მაგრა მახსოვს ეს
ჩემს გვერდით ერთოთახიანში მეგრელი გოგოები ცხოვრობდნენ და ეხლაც მახსოვს რა ხარხარი ატყდა ზუსტად მაგ მომენტში, პალიუკა რო ფანჩრიან ტრაკს იფხანდა
მარა ეგრე გვიან რატო დაიწყე კაცო ყურება, ჩემზე ერთი წლით პატარა არ ხარ?
მე პირველად ბიძაჩემმა წამიყვანა ზემოაღნიშნულ თამაშზე, მაგრამ დიდი დაინტერესება არ გამომიხატავს, ნიტო 5, ნიტო 6 წლის ვიყავი.
მერე მეორე კლასში ვიყავი და ჩვენ კლასში შემოვიდა კაცი რმელიც მვწრთნელი იყო და შემოგვთავაზა შესვლა ფეხბურთზე, ხოდა ჩვენი კლასიდან ორი კაცი მე და ნოდრიგესი როა იუზერი, ეგ შევედით ერთად ფეხბურთზე, იმის მერე შევჯექი და დავიწყე ყურებაც.
პირველი გუნდი მახსოვს ასე ავირჩიე: რაღაცა ჟურნალი მქონდა 90 წლის მსოფლიოს ჩემპის და იქ ეწერა, გერმანია ჩემპიონი და საუკეთესო მოთამაშე მატეუსი.
ხოდა მეც გამოვაცხადე, რომ გერმანიას ვბალელშიკობდი და საყვარელი ფეხბურთელი მატეუსიათქო
ნუ მერე უკვე ბრაზილიელებისკენ წავედი იმიტომ რომ მამაჩემიც და ჩემი ძმაც მაგათი ბალელშიკი იყო, ჯერ მახსოვს სან პაულუ-ბარსელონას თამაში მეჟკანტინენტალნიზე, მერე რომარიო შემიყვარდა ბარსელონაში და მერე 94-ის მსოფლიოც დაიწყო და უკვე ჩამოყალიბებული შევხვდი მაგ ჩემპს და იქიდან მოყოლებული მგონი სერიოზულ ტურნირზე თამაშებს აღარ ვმაზავდი
მაია ასათიანი დათაგეთ თემაში
· 
● Football Club Barcelona ●, vol. 149 - Més que un club
