"ტრადიციების მქონე გუნდი" ჩერეზ გულშემატკივრებით უფრო ეხმარება გუნდს.
რაც არ უნდა ტრადიციების მქონე გუნდში მივიდეს ფეხბურთელი, დებილი თUა დებილი დარჩება. ტრადიციების ქონას სხვა მუღამი აქვს და 2 სიტყვაშI ვეცდები ავხსნა:
აი იუვენტუსის მაგალითი. გუნდს აქვს დიდი ტრადიციები, 3 ვარსკვლავი, მოგებული ლიგა, უამრავი ტიტული ზოგადად.
გულშემატკივარი მიჩვეულია რო გუნდი სულ გამარჯვებისთვის იბრძვის და გულშემატკივრობს იმიტო რო საკუთარი გუნდის ტიტულებით გაიხაროს. რაც უფრო დიდია გუნდი, მით მეტია ტიტულები და მით მეტია ამბიცია.
იუვენტუსმა ბარსასთან ლიგის ფინალი წააგო და თან ისე რო ფინალშI კი არა, მერვედფინალს გაცდენილიყვნენ და უკვე წარმატება იყო. მიუხედავად ამისა, გულშემატკივრების ნაწილი მაინც უკმაყოფილო იყო, ფინალში გავედით და ვერ მოვიგეთო.
მენეჯმენტს მოთხოვნები წაუყენეს, სცენები მოუწყვეს, პრეტენზიები გამოაჩინეს რო ლიგის ფინალში თუ გავდივართ, მაშIნ არ უნდა ვაგებდეთ.
მოთხოვეს გუნდის გაძლიერება, ტრანსფერების გაკეთება და მნიშვნელოვანი აქტიურობა მომავლისთვის. დიდად რო ვერ ივარგა ჩვენმა ტრანსფერებმა, ეგ სხვა თემაა, მაგაზე ცალკე დაეჯვათ იმ მენეჯერებს, მაგრამ ფაქტია რო გულშემატკივრებმა რო მოითხოვეს, ზემოთ ვიღაცამ თავი მოიქექა, ვიღაც დაფაცურდა, რაღაცა მაინც სცადეს, მოძრაობა გააკეთეს.
ეს იმიტო რო გულშემატკივრების უმეტესობაა განწყობილი ასე. ამბიციურად, მომთხოვნად. იმიტო რო იუვე დიდი გუნდია, ტრადიციების მქონე გუნდია და გულშემატკივარი ვერ შეეგუება იმას რო ლიგის ზედიზედ ოთხი რფინალი აქვს წაგებული. გაფსიხდება და მენეჯმენტს მიტინგებს გაუმართავს.
და სულ ფეხებზე კიდია იმას რო გუშIნწინ ამოძვრა სერია ბ-დან, ფინანსური კრიზისი როა, გუნდს რო ვალები აქვს ...
იუვეს ტრადიციების გუნდს არ ეკადრება ფინალის წაგება და მორჩა!! აქ იწყება და აქ მთავრდება გულშემატკივრის შეგნება და ამას ხელმძღვანელობა ვერ უვლის გვერდს. მიტო ისვრიან 20-30 მილიონებს. ###ებში, გენიოსებში, სრედნიაკებში, მეეზოვეებში. ... მარა ისვრიან. გულშემატკივარი ითხოვს და ფეხებზე ვერ დაიკიდებენ.
ფეხბურთელებსაც ესმით ეს და იციან რო თავტრაკს თუ არ მოიტყნავენ, გულშემატკივარი მაშინვე მოითხოვს მათ გაგდებას და ვინმე უკეთესის მოყვანას. ამიტო გამოდიან ტრადიციების მქონე გუნდებში უფრო კარგად, ვიდრე სხვაგან.
ამიტომაა ტრადიციები მნიშვნელოვანი და ამიტოა მენტალიტეტი გადამწყვეტი, თორე აგერ ემპოლიმ რო ითამაშოს ლიგის საკვალიფიკაციო და წააგოს, კაციშვილი არ შეიბერტყავს ყურს მენეჯმენტში რო მომდევნო წელს მეტი ქნან. არავის არ იყიდიან, გუნდს არ გააძლიერებენ და ერთი სირივით იტყვიან, თუ მოიგებს გუნდი და გახვალთ შემდეგ ეტაპზე, მარტო მაშIნ გიყიდით თავდამსხმელს, თორე თუ ვერ გახვედით, მაშIნ იმას დაჯერდით რაც გაქვთ, ეგეც საკმარისიაო.
არც არავინ ამოიღებს კიდე ხმას. იმიტო რო გულშემატკივრებისთვისაც, მენეჯმეტისთვისაც, ფეხბურთელებისთვისაც, მწვრთნელისთვისაც ... ამბიციების მაქსიმუმია ეგ და ყველა გაიტრუნება ნეტარებით, ყველა დაკმაყოფილდება მიღწეულით.
ამიტოა ტრადიციები საჭირო.
და ამიტოა შოთა რუსთაველი გენიოსი. გრძელი სიტყვა რო მოკლედ თქვა
ასე მგონია მე ეს და კიდე მგონია რო ბევრი დამეთანხმება.
თქვენ შეიძლება არც დამეთანხმოთ, თქვენი საქმეა.
· 
Serie Ⓐ, იტალიური ფეხბურთის ფანკლუბი
