მაინც არ ვითაკილებ და პაპსავიკებში გავერევი. ოღონდ მაინც იმ 1 სეზონის გამო.
იმიტო რო მართლა როგორც ტრიო მე ეგეთი არ მინახავს და უშუალოდ გოლებს და რეკორდევს რო შევეშვათ ჯამურად, მართლა ყველა გოლი თითქმუს უშუალოდ სამივეს მონაწილეობით გადიოდა.
რასაც ქვია ტრიო, მე მართლა ეგეთი შეთამაშებული და ერთმანეთის ყველაფრის მგრძნობიარე არაფერი მინახავს.
გოლების აბსოლუტური უმრავლესობა მარტო მაგათი იყო, არავინ სხვა რო არ ერეოდა კომბინაციებში.
მარა რატომღაც აი წელიწადნახევარი გაგრძელდა ეგ და მერე აღარ იყო.
მარა აი ეგ პერიოდი რაც იყო, მართლა ეგეთი არ ყოფილა.
ჯერ მარტო ურთიერთობრივად ქონდათ ისეთი სიტუაცია. ეტყობოდათ ყოველ ნაბიჯზე რო მაგრა უყვარდათ ერთმანეთი და სიამოვნებას იღებდნენ ამ ურთიერთგაგებით.
2014-15 სეზონის ეგ ტრიო ჩემთვის ალვათ დარჩება საუკეთესო ტრიოდ.
ეგეთი მონოლითური ტრიო, მართლა სამებასავით იყვნენ, გეგონება ერთია და ამ დროს სამი (იპოსტასი) იყო თან

არავისზე სხვაზე ეგეთი მონოლითურობა არ მიგრძვნია. იყვნენ ტრიოები, მარა რაღაცნაირად უფრო ჯამში აღებულები არიან, იმიტო რო წინა სამეული იყო. ესეთი ერთიანი მე პირადად არაფერი მახსენდება.
როგორც ეგ ტიპები იყვნენ.
რაღაცნაირი სიხარული და დღესასწაული მოქონდათ და ვაბშე ხელოვნური არ იყო ეს ყველაფერი, არცერთი წამით...
ჩემთვის ერთ ერთი მუდმივად დასამახსოვრებელი ეტაპი და ეპიზოდია ფეხბურთში.
მოსატყნავი მოიტყნა, ორი წელია ლიგაზე ტიპი თავზე იჯვამს, გუნდს აჯვამს, ფანებსს აჯვამს, ქვეყანას აჯვამს, შექსპირი ტრაკში გამოისვა, magna charta ###ზე შემოიხვია, დედოფალს ჩაიში ჩაუფურთხა, ადმირალ ნელსონს ამოჩიჩქნილ თვალში ჩახედა, ბიტლებს კონცერტზე კვერცხი ესროლა და მომკითხავი არავინ არის © r-evolution