იასნია.
რაის ცხოვრება ამაოა არა იხვის ტოლმა

ყველაფერს აქვს აზრი, რასაც გინდა რო აზრი ქონდეს.
შენ წყვეტ რა არი ამაო და რა არა.
რას აქვს აზრი და რას არა.
რო მოვა ვიღაცა და მთელი ცხოვრება ტყვნაში, შიმშილში და წამებაში ამოგხდის სულს, მერე იძახე, სულ ერთია როგორ იცხოვრებო

ერთ ერთ ზაფხულს ხორვატიაში რაღაც სამერ სქულზე ვიყავი და ფილმი გვაჩვენეს დოკუმენტური ქალზე.
რომელსაც დაბადებიდან აუპატიურებდნენ და დედას უტყნავდნენ მშობლებიც და ვაბშე ყველს ვინც გარშემო ყავდა.
უჟუდკესი ისტორია იყო. გული მერეოდა და ბევრი ვაბშე გავარდა დარბაზიდან.
საბოლოოდ ამ ქალს პიროვნებების გამრავლება დაეწყო. ბილი მილიგანივით.
11 ადამიანი ყავდა თავში.
და რაღაც კატასტროფები ხდებოდა ამის თავს.
მერე ლაგდებოდა, ჩვეულებრივ ცხოვრებას იწყებდა, ქმარი შვილი.
და მერე ისევ ებერებოდა. პატარა ბავშვი იღვიძებდა ქმართან ერთად და ისტერიკაში ვარდებოდა. გარბოდა.
მოკლედ ძაან მურტალი რამე იყო.
რაც დრო გადიოდა ეტყნებოდა და ეტყნებოდა დედა ქალს. ჯოჯოხეთში ცხოვრობდა. თან არც კვდებოდა. 80-ის იყო უკვე.
ვისაც უნდა ჩათვალოს, რომ იმის ცხოვრება და თავისი ერთი და იგივეა.
მარა მე ნაღდად არ ვფიქრობ, რომ აზრი არ აქვს როგორი ცხივრება მექნება

მაგ ქალზე ბევრად დედა#####ული ცხოვრებაც აქვთ ხალხს.
ყოველ წამს რომ სიკვდილს ნატრულობენ და არც რო კვდებიან და თავის მოკვლის უფლებასაც არ აძლევენ.
და სწორი ხარ, ჩვეულებრივი ჰიპოკრატიაა ეგ ბაზარი.