პსჟ ყოველთვის კარგი გუნდი იყო, აი ყოველთვის. ფეხბურთს თამაშობენ

რა სამარცხვინოა, აი ბავშვები ატლეტიკოსთან ან პსჟ–სთან თამაშს რომ უყურებენ თავის სიცოცხლეში პირველად, 99% ამ გუნდების ფანი გახდება სამუდამოდ
1% ვიღაც არაადეკვატი აირჩევს ბარსას

აუ ვერატი, 0:0–ზე ვიყავი გადარეული, საგოლე პასის გამო არასდროს დამინახავს ვინმე
რაღაც აი არ ვიცი რა, უდიდეს შთაბეჭდილებას ახდენს რამდენჯერაც არუნდა ვნახო
უფრო ძლიერ შთაბეჭდილებას ახდენს, ვიდრე მასზე დიდი ნახევარმცველები ახდენდნენ ჩემზე, სიტყვაზე პირლო, სქოულზი
ერთი ხავი პიკზე იყო ასეთი, როგორც ვერატი პიკზე
საერთოდ ვერატი ერთადერთია, ვისთან ერთადაც თამაში მინდება პირადად მე

მაგასთან ერთად რაღაც ორგაზმი იქნებოდა, გამოუშვით ეზოში, მარკოოოოოოოოოოო
– ვჭამ და ჩამოვალ
ეჰ

ჩვენზე კი რა, თუ აზრზე მოვლენ, ჩვეულებრივი რამეა
1 გოლი ისედაც გასატანი იყო
0:0–ით გამსვლელის დედა ვატირე
და ოდნავადაც არ მწყინს ეს ანგარიში...ძალიანაც ვკაიფობ, უბრალოდ მერე მეწყინება და ეგ მიტეხავს, გაშვებული შესაძლებლობების ამბავში
მძღნერნიკემ იგივე სიდიდის განავალი ჭამა, როგორც გვარდიოლამ, როცა ინტერთან ტურე არ დააყენა