როდის იყავი ბედნიერიო რომ გკითხავენ რას ეტყვით? და რატომ იყავით ბედნიერი?
ეს მომენტი მახსენდება.
როცა უახლოესი ადამიანები ცოცხლები იყვნენ,
როცა საყვარელი ადამიანი გვერდით გყავდა,
როცა დიდი დღესასწაული კარგად მიდის და ტრიუმფს მიუახლოვდი,
ეს სიახლოვე კი სიტყვა დრამატიზებულობითაც რბილად გამოითქმის..
როცა გული გამალებით გიცემს,
ლეოს პენალტს ვერ უყურებ და ლოცულობ, ოთახში დაბრუნების შემდეგ გატანილი გხვდება,
როცა ადამიანი, რომელიც მონაკოს ძირითად შემადგენლობაში ვერ ვხვდება იღებს ორ პენალტს ყველაზე მნიშვნელოვან მომენტში,
და როდესაც ნახევარი მსოფლიო ტირის შენთან, მაშერანოსა და იმ ადამიანთან ერთად, რომლის მსგავსიც კაცობრიობის ისტორიას არ ყოლია მწვანე ბალახზე
და როცა ამ ემოციებისგან დაცლის შემდეგ
შნეი საყვარელი ადამიანები გირეკავენ და გილოცავ
შენც ულოცავ
გიხარია რომ ისენი გყავს
და მათ გამო ღირდა რომ დაბადებულიყავი
ერთი, ორი, სამი..
მიმაგრებული სურათი