვია, დედოფალს ჩაიში ჩაუფურთხა, ადმირალ ნელსონს ამოჩიჩქნილ თვალში ჩახედა, ბიტლებს კონცერტზე კვერცხი ესროლა და მომკითხავი არავინ არის © r-evolution