ეხლა წარმოიდგინე 82-ში ბრაზილია იტალიის დროს მსაჯს როსის მესამე გოლი არ ჩაეთვალა.
მაგაზე უარესები არ ჩაუთვლიათ დაენახა რამე
რომელიმე იტალიელი პასიურ თამაშგარეში ან სადღაც პერიმეტრზე ვიღაცა ვიღაცას მაისურზე ქაჩავდა.
გავიდოდა ბრაზილია 1/2 ფინალში და სავარაუდოდ გახდებოდა მსოფლიო ჩემპიონიც.
მაგრამ მიუხედავად იმისა რომ ჩემპიონები ვერ გახდნენ ეს გუნდი ისტორიაში ხო შევიდა როგორც საუკეთესო რაც კი რამე ყოფილა 80-იან წლებში.
არადა მარადონა იყო მაშინ, ზემძლავრი გერმანია, გულიტ-ვან ბასტენის ჰოლანდია და პლატინის საფრანგეთი.
რა შეცვალა კონკრეტულმა მოგება წაგებამ გარდა ტიტულისა.
ფეხბურთი მარტო ტიტული და აწეული თასებით სირბილია ???
აქ ჩვენ ვლაპარაკობთ განწყობაზე რაც მოაქვს კონკტერული გუნდის თამაშის ყურებას და არ ვიწყებთ რაღაცეების თვლას.
მარტო თვლა და აზომვა და მილიმეტრები თუ გვინდა აგერ მძლეოსნობა.
ფიტოფინიშს დაგიდებენ და მორჩენილია ბაზარი.
ინისეტას ხარიხასთვის რომ გაერტყა.
ოვრებოს პენალი რომ დაედო ბოლო წუთზე.
ის იმ განწყობას გადაფარავდა რაც ბარსას თამაშს მოქონდა იმ დროს.
ვერა.
იმიტომ რომ მაგის გარდა იყო რეალი 5:0, 2:6 და კიდე უამრავი მსხვილი თუ წვრილი დეტალი.
კი ექნებოდა ერთით ნაკლები ტიტული.
იუვესაც ერთი ლიგა აქვს მოგებული 90-იანების ბოლოს.
ხოდა რო უყურებ გუნდის თამაშს და ფიქრობ აუ ამას რა მოუგებს.
ეგეთ გუნდებზეა აქ ლაპარაკი თორე უგებდნენ იმათაც.
ან უმართლებდათ ზოგჯერ ბოლო წუთებზე იტანდნენ თვითონ და ისე დადეს ტიტულები.
ჩელსი არასდროს არ ყოფილა ეგეთი.
კი ძლიერი გუნდია მას მერე რაც აბრამოვიჩი მოვიდა.
ზოგიერთ წლებში ერთ-ერთი საუკეთესოც.
მაგრამ ყოველთვის იყო მეორე ვინც უფრო ფავორიტად ითვლებოდა ვიდრე ჩელსი. ან 50/50-ზე ფასდებოდა შანსები.
ევროპის მაშტაბით თორე ინგლისში გაბატონდა რამდენიმე წელი.
ამტკიცო რომ ჩელსის ყავდა ისეთივე გუნდი როგორებიც მე ჩამოვთვალე
ძააან ლურჯი უნდა იყო მაშინ
· 
UEFA Champions League!, Season 2013/14
