საერთოდ გუნდის ფანი ძალიან შემთხვევით ხდები პატარა ასაკში. ან ვიღაცამ მაისური გაჩუქა, ან მამაშენის ძმაკაცმა ახსენა, ან შმეტხვევით ჩართე მატჩი და უცებ რატომღაც დაგევასა. მე ბეწვზე ვარ ისე გადარჩენილი, პირველ კლასში თუ მეორეში ვიყავი მგონი და სასტავი უკვე ფეხბურთზე ლაპარაკობდა და მეთქი მეც უდნა გავიჩინო საყვარელი გუნდი. ხოდა სერია ას ვუყურებდი ლეჩე -რაღაც იყო და ლეჩეს ფებხურთელმა მაგარი მაკრატელა ხია, მარა ააცილა რა და გულში ჩამივარდა. მეორე დღეს სკოლაში განვაცხადე მეთქი მე ლეჩეს ფანი ვარ
მაგრად დავიცინე და მერე გადავიფიქრე
ჩელსი ყვერებიანი გუნდი იყო და არავისი არ ეშინოდათ. ყვერებიანი სასტავი თამაშობდა. ნებისმიერ სიტოაციაში გქონდა იმედი, რომ რაღაცას იზამდნენ. ბარსელონასნაირ ფეხბურთს არავინ ითხოვს ისე
უბრალოდ დრო მიდის, ყველაფერი იცვება და შენც თუ არ შეიცვალე დაგერხევა მაგრად. ძველი გვარდია წავიდა, დროგბა წავიდა და რავი ###ობაა ახლაც დროგბას ფეხბურთი ითამაშო. ლიდერები არ გვყავს გუნდში. რა კანტე-კრისტიანსენი. ტოპები არიან ბაზარი არაა, მარა ლიდერის ხასიათი არცერთს არ აქვს ვაბშე.
2012 წელს ავტობუსებით და გმირული ბრძოლებით დავდეთ ლიგა, არავინ არ ამტყუნებდა მაშინ ჩელსის ისეთი სასტავი გვყავდა : მიკელი, ბოსინგვა, ბერტრანით ვითამაშეთ გერმანიაში
მარა ახლა ჩაჯმული, ზედმეტად ფრთხილი ფეხბურთი რატო უნდა მევასებოდეს ვერ ვხდები. რატო არ შეიძლება რომ დომინაციურ ფეხბრთს მივაწვეთ? 2009 წელს დედის დედა #####ნეს ბარსელონას ბრიჯზე. შეტევა შეტევაზე იყო და არაფერი გააკეთებინეს ბოლო მომენტამდე. ახლა რას ვიზამთ ვნახავთ თებერვალში.
This post has been edited by ხუედიოსი on 10 Jan 2018, 01:01 
· 
ჩელსი, KTBFFH vol.101
