აი რეალურად ხო ეგრეა
ტიპები წლები ვარჯიშობენ კლუბში ერთად, ყოველდღე, ზოგჯერ დღეში ორჯერაც.. უგებენ ერთმანეთს თავლდახუჭულები და ადექი და აი ასეთ შეთამაშებულებ როჟებს ეთამაშე და მოუგე
ადვილია?
ტოპ კლუბები კი არა, საშუალო დონის გუნდებთანაც ძნელია თამაში, როცა ძირითადი ბირთვი შეკრული ჰყავს გუნდს...
და მეორე მხარეს არის ნაკრები, სადაც წელიწადში რამდენჯერმე ხვდები რამდენიმე ათეულ მოთამაშეს (მაგ. ამ შესარჩევზე არგენტინის ნაკრებში 54 ფეხბურთელი გამოიძახეს)
ვარჯიშობ და ცდილობ გაუგო... რა დაცვა და ურთიერთგაგება იქნება ესეთ ნაკრებში საკლუბოსთან შედარებით? რომელი დაცვის გარღვევა უფრო ადვილია?
საკლუბო სისტემა უფრო მძლავრია თუ სანაკრებო?
იასნა საკლუბო..
მარა, ამასთანავე
ავიღოთ 2010 წლის ესპანეთის ნაკრები
დაცვის ცენტრში იდგა პიკე-პუიოლი, წლები რო ერთად უბერავდნენ ბარსაში და ურთიერთგაგება ტოპ დონეზე ჰქონდათ..
ნახევარდაცვაში ჩავი-ინიესტა, ნუ ამათზე ლაპარაკი ზედმეტია და
ამათ დამატებული რეალის ფეხბურთელები.. და + რეალის-ბარსას ფეხბურთელების წარსულში დოხუია ჩატარებული მატჩი ერთად..
და აი ამ ნაკრებს უნდა დაუპირისპირდე მარტო?

ამათ მოუგებდა 86 წლის მარადონა?
ან, 2014 წლის გერმანია
ბირთვი ბაიერნის, სადაც წლობით ერთად უბერავდნენ ტიპები...
არსებობენ ნაკრებები, სადაც ძირითადი ბირთვი ერთი კლუბიდანაა და ეგეთების წინააღმდეგ თამაში ბევრად რთულია..
ბევრი რამეა გასავალისწინებელი

და
შეხვდა კრ-ს ესეთი გერმანია ჯგუფურში და გამოისვეს ტრაკში
ან რა უნდა ექნა?
ასეთ კლუბ ნაკრებს რას უზავ? რას დაუპირისპირებ?

არაა საკმარისი შენი საუკეთესოობა და ინდივიდუალიზმი ეგეთ დროს
მარა, ვის ესმის

2006 წლის იტალია
ყველა სერია ა-ს გუნდებიდან იყვნენ
ზეპირად იცოდნენ რა და როგორ უნდა ექნათ

მოხკული კი არ ჰყავდათ მსოფლიოს ქვეყნებიდან და სხვადასხვა სტილის მოთამაშე გუნდებიდან

5 - იუვე
3 - რომა
4 - პალერმო
5 - მილანი
მოდი და ეჭიდავე ამათ, მარტოხელა გმირივით
This post has been edited by sparrow on 16 Oct 2017, 22:34