mystery)აი ეს იყო ალბათ ბოლო თამაში როცა ბრაზილია და ესპანეთი მუნდიალის ფავორიტების რანგში შეხვდნენ ერთმანეთს და პრინციპში ერთადერთი თამაში იყო სადაც იწვალა ბრაზილიამ.
იწვალა, კარგათ უჩალალიჩია როგორც ჩანს

და თან გაუმართლა.
იმის მერე ეგეთი მნიშვნელობის ბრაზილ-ესპანა არ ყოფილა.
არადა მანამდე 34-ში.
ან თუნდაც 50 რასაც ქვია გრანდ პარტიდოები იქნებოდა

იგივე რანგი ექნებოდა მაგ თამაშებს როგორიც იტალია-გერმანიას
ან არგენტინა ბრაზილიას აქვს.
ურუგვიასთან წაგებასაც 50 ესპანეთთან დიდი ანგარიშით მოგებას ვაბრალებ მე.
ასე თუ ისე უპირველეს კონკურენტათ განიხილებოდა და მერე ვეღარ წარმოიდგინა ვინმემ თუ ეს გუნდი წააგებდა ურუგვაიობრაზნისთან
გაზრდილი თვითშეფასება, გაზრდილი წნეხი=წაგებას
ეს ესპანური კომპლექსიც რომ ნაკრებს არაფერი გამოსდის
დაიწყო იმჰო 62-ში და 66-ში გამყარდა.
მაგრამ მიდი და შეადარა 66 და 62 წლის გუნდები სახელებით.
მაგაზე თუ მიდგა საქმე 62-ის გუნდმა შეიძლება ყველა დრიოს საუკეთესო გუნდობაზე გაქაჩოს ფეხბურთელიან მწვრთნელიანად.
მოკლედ წარსული ბრუნდება.
დაბრუნდეს ამის დედაც მთავარია ფრანკო არ წამოდგეს.
თორე ნეიმარი მადრიდში ამოყოფს თავს.