
მინდოდა ძანეტის წასვლასთან დაკავშირებით რამე დამეწერა,მაგრამ ამაზე კარგს ვერაფერს მოვიფიქრებდი.
ფიქრს შეუძლია ყველაფერს მისწვდეს,
მაგრამ ვერაფერს ვერ შეცვლის იგი
და ახლაც მთვარეს მგელივით მისდევს,
როგორც მთებს აქეთ, ისე მთებს იქით.
მე ჩემი წილი ყვითელი მთვარე
ჩამოვაფარე ფანჯრებს ფარდებად…
და ისევ რაღაც იწყება გარეთ,
ოთახში ისევ რაღაც მთავრდება.
ოთარ ჭილაძე
This post has been edited by Caligola on 19 May 2014, 20:30