ბრად, ბრად რუსთავი ორში მუშაობ?
სად იყო რონალდინიო მე რო ფეხბურთს ვთამაშობდი

ძალიან მაგარს თავი გაანებე, იმის მტკიცება რომ დაიწყო ინიესტას ფეხბურთი არ უყვარსო.

ვაბშეტა მე რო კაცმა მკითხოს სუალც არ გძულს ინიესტა )) უბრალოდ აყოლილიხარ ვითომ ემოციებს და თანახმა ხარ ასეთ "სირაქლემას" პოზაში ყოფნაზე თორე დაფიქრდი აბა, რატო გძულს? მარტო იმიტომ რომ ჩელსის გაუტანა? )
მესმის საქართველოში ხარ გაზრდილი და ინიესტას სიტუაციას ვერ შეადარებ შენსას მაგრამ ფეხბურთზე რო მიხვედი მგონი ჯერ კიდევ ჩლიფინებდი

ლაპრაკი არ იცოდი ნორმალურად იმ ასაკის იყავი. შენ ჰო მაინც იცი რა ძნელია და რამდენი რამე უნდა გადაიტანო რომ მაღალი დონის ფეხბურთი ითამაშო. იმ კაცის მიმართ პოატივისცემა არ გიჩნდება ვისაც ეს ყველაფერი გამოვლილი და დაძლეული აქვს?
ერთი ცოტა "მკრეხელური" პარალელი უნდა გავავლო, ქრისტიანებო მომიტევეთ და დანარჩენებო მთლად სასაცილოდ ნუ გახდით ამ პოსტს

მიუხედავად აღმსარებლობისა უმეტესობა აქ საქართველოში, მართმადიდებლურ ქვეყანაში ვართ გაზრდილები და ალბათ ერთხელ მაინც გიფიქრიათ, ღმერთის ეშმაკის არსებობაზე და იმაზე რომ თუ არსებობს სატანა რატომ არის ასეთი ბოროტი და რატომ არ შეიძლება მისი "გამოსწორება"? ზუსტად არ ვიცი რამდენად დოგმატურია ის მოსაზრება რასაც დავწერ მაგრამ ლოგიკური და საინტერესო ბევრისთვის არის.
მოკლედ მართმადიდებლური გაგებით ქრისტეს(შემოქმედის) მიერ ადამიანებისთვის (ქმინელბებისთვის) ადამიანის ხელითვე მოკვდინება და თავის გაწირვა არის ამ სამყაროში სიყავრულის ყველაზე დიდი გამოვლინება. თუ გავითვალისწინებთ ეშმაკის დაცემამდელ მდგოამრეობს და იმას, რომ ის ამ პერიოდში ღმერთთან ყველაზე ახლოს იყო ვის, ვის და პირველ რიგში მას უნდა უნდა შეხებოდა "გულზე" მთელი სისასვსით ეს თავგანწირვა. რადგან ამ ფაქტმაც კი ვერ შეძლო მასში რაიმე სასიკეთო ძვრების დაწყება ე.ი გათავებულია, სამუდამო არჩევანი აქვს მას გაკეთებული. ვეღარაფერი მოხდება ისეთი რაც მას არჩევანს შეაცვლევინებს.
დავუბრუნდეთ ფეხბურთს.
გაგონილი გექნებათ იყო ასეთი ფეხბურთელი რობერტო ბაჯო )) იტოგში მოვლენაა ეს ადამიანი, ასეთი ცოტა ტიტულებით ასეთი დიდი სახელი ფეხბურთში ალბათ არავის დაუტოვებია. ეს პირველ რიგში თავის თამაშის, სტილის, ხასიათის და პიროვნული თვისებების გამო. ჰოდა მოკლედ ამ შენ რობერტოსბრაზილიელებმა ერთი შეხედვით ცხოვრება დაუნგრიეს, იმ დროს მოუგეს ფინალი როცა იტალიასაც და ბრაზილიასაც 3-3 ვარსკვლავი ეხატათ მაისურზე. არავინ იცის რა შედეგები შეიძლება მოყოლოდა იმას, ის ფინალი რომ იტალიას მოეგო. არაა გამორიცხული დღეს 5 ვარსკვლავიანი ფორმა მხოლოდ მაგათ ჰქონოდათ და თვითონ ბაჯოს რა სახელს მოუტანდა ეს ამაზე კარგად ანდრო გეტყვით (მიდი ანდროო უმღერე რობი ბაჯოზე

)
ჰოდა მოკლედ თითქოს ყველანაირი ლოგიკური საფუძველია, რომ ბაჯოს ბრაზილიელების მიმართ როგორც მინიმუმ კეთილგანწყობა არ ქონდეს. მაგრამ ჰოი საოცრებავ, ერთ ინტერვიუს ვერ ნხავთ სადაც რამე ცუდს ამბობს ბრაზილიელებზე ზოგადად და კონკრეტულად იმ ნაკრებზე რომელთანაც დამარცხდა. ზიკო დღემდე რჩება მის იდეალ ფეხბურთელად და მოკლედ ბრაზილიური ფეხბურთის დიდი გულშემატკივარია.
პარალელი და მორალი კიდე ისაა, რომ თუ ბაჯოს შემთხვევა არ მოქმედებს ადამიანზე და არ აძლევს იმის მაგალითს რა არის ფეხბურთის სიყვარული მაშინ როგორც ეშმაკას არ ეშველება არაფერი ქრისტიანული გაგებით ისე იმ პიროვნებას საფეხბურთო თვალსაზრისით.
ეხლა ვფიქრობდი მიმეწერა ეს ყველაფერი ჩემი აზრითთქო მაგრამ რატომ მოვიტყუო?
ჩემი აზრით კი არა "ზემოდან" მკარნახობენ
* * *
+1
აუ აუ

ეხლა შევიხედე, პროსტო იქ როგორ გაგვიცინო ისედაც ნერვებზეა ხალხი.
This post has been edited by gaucho on 22 Jun 2015, 14:08